O χρόνος δεν υπάρχει, είναι μόνο μια διάσταση της ψυχής. Ζούμε σε μια συνεχή αλλαγή, σε συνεχή εξέλιξη βυθισμένοι σε αγχωτικές συνήθειες. Παρατηρούμε ότι συχνά ο χρόνος γλιστρά μέσα από τα χέρια μας χωρίς να το γνωρίζουμε πλήρως. Ο χρόνος αγγίζει την τέχνη. Με το πέρασμά του μας αφήνει την ψυχή, τα χρώματα και τα συναισθήματα. Ένα μαγικό κόσμο και γαλήνιο.
Γνωρίσαμε τον καλλιτέχνη Πάνο Τσαγγάρη έναν από τους νεότερους Έλληνες Kαλλιτέχνες στην ατομική του έκθεση ''forever now''στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του Α.Π.Θ, ένα γλυκό απόγευμα του Οκτώβρη όπως αυτά που περιμένεις μετά τη θάλασσα, στην άμμο και με τον ήλιο στα μαλλιά…
Από πού προέρχεται η τέχνη του Πάνου Τσαγκάρη; Δώστε μας ένα σύντομο προφιλ …
Η δουλειά μου είναι βασισμένη στην προσωπική μου αναζήτηση μέσα από τον μυστικισμό και την μυθολογία. Τα έργα μου είναι απόρροια της μελέτης πάνω στην έννοια της εσωτερικης μεταμόρφωσης όπως αυτή βιώνεται μέσα από τις διάφορες μυστικιστικές παραδόσεις και πως αυτή η ιδέα της μεταμόρφωσης ενσωματώνεται και καθρεφτίζεται στο σύγχρονο κοινωνικό-πολιτικό σύστημα. Μέσα από την δουλειά μου φιλοδοξώ να συλλάβω και να αποτυπώσω την εύθραυστη σχέση μεταξύ του ορατού και του αόρατου, του συνειδητού και του ασυνείδητου, μέσα πάντα από το πρισμα της μόνιμης και ασταματητης κατάσταση παροδικότητας και αλλαγής που διακατέχει το σύμπαν.
Πώς γεννιέται ένας πίνακας;
Στην δίκη μου περίπτωση, μέσα από μελέτη και έρευνα γεννιέται η ιδέα. Έπειτα η ιδέα είναι αυτή που καθορίζει και ποιο μέσο θα χρησιμοποιήσω για να την υλοποιήσω.
Δεν είμαι καθαρόαιμος ζωγράφος με την έννοια ότι κάνω μόνο ζωγραφική, όταν ήμουν ακόμα φοιτητής με ενδιέφερε να χρησιμοποιώ και να πειραματιζομαι με διαφορα μέσα και τεχνικές, με τον ίδιο τρόπο δουλεύω και σήμερα. Στο Τελλογλειο πέρα από μια νέα σειρά με μικτή τεχνική σε καμβα, παρουσιάζω και φωτογραφικά έργα, σχέδια καθώς και ένα βίντεο.
Ποια μηνύματα αφήνετε στους πίνακές σας;
Τα έργα μου αποτυπώνουν την προσπάθεια μου να κατανοήσω ποιος είμαι, ποια είναι η σχέση μου με το τους συνανθρώπους μου και με το σύμπαν. Η όλη μελέτη, και προσπάθεια που γίνεται μέσα από την δουλειά μου έχουν σαν σκοπό πέρα από την προσωπική μου ηθική και πνευματικη βελτίωση και ανύψωση να με φέρουν πιο κοντά σε μια ολιστική απόλαυση και εκτίμηση αυτού του θείου δώρου που αποκαλούμε ζωή.
Ποια επιθυμία σας η και φόβο εμπλουτίζεται στους πίνακές σας;
Όπως προανέφερα στην προηγούμενη ερώτηση, μέσα από την δουλειά μου ευελπιστώ σε μια βαθύτερη κατανόηση του ποιος είμαι σε συνάρτηση με το σύμπαν και τους γύρω μου. Πέρα από τον φόβο του θανάτου που είναι ενσωματωμένος στην ψυχή όλων μας, προσωπικά φοβαμαι τους κοινωνικούς περιορισμούς που έχουν την δύναμη (αν τους αφήσουμε), να μας αποτρέψουν από το να απολαύσουμε την ζωή μας.
Σε γενικές γραμμές, τι εντύπωση προσπαθείτε να προκαλέσετε στον θεατή μέσω των έργων σας;
Κυρίως να βοηθήσω να έρθει ο θεατής πιο κοντά στην συνειδητοποίηση ότι είναι θεότητα προσωρινά φυλακισμένος σε ένα θνητό όχημα. Ότι είμαστε όλοι πιο δυνατοί και σημαντικοι από ότι η κοινωνία θέλει να πιστεύουμε ότι είμαστε. Στην ουσία ο καθένας από εμάς είναι ο δημιουργός και πρωταγωνιστής της δικιάς του πραγματικότητας.
Πείτε μας λίγα λόγια για την Έκθεση που πραγματοποιείτε στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ …
Η έκθεση μου με τίτλο Forever Now στο Τελλόγλειο ίδρυμα, είναι δομημένη γύρω από την έννοια του χρόνου. Όπως τον βιώνουμε στο φυσικό επίπεδο μέσα από ένα linear perspective, με χρονολογική σειρά (παρελθόν-παρόν- μέλλον), αλλά ταυτόχρονα και μέσα από την πραγματική του μη-γραμμική υπόσταση όπως την αντιλαμβάνεται πια και η επιστήμη και η Πνευματικότητα.
Η μη-γραμμικότητα του χρόνου είναι γνωστή Και διδάσκετε εδώ και αιώνες από διάφορες πνευματικές παραδόσεις, στην επιστήμη η αμφισβήτηση της γραμμικής υπόστασης του χρόνου ξεκίνησε πολύ πιο πρόσφατα. Στον πνευματισμό (κυρίως στην Ανατολική παράδοση) διδάσκεται η έννοια και δύναμη του «τώρα», ως η μοναδική πραγματική χρονική κατάσταση, το παρελθόν και το μέλλον είναι αυταπάτες.
Νιώθω ότι πιο πολύ από ποτέ έχουμε αναπτύξει μια πολύ προβληματική και άκρως πιεστική σχέση με τον χρόνο. Αυτή η δύστροπη σχέση είναι στο επίκεντρο των περισσότερων προβλημάτων (ατομικών και συλλογικών). Εν μέρει αυτό οφείλεται στους κατασκευαστικούς περιορισμούς που έχουμε σαν όντα, καθώς είμαστε «φυλακισμένοι» σε μια διαστρεβλωμένη, πλασματική αντανάκλαση του κόσμου κατασκευασμένη από τις 5 αισθήσεις μας. Άλλα και λόγο της δομής της κοινωνίας η οποία μας σπρώχνει στο να εστιάζουμε σε οτιδήποτε άλλο πέρα από το Τώρα.
Η έκθεση αυτή στο Τελλογλειο αποτελεί, κατά μια έννοια μια απόπειρα/άσκηση για τον επισκέπτη στο να είναι παρόν στο «τώρα».
Καθώς ο θεατής περιπλανιέται μέσα στην έκθεση βλέπει τον χρόνο να ξεδιπλώνεται μπροστά του μέσα από μια σειρά από τυπώματα που καλύπτουν όλους τους τοίχους του εκθεσιακού χώρου. Τα τυπώματα αυτά είναι βασισμένα σε ένα σβησμένο εξώφυλλο του περιοδικού Time, το οποίο σταδιακά από εντελώς μαύρο μεταμορφώνεται σε λευκό.
Πάνω σε αυτά τα τυπώματα είναι τοποθετημένα τα διάφορα έργα τα οποία
Λειτουργούν σαν σταθμοί, η καλύτερα σαν υπενθυμίσεις για το ότι πρέπει να είμαστε πιο αφοσιωμένοι και αφημένοι στην στιγμή.
Σχετικά με την έκθεση …
Στην έκθεση παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό καινούρια έργα του καλλιτέχνη, που στη συντριπτική τους πλειονότητα φιλοτεχνήθηκαν ειδικά για την έκθεση του Τελλογλείου. Η ζωγραφική του ως καρπός αναζητήσεων και υπαρξιακών προβληματισμών, για τη ζωή, το θείο, τον άνθρωπο, το πεπρωμένο, γεφυρώνει το θεωρητικό κενό ανάμεσα στις σύγχρονες εικαστικές κατακτήσεις και τις καλά ριζωμένες υπερβατικές δοξασίες. Ως άλλος ήρωας βγαλμένος από το Hero's journey του Joseph Campbell, ο καλλιτέχνης ακολουθεί τη νοητή διαδρομή από το φυσικό στο μεταφυσικό, όπως αυτή ξεδιπλώνεται στον 1o όροφο του εκθεσιακού χώρου του Τελλογλείου. Αποτυπώνει στον καμβά ένα αμάλγαμα φαινομενικά ετερόκλιτων συμβόλων, μύθων και παραδόσεων, που ωστόσο συγκλίνουν, ανεξάρτητα από τον τόπο και τον χρόνο δημιουργίας τους. Mας καλεί να αντιληφθούμε τον χρόνο, όχι ως κάτι πεπερασμένο ή μελλοντικό, αλλά ως στιγμή, που λαμβάνει χώρα κατά αποκλειστικότητα στο παρόν, και το σύμπαν ως γεμάτη ενέργεια μητρική αγκαλιά που ξορκίζει τον φόβο. Στο ανακαινισμένο πωλητήριο εντός του Ιδρύματος διατίθεται ο κατάλογος της έκθεσης.
Διάρκεια έκθεσης έως την Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2020.
*Δεδομένων των συνθηκών για την αντιμετώπιση του Covid-19 και λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων, θα τηρηθεί αυστηρά σειρά προτεραιότητας.
Τηλ. κρατήσεων: 2310-991610.
Στο Τελλόγλειο Ίδρυμα έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής προστασίας για εργαζόμενους και επισκέπτες στους χώρους εντός και εκτός κτιρίου.
Η χρήση μη ιατρικής μάσκας είναι υποχρεωτική σε όλους τους εσωτερικούς χώρους του Ιδρύματος.
Λίγα λόγια για τον Πάνο Τσαγκάρη …
Ο Πάνος Τσαγκάρης (γεν. 1979, Αθήνα, Ελλάδα) σπούδασε στο Emily Carr Institute of Art & Design στο Βανκούβερ του Καναδά, ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Πρόσφατες ατομικές εκθέσεις: Forever Now, Τελλογλειο Ιδρυμα, Θεσσαλονικη (2020) / Let the Sun protest, Marie-Laure Fleisch Gallery, Ρώμη (2017) / ΤΙΜΕ, Κalfayan Galleries, Αθήνα (2016) / Studies in Symbology, 68 Projects, Berlin (2016), APOCATASTASIS / Stems Gallery, Brussels (2016). Πρόσφατες ομαδικές εκθέσεις (επιλογή): Pineal Eye Infection, seasons, Λος Άντζελες(2020), Truthiness and the News, DeCordova Museum, Μασαχουσέτη (2019), What is an Edition Anyway, McEvoy Foundation of the Arts, San Francisco (2019) / Shine on Me, Deutsches Hygiene-Museum, Δρέσδη (2018) / The Times, Flag Art Foundation, Νέα Υόρκη (2017) / And Now the Good News, Works from the Annette and Peter Nobel Collection, MASI Museum, Λουγκάνο, (2016) / Unstable Fields, Mουσείο Μπενάκη, Aθήνα, (2016) / The Language of the Birds: Occult and Art, New York University's 80 WSE Gallery, Nέα Υόρκη (2016). Αντιπροσωπεύεται από την γκαλερί Καλφαγιάν.
