Στήλη ρομαντική, εκκεντρική, φορώντας βελούδινα
φορέματα, συνδυασμένα με δερμάτινο περφέκτο και κρατώντας στο χέρι «Sante» άφιλτρο,
βουτάει στη δισκοθήκη της και θυμάται βινύλια και στιγμές αλλοτινών εποχών…
Λατρεύω τους σαββατιάτικους έρημους κι ανοιξιάτικους δρόμους
της πόλης. Λες κι έχει πέσει βόμβα κι έχει ερημώσει ο τόπος. Όσο ζεσταίνει ο
καιρός, τόσο θα εξαφανίζεται ολοένα και περισσότερο ο κόσμος. Η Χαλκιδική είναι
ο τόπος λατρείας όλων των σαμάνων της βαλκανικής χερσονήσου. There she goes/There she goes again/Racing through' my brain/And I just
can't contain/This feeling that remains…Τοβλέπειςκαισταμέσακοινωνικήςδικτύωσης. Φέισμπουκ,
τουίτερ, ίνσταγκραμ. Φωτογραφίες με
κωλαράκια στα γνωστά μπιτσόμπαρα, μαυρισμένες καλλονές, τατουάζ «μανίκια» στα μπράτσα,
μπύρες, σκυλιά στην άμμο και δε συμμαζεύεται. Το καλοκαίρι είναι η εποχή που
ξεσαλώνει ο κάθε πικραμένος. Κι εγώ κι εσύ μαζί. Ο χειμώνας είναι μια κακιά
ανάμνηση. Μακρινή. The melody always finds me/whenever the thought
reminds me/Breaking a chain inside my head/the melody chord unwinds me…
Σαββατόβραδο,
λοιπόν. Σε μια
έρημη πόλη. Η άσφαλτος άρχισε από τώρα να ζεσταίνει τα πόδια σου. Μουσικές που
ακούγονται από διάφορα μπαρ και μπερδεύονται σ’ ένα γλυκό και μακρινό θόρυβο.
Είναι ωραία, πλέον, ταβράδιαστηνπόλη. When I say I'm so sad about, Not
so glad about,/I'm so mad – I can't sleep tonight/I was looking thru my
window/I was looking thru my eyes…
