Ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο εμβληματικός τραγουδοποιός, στιχουργός και ερμηνευτής, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών. Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1944, εγκατέλειψε τις νομικές του σπουδές για να αφιερωθεί στη μουσική. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και με το «Φορτηγό» (1966) και το «Περιβόλι του Τρελού» (1969) καθιερώθηκε ως μια από τις πιο σημαντικές φωνές του ελληνικού τραγουδιού.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, τα τραγούδια του απέκτησαν έντονο πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο, ενώ μετά τη Μεταπολίτευση συνέχισε να σχολιάζει με οξυδέρκεια την ελληνική πραγματικότητα μέσα από δίσκους όπως «Ρεζέρβα», «Τραπεζάκια έξω» και «Χάθηκα». Οι συναυλίες του ξεχώριζαν για τη θεατρικότητα, το χιούμορ και τη βαθιά κοινωνική παρατήρηση.
Ασχολήθηκε επίσης με το θέατρο και την τηλεόραση, προβάλλοντας τη μουσική παράδοση της Ελλάδας, ενώ υπήρξε διαρκής πηγή έμπνευσης για νεότερους δημιουργούς. Στο πρόσφατο αυτοβιογραφικό του βιβλίο «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα», ο Σαββόπουλος έκανε έναν απολογισμό ζωής, μιλώντας με ειλικρίνεια για τη μουσική του, τους ανθρώπους που τον σημάδεψαν, τα λάθη, τις σχέσεις του και τη γενιά του.
Το έργο του συνδύαζε τη σάτιρα, τη φιλοσοφία και την αγάπη για τη γλώσσα και τη μουσική παράδοση, αφήνοντας ανεξίτηλο αποτύπωμα στον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό.
