Τρία βιβλία για εκκολαπτόμενους
φιλαναγνώστες
Αγαπώ τα βιβλία και όλο αυτό το
πάρε δώσε που αναπτύσσεται γύρω τους. Αγαπώ εκείνους που μου τα προτείνουν ή
μου τα χαρίζουν, εκείνους που τα γράφουν και, οπωσδήποτε, όσους τα διαβάζουν κι
έπειτα τα συζητούν. Για να μην πω πόσο λατρεύω τις στιγμές της ανάγνωσης που στήνονται προσεκτικά, σχεδόν τελετουργικά
εξαιτίας τους. Ίσως γι’ αυτό κιόλας προτιμώ
να λέω πως είμαι βιβλιόφιλη και όχι φιλαναγνώστρια. Οι προτάσεις που ακολουθούν όμως δεν
απευθύνονται αποκλειστικά σε βιβλιόφιλους. Είναι προτάσεις και για εκείνον τον
ωραίο αναγνώστη του ενός ή των δύο βιβλίων τον χρόνο, που επιθυμεί ξαφνικά να
φτάσει τον διψήφιο και να αρτιωθεί. Για εκείνον που οσονούπω θα χάσει τη μάχη,
θα ηττηθεί κατά κράτος, το βιβλίο θα τον κερδίσει για πάντα, κι έτσι θα γίνει
ένας από “εμάς”!
Ένα προκλητικό
«Ζα Ζα», Κυριάκος Αθανασιάδης, εκδόσεις Free Thinking Zone (Μυθιστόρημα)
Μία Άννα αποφασίζει να γίνει η Ζα
Ζα, να αλλάξει το όνομα και τη ζωή της. Ξεπερνά τα όριά της, ανακαλύπτει τις πολλαπλές
εκδοχές του εαυτού της και ξαναχαράζει
την πορεία της. Το σώμα σπάει τα δεσμά της ύπαρξης και σεργιανά αλυχτώντας και
γρυλίζοντας σε δρόμους και κρεβάτια, δοκιμάζοντας μια λυτρωτικά ακραία
ελευθερία.
Το διάβασα έναν Απρίλιο. Εκ των
υστέρων ξέρω πως θα ήθελα να το έχω διαβάσει καλοκαίρι. Ελευθεριακό, προκλητικό
βιβλίο που δεν θα σε αφήσει, οπωσδήποτε, ίδιο. Μια εξαιρετική γραφή, ικανή να
σε συνεπάρει, ικανή να σε βουτήξει στο βάθος του εαυτού σου. Αν η Ζα Ζα δεν ήταν
βιβλίο, θα ήταν εισιτήριο προς άγνωστο προορισμό.
φώτ: Σάκης Καζάκης
—————————————————————————————————————————
Ένα μυητικό
«Μικρά Ικαρία», Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος, εκδόσεις Ηλέκτρα
(Αυτοβιογραφικό-Βιβλιοφιλικό)
Το διάβασα καλοκαίρι. Και αδυνατώ
πραγματικά να το σκεφτώ ως χειμερινό ανάγνωσμα, καθώς το διαπερνά η γλυκιά
μελαγχολία και η βαθιά αισιοδοξία του καλοκαιριού. Ευχάριστο για τον κοινό
αναγνώστη, λατρεία για τον βιβλιόφιλο.
Ένας νεαρός φιλόλογος
πρωτοδιορίζεται στην Ικαρία και καταγράφει την εμπειρία του. Μικρές στιγμές που
λάμπουν μέσα στην καθημερινότητα, αυθόρμητα βιβλιοφιλικά τελετουργικά,
συγγραφείς και κείμενα που αναπτύσσουν μια διαλεκτική σχέση με τον συγγραφέα
και τη ζωή του.
Δεν μπορείς να κατατάξεις εύκολα
αυτό το βιβλίο σε κάποιο είδος. Και όπως και να το περιγράψεις, θαρρώ πως θα το
αδικήσεις. Είναι απλά ο πεζός Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος, όπως ακριβώς τον
γνωρίζουμε από τα ποιήματά του. Λόγος μελαγχολικός και τρυφερός. Η ομορφιά σε
κάθε έκφανση της ζωής. Μια ομορφιά που σε πληρώνει καισε αδειάζει ταυτόχρονα.
Ψάξτε το λίγο παραπάνω, παραγγείλτε
το, μιας και ο εκδοτικός οίκος δεν υπάρχει πια. Αξίζει τον κόπο.
—————————————————————————————————————————
Ένα κλασικό
Αλεξανδρινό Κουαρτέτο – Ιουστίνη, Λώρενς Ντάρρελ, μτφ. Αιμίλιος
Χουρμούζιος, εκδόσεις Γρηγόρη
Αδυνατώ να πω πολλά. Σίγουρα
πάντως διαβάζεται όμορφα σε βεράντα με θέα τη θάλασσα, συντροφιά με παγωμένη
λεμονάδα, ελληνικό καφέ, γλυκό βύσσινο ή βανίλια-υποβρύχιο. Εγώ τουλάχιστον
κάπως έτσι τη διάβασα.
Κουραστική ενίοτε η Ιουστίνη, ομολογώ,
μα εντυπωσιακή. Εντυπωσιακή η δεινότητα του συγγραφέα και εξασφαλισμένο το
ταξίδι του αναγνώστη. Ταξίδι στην Αλεξάνδρεια και σε έναν κόσμο μυστικιστικό, ανοίκειο,
ερωτικό και μαγευτικό.
Κλασικό πια. Στα must read.
Εσείς τολμήστε να μπείτε σε ένα
βιβλιοπωλείο και να αγοράσετε δύο βιβλία, ένα προτεινόμενο και ένα… στην τύχη,
έτσι για τη χαρά του παιχνιδιού!
