* «Αν τα καταφέρω εδώ, μπορώ να τα καταφέρω οπουδήποτε», Frank Sinatra, New York
Το 2007 η ομάδα των «Gehl Architects» κλίθηκε από τη δημοτική αρχή της Νέας Υόρκης να σχεδιάσει περιοδικές αλλά και μόνιμες επεμβάσεις, με όραμα μια πιο «πράσινη», οικολογική και φιλική προς στους χρήστες της πόλη. Σε συνεργασία με το δήμο, το τμήμα συγκοινωνιών αλλά και άλλους ενδιαφερόμενους κρατικούς ή μη φορείς, η ομάδα των αρχιτεκτόνων, που ειδικεύονται στον αστικό σχεδιασμό, πραγματοποίησε μια διεξοδική ανάλυση της υφιστάμενης κατάστασης, καταλήγοντας σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Στη συνέχεια, διατυπώθηκαν οι γενικοί στόχοι, όπου δόθηκε προτεραιότητα στον πεζό, στην αναβάθμιση του δημόσιου χώρου αλλά και στη χρήση του ποδηλάτου. Στο πλαίσιο αυτό σχεδιάστηκαν μικρής και μεγάλης κλίμακας επεμβάσεις που συμπεριλάμβαναν μεταξύ άλλων και τη δημιουργία δημόσιων χώρων σε υφιστάμενους δρόμους. Αυτό επιτυγχάνονταν απλώς καταργώντας ορισμένες λωρίδες με τη χρήση χρώματος στην άσφαλτο αλλά και μέσω εγκατάστασης εκεί αστικού εξοπλισμού και ελαφριάς φύτευσης. Η ιδέα αυτή εφαρμόστηκε αρχικά πιλοτικά και έγινε θετικά αποδεκτή από την πλειοψηφία του κόσμου.
Το 2011 ο δήμος Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο μιας γενικότερης πολιτικής απόπειρας αναβάθμισης του δημόσιου χώρου της πόλης, πραγματοποίησε μεταξύ άλλων την πιλοτική πεζοδρόμηση μέρους της Αγ. Σοφίας (μεταξύ Ερμού και Τσιμισκή). Λίγους μήνες μετά πραγματοποιήθηκε στην πόλη το 1ο συνέδριο για το δημόσιο χώρο στην Ελλάδα με τίτλο «Δημόσιος χώρος… αναζητείται», και η διάλεξη του David Sim, των Gehl Architects, όπου παρουσίασε το σημαντικό έργο του γραφείου. Επίσης, μέσα στο 2012 εκπονήθηκε σχετικός αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για την ενοποίηση ολόκληρου του άξονα της Αχειροποίητου-Αγ.Σοφίας, από το ΥΠΕΚΑ. Όπως φαίνεται λοιπόν το ενδιαφέρον για το δημόσιο χώρο κορυφώνεται τόσο σε θεσμικό όσο και σε εξωθεσμικό επίπεδο, αν συνυπολογίσει κανείς τον πολλαπλασιασμό των εθελοντικών ομάδων την τελευταία 2ετία. Δεδομένου του ενδιαφέροντος που προαναφέρθηκε, αλλά και της πρόσφατης απόφασης για μονιμοποίηση του πεζοδρόμου της Αγ. Σοφίας, θα ήταν τουλάχιστον άστοχο να αναλωθεί κανείς στην διαμάχη «υπέρ ή κατά» του συγκεκριμένου έργου. Είναι πλέον πραγματικότητα πως ο δημόσιος χώρος της πόλης μεταβάλλεται διαρκώς και επαναπροσδιορίζεται σύμφωνα με τις ανάγκες των πολιτών, και όχι των αυτοκινήτων, όπως επαναλαμβάνει διαρκώς η Δημοτική Αρχή. Επίσης, θα ήταν βιαστικό ένα συμπέρασμα κατά της συγκεκριμένης απόφασης, αφού ανήκει σε ένα γενικότερο πρόγραμμα αναβάθμισης του κέντρου της πόλης που περιλαμβάνει ένα μεγάλο δίκτυο πεζοδρόμων και ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί. Είναι σίγουρο πως οι 50 πεζοδρομήσεις που προαναγγέλθηκαν ακούγονται «τρομακτικές», ωστόσο με την απαραίτητη συνεργασία των αρμόδιων φορέων για την συγκοινωνιακή αποσυμφόρηση του κέντρου, αλλά και με αλλαγή φιλοσοφίας, σε προσωπικό επίπεδο, που μάλλον έχει ήδη αρχίσει να επιτελείται αν κρίνουμε από τους ποδηλάτες που αυξάνονται, το μέλλον διαγράφεται αισιόδοξο..
