Τη Μεγάλη Πέμπτη 2 Μαίου
ο σκηνοθέτης Λευτέρης Βογιατζής έφυγε
από τη ζωή. Νοσηλευόταν στο «Υγεία» λόγω
επιπλοκών στην κατάσταση της υγείας
του, καθώς έπασχε από καρκίνο.
Το ελληνικό θέατρο αλλά
και ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός
θρηνούν αυτή την απώλεια.
Ο Λευτέρης Βογιατζής
γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945.
Σπούδασε αγγλική
φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών,
παρακολούθησε για δύο χρόνια το Ράινχαρτ
Σεμινάρ στη Βιέννη και τελείωσε τη Σχολή
Κ. Μιχαηλίδη στην Αθήνα.
Στο θέατρο εμφανίστηκε
για πρώτη φορά το 1973, στον ρόλο της
Γιαγιάς, στον Κυριακάτικο Περίπατο, σε
σκηνοθεσία Γ. Μιχαηλίδη.
Ακολούθησαν συνεργασίες
με τον Σπύρο Ευαγγελάτο, και αργότερα
με την Ελεύθερη Σκηνή, σε μια προσπάθεια
ανανέωσης του επιθεωρησιακού κώδικα,
καθώς και με την Έλλη Λαμπέτη, Σάρα
(Children of a Lesser God).
Τα χρόνια αυτά, έπαιξε
πολλούς ρόλους του κλασικού κυρίως
ρεπερτορίου, μεταξύ άλλων:
τον Άλφρεντ, στις
Ιστορίες από το Δάσος της Βιέννης, τη
επώνυμη ηρωίδα στη Λυσιστράτη του
Αριστοφάνη, τον Ευρυπίδη στους Βατράχους,
τον Ταρτούφο, στον Ταρτούφο, του Μολιέρου
κ.ά.
Το 1981 ίδρυσε την Εταιρία
Θεάτρου Η ΣΚΗΝΗ με τη συνεργασία έξι
ακόμα ηθοποιών.
Από το 1982 ώς το 1987 που
λειτούργησε η ΣΚΗΝΗ, ο Λ.Β. σκηνοθέτησε
και έπαιξε στα έργα:
Η Σπασμένη στάμνα, του
Χ. φον Κλάιστ (Δικαστής Αδάμ, σε συσκηνοθεσία
Βασίλη Παπαβασιλείου), Οι Αγροίκοι, του
Κάρλο Γκολντόνι (Λουνάρντο), Συμφορά
από το πολύ μυαλό, του Α. Γκριμπογιέντοφ
(Φάμουσοφ), Σε φιλώ στη μούρη… σύγχρονο
ελληνικό έργο του Γ. Διαλεγμένου (Μήτσος),
για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο
σκηνοθεσίας Κάρολου Κουν για την περίοδο
1986-87.
Το 1988 ίδρυσε τη νέα
ΣΚΗΝΗ, όπου με τη συμμετοχή νέων ηθοποιών,
παρουσίασε συστηματικά έργα που καλύπτουν
το τρίπτυχο: κλασικό έργο, σύγχρονο έργο
αιχμής και νεοελληνικό έργο.
Σκηνοθέτησε και έπαιξε
στις παραστάσεις: Θείος Βάνιας, του
Άντον Τσέχωφ (Βάνιας),1989, Ρίττερ, Ντένε,
Φος του Τόμας Μπέρνχαρντ (Φος), 1991 (για
πρώτη φορά στην Ελλάδα).
Παράλληλα, το 1989, ιδρύει
το Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος, απ' όπου
αποφοίτησαν (1991) δώδεκα μαθητές, ύστερα
από τριετή εντατική φοίτηση.
Είναι η απαρχή της
ενασχόλησής του με το αρχαίο ελληνικό
δράμα. Ξεκινάει το 1992 σκηνοθετώντας την
Αντιγόνη του Σοφοκλή. Μια Αντιγόνη
κλειστού χώρου, όπου κυριάρχησε «η
ένταση του τραγικού ψιθύρου».
Με τους μαθητές του
εργαστηρίου, συνεχίζει τη διερεύνησή
του στον ελληνικό ποιητικό λόγο και την
«παιδική ηλικία του θεάτρου», ανεβάζοντας
αυτή τη φορά την αναγεννησιακή κρητική
κωμωδία Κατσούρμπος, του Γ. Χορτάτζη.
Επιστρέφοντας στους
επαγγελματίες ηθοποιούς, το 1995, ανεβάζει
ένα ακόμα σύγχρονο ελληνικό έργο, τη
σατιρική κωμωδία των Δημήτρη Κεχαΐδη
– Ελένης Χαβιαρά, Με δύναμη από την
Κηφισιά, 1995.
Ακολουθεί ο Μισάνθρωπος,
του Μολιέρου, 1996, όπου παίζει τον Αλσέστ.
Το ίδιο καλοκαίρι παίζει
στην Ελένη, του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία
Γ. Χουβαρδά, στην Επίδαυρο (Μενέλαος).
Το 1998, δεύτερο έργο του
Γιώργου Διαλεγμένου, Η νύχτα της
κουκουβάγιας (Ίων). Για την παράσταση
αυτή τιμήθηκε με το βραβείο σκηνοθεσίας
Φώτος Πολίτης, και το βραβείο
Κάρολου Κουν, βραβείο της Ένωσης Ελλήνων
Θεατρικών Κριτικών.
Το 1999 σκηνοθέτησε τους
Πέρσες του Αισχύλου για το Εθνικό Θέατρο
στο Θέατρο της Επιδαύρου.
Το 2000 σκηνοθέτησε και
έπαιξε στο έργο του Χάρολντ Πίντερ,
Τέφρα και σκιά (Ντέβλιν).
Το 2001 ανεβάζει για πρώτη
φορά στην Ελλάδα Σάρα Κέην, (Cleansed) Καθαροί
πια, μια μεγάλη επιτυχία, όπου παίζει
τον Τίνκερ.
Το 2003, καινούριο
νεοελληνικό έργο, της Λούλας Αναγνωστάκη,
Σ' εσάς που με ακούτε (Χανς) και για
δεύτερη φορά Σάρα Κέην το Crave (Λαχταρώ),
στο οποίο παίζει τον (Α).
Το 2004, ένας δεύτερος
Μολιέρος, Το Σχολείο των γυναικών
(Αρνόλφος).
Το 2005 σκηνοθέτησε και
έπαιξε (Ίων) σ' ένα ακόμα καινούριο έργο
του Γιώργου Διαλεγμένου, το Bella Venezia. Και
για το έργο αυτό του Γ. Διαλεγμένου
απέσπασε το βραβείο Κριτικών Θεάτρου
και Μουσικής, Κάρολος Κουν.
Το 2006 έκλεισε το Φεστιβάλ
Επιδαύρου με την νέα του παράσταση της
Αντιγόνης του Σοφοκλή, ενώ το καλοκαίρι
του 2007 η παράσταση άνοιξε, αυτή τη φορά,
το ίδιο Φεστιβάλ.
Η Αντιγόνη έχει προσκληθεί
στα φεστιβάλ Festwochen της Βιέννης, Les nuits
de la Fourviere, της Λυών και το Festival d' Automne στο
Παρίσι.
Το 2007, σε συνεργασία με
τον Γ. Σκεύα, ανέβασε και έπαιξε στην
Ήμερη, του Φ. Ντοστογιέφσκι.
Ο Λευτέρης Βογιατζής
έχει παίξει σε αρκετές ταινίες ελλήνων
σκηνοθετών:
Β. Βαφέα, Ανατολική
Περιφέρεια, Π. Βούλγαρη, Ακροπόλ, Μ.
Νικολακοπούλου, Ν. Παναγιωτόπουλου,
Μελόδραμα, Βαριετέ, Ονειρεύομαι τους
φίλους μου, για την οποία τιμήθηκε με
το α΄ βραβείο ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ
του Σαν Ρέμο 1994 – Αθήνα-Κωνσταντινούπολη,
Χ. Χριστοφή Ρόζα
