Στήλη ρομαντική, εκκεντρική, φορώντας βελούδινα φορέματα, συνδυασμένα με δερμάτινο περφέκτο και κρατώντας στο χέρι «Sante» άφιλτρο, βουτάει στη δισκοθήκη της και θυμάται βινύλια και στιγμές αλλοτινών εποχών…
No.10 Six Organs of Admittance- Ascent
O Ben Chasney ωθεί την μπάντα σε μια ολοκληρωτική ηλεκτρική αναζήτηση. Τα συστατικά; Μακρόσυρτα κιθαριστικά σολαρίσματα, blues-rock τζαμαρίσματα και spaced-out psychedelia. Το πνεύμα των Comets on Fire είναι ακόμα ζωντανό… 
No.9 Dirty Projectors- Swing Lo Magellan
Ακόμη παλεύω μ' αυτόν το δίσκο… Όταν τον πρωτοάκουσα δεν ήξερα αν πρόκειται για αριστούργημα ή για ακόμη ένα hype εκεί έξω. Τείνω προς το πρώτο. Το ότι συνδυάζει αριστοτεχνικά το experimental rock με την art pop είναι ένα γεγονός το οποίο- αν μη τι άλλο- δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς.
No.8 Tame Impala- Lonerism
Η Αυστραλία συνεχίζει την παράδοση στα εξαιρετικά συγκροτήματα που έχει βγάλει κατά καιρούς. Το Lonerism είναι ψυχεδελικό αλλά μ' αρκετές pop στιγμές. Οι ίδιοι οι Tame Impala είπαν σε πρόσφατη συνέντευξη που έδωσαν στα ΜΜΕ ότι αυτό το LP είναι ένας συνδυασμός Britney Spears και Flaming Lips! Ακούγεται ενδιαφέρον, έτσι; 
No.7 Soulsavers- The Light the Dead See
Ο Mark Lanegan δίνει τη θέση του στον Dave Gahan κι οι Soulsavers συνεχίζουν στο βροχερό blues δρόμο που έχουν χαράξει εδώ και καιρό. Κιθάρες, φυσαρμόνικες, hammond, τσέλα, πιάνα, βιολιά, όλα εναρμονισμένα με τους στίχους που μιλούν για τα φαντάσματα του παρελθόντος σου, για τις όποιες εσωτερικές σου αναζητήσεις και για την κάθαρση που έρχεται (;) στο τέλος. Το soundtrack του φετινού μας χειμώνα… 
No.6 Dr. John- Locked Down
Βρώμικο funk και R&B. Blues κιθάρες. Οργισμένοι στίχοι για την πολιτικοοικονομική κατάσταση στην Αμερική. Η παραγωγή του Dan Auerbach (The Black Keys) δίνει μια αίσθηση Americana στο LP, ενώ η Νέα Ορλεάνη στοιχειώνει γι' ακόμη μια φορά τα όνειρα του Dr. John… 
No.5 Neil Young & Crazy Horse- Psychedelic Pill
Τριπλό βινύλιο- διπλό cd. 87 λεπτά κιθαριστικής- κι όχι μόνο- καταιγίδας. Οι αναμνήσεις του θείου Neil χορεύουν αγκαλιασμένες σφιχτά μεταξύ τους. Dylan, Grateful Dead, Καναδάς, τα όνειρα μιας γενιάς που σβήνουν σιγά- σιγά με το χρόνο. Ακούς το Ramada Inn στο αμάξι σου και ταξιδεύεις μακριά… 
No.4 Ty Segall Band- Slaughterhouse
Το 2012 του ανήκει δικαιωματικά. Άλλωστε, τρεις δίσκοι μέσα στη χρονιά δεν είναι και λίγοι… Το Slaughterhouse είναι το πιο «βαρύ» άλμπουμ απ’ τα τρία κι αποτίνει το δικό του φόρο τιμής σε συγκροτήματα όπως οι Stooges- εποχής Fun House. Ο ίδιος ο Segall περιγράφει το δίσκο ως evil space rock… 
No.3 Swans- The Seer
Τα πρώτα εκείνα LPs των Swans προερχόντουσαν από μια άσχημη- no wave Νέα Υόρκη. Θόρυβος, θόρυβος, θόρυβος. Σ’ αυτό το άλμπουμ, ο Michael Gira χρησιμοποιεί μια πλειάδα οργάνων, όπως κλαρινέτο, ακορντεόν κι άλλα, τα οποία μπερδεύονται με country blues ακούσματα, free jazz μουσικές και βάναυσες κιθάρες αλά Sonic Youth. Εισέρχεστε με δικό σας ρίσκο στο σκοτεινό κόσμο των Swans… 
No.2 Father John Misty- Fear Fun
Αυτός είναι ο καλύτερος Americana δίσκος της χρονιάς που φεύγει. Ο Josh Tillman εγκαταλείπει το όχημα των Fleet Foxes κι οδηγά πλέον μόνος του το όχημα της Cosmic American Music. Τα τραγούδια είναι το ένα καλύτερο απ’ το άλλο, ενώ το πνεύμα του Gram Parsons κοιτάζει χαμογελώντας από ψηλά…
Περιέχει το καταπληκτικό single Hollywood Forever Cemetery Sings, το κομμάτι που ακούγαμε στο repeat ξανά και ξανά το καλοκαίρι που πέρασε… 
No.1 Godspeed You! Black Emperor- Allelujah! Don't Bend! Ascend!
Ο πιο πολιτικοποιημένος δίσκος της χρονιάς και το soundtrack μιας χαμένης γενιάς. Οι ήχοι ενός κόσμου δίχως όραμα κι οι νότες ενός πόλεμου που δεν τελειώνει ποτέ. Αγώνας για επιβίωση. Η κάθαρση θα επέλθει αλλά θα είναι σκοτεινή…
Post rock, λούπες, ηλεκτρικές κιθάρες, η συνταγή των Godspeed You! Black Emperor είναι δοκιμασμένη. Δίσκος της χρονιάς και… Allelujah!, brothers and sisters! Ας ελπίσουμε σε μια καλύτερη χρονιά… 
