Ψηφοφόρος- Μέλος της Οσκαρικής Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, μιλάει στον Hollywood Reporter
χωρίς να μασάει τα
λόγια της.
Ένα ανώνυμο θηλυκό
μέλος, μιλάει για τις υποψηφιότητες της χρονιάς και τους προσωπικούς της
αγαπημένους ενώ δηλώνει αναλυτικά σε ποιους θα ρίξει την ψήφο της φέτος. Οι
απαντήσεις της είναι ομολογουμένως απολαυστικές από την αρχή μέχρι το τέλος,
όχι μόνο για την αυθόρμητη κριτική της αλλά και διότι μας δίνουν μία ματιά στην
άλλη πλευρά της κουρτίνας. Οι δηλώσεις της είναι αποκαλυπτικές σε ο,τι αφορά το
ποιόν, την τεχνογνωσία και την αισθητική των ανθρώπων που αποφασίζουν ποια θα
είναι πιθανόν η πιο πετυχημένη ταινία της χρονιάς και θα ορίσουν την καριέρα
εκατοντάδων.
Για το “Selma”
Κατ'αρχάς να σας πω πως έχω
σιχαθεί όλο αυτό το σούσουρο περί “περιφρόνησης”- για κάθε ταινία [που περιφρονήθηκε] θεώρησα πως υπήρχαν σωστοί
λόγοι. Αυτό που δεν θέλει κανείς να πει για το Selma είναι ότι είναι μία καλοφτιαγμένη
ταινία αλλά δεν εμπεριέχει τέχνη. Αν ήταν σκηνοθετημένη από έναν 60χρονο λευκό
άνδρα, δεν νομίζω πως ο κόσμος θα είχε παραπονεθεί για αυτήν στον βαθμό που το
έκανε. Όταν μία ταινία για μαύρους είναι καλή, τα μέλη την ψηφίζουν. Αν όμως η
ταινία δεν είναι τόσο καλή, πρέπει να την ψηφίσω μόνο και μόνο επειδή έχει
μαύρους μέσα; Πρέπει να σου πω ότι βλέποντας τους συντελεστές του έργου να
φοράνε μπλούζες με το σύνθημα “Δεν μπορώ να αναπνεύσω” [στην πρεμιέρα της
ταινίας στην Νέα Υόρκη], θεώρησα πως αυτή η κίνηση ήταν προσβλητική. Ήθελαν να
γίνουν γνωστοί διότι έκαναν την καλύτερη ταινία της χρονιάς ή διότι προκάλεσαν
ανακατωσούρα;
Όσο για τις κατηγορίες ότι η
Ακαδημία είναι ρατσιστική, ναι η πλειοψηφία των μελών είναι λευκοί άνδρες αλλά
δεν είναι και το cast του
“Deliverance”- έπρεπε
να προσπαθήσουν για να μπουν στην
Ακαδημία, συνεπώς δεν είναι κρετίνοι αρούγκανοι και σφιχτοδόντιδες.
Περί Καλύτερης Ταινίας
Το American Sniper είναι ο νικητής της χρονιάς ακόμα και
αν δεν κερδίσει ούτε ένα αγαλματίδιο, διότι για όλους εμάς στην βιομηχανία του
κινηματογράφου-δεν με ενδιαφέρει τι πολιτικές πεποιθήσεις έχετε- είναι
κυριολεκτικά η απάντηση σε μία προσευχή, το να καταφέρει να κάνει μία τέτοια
δουλειά μία μέσου προϋπολογισμού ταινία σκηνοθετημένη από έναν 84χρονο [Clint
Eastwood]. Δείχνει
πως μία ταινία μπορεί να σοκάρει την Αμερική και δείχνει πως ο κόσμος θα την
δει αν βάλεις κάτι μέσα που να θέλουν να δουν. […]
Το The Grand Budapest Hotel είναι επίσης ένας μεγάλος ήρωας
φέτος, διότι δείχνει πως ο κόσμος μπορεί και θυμάται πόσο πολύ τού άρεσε μία
ταινία, ακόμα και αν βγήκε τον Μάρτιο. Δεν είμαι θαυμάστρια του Wes Anderson αλλά όσον αφορά τις ταινίες του, αυτή
μου άρεσε.
Το Birdmanήταν μία εξαιρετική δουλειά της Fox
Searchlight- είναι
μία περίεργη, ιδιότροπη ταινία που έκανε πολύ καλή δουλειά στο να πουλήσει.
Ποτέ δεν πίστεψα ότι θα τα κατάφερνε μέχρι τέλους όπως έγινε-αλλά από την άλλη
θυμάμαι ότι πρόκειται για έναν βασανισμένο ηθοποιό και όταν σκέφτεσαι ποιος
ψηφίζει εκεί στα SAG και
στην Ακαδημία, είναι πολλοί βασανισμένοι ηθοποιοί. Απλά δεν ξέρω κατά πόσο έχει
απόηχο έξω στον κόσμο. Θέλω να πω, το American Sniper έβγαλε περισσότερα στο τρίτο του
Σαββατοκύριακο απ'όσο το Birdman συνολικά.
Αν μου έλεγες όταν είδα το Boyhood ότι θα κέρδιζε καλύτερη ταινία- ή ότι
θα ήταν υποψήφιο- θα σου έλεγα ότι είσαι τρελός. Παρακολουθώντας το, θεώρησα
ότι ήταν πολύ φιλόδοξο και ένας σκηνοθετικός θρίαμβος, αλλά το παιδί έπαιζε
άνισα και η Patricia Arquette μάλλον
μετάνοιωσε που τους άφησε να κινηματογραφήσουν την ηλικία της μέσα σε 12
χρόνια. Ποτέ δεν σκέφτηκα “Wow,
Αυτή είναι!”.
Το αστείο με το Whiplash είναι ότι καθώς ο υπόλοιπος κόσμος
θεωρεί ότι ο χαρακτήρας του J.K Simmons είναι ένα καταπιεστικό, αισχρό τέρας,
υπάρχουν πολλοί στο Hollywood που θα τον είχαν για πρότυπο. Όσο για την ταινία την ίδια,
είναι μία πολύ παραδοσιακή ιστορία κατά έναν τρόπο, για την διδασκαλία και την
τελειότητα- τέτοιου είδους ταινίες υπάρχουν από το 42 Street [έργο του 1933] “Θα βγεις εκεί πέρα
έξω και εγώ θα σου φωνάζω ότι μπορείς ακόμα καλύτερα και δεν θα με χωνέψεις για
αυτόν τον λόγο, αλλά τελικά θα με χωνέψεις”.
Το The Theory of
Everything είναι
για μένα η “Merchant Ivory” ταινία της χρονιάς. Αυτή και το The Imitation
Game καταλαμβάνουν και
οι δύο αυτού του είδους της Βρετανικής θέσης. Μου άρεσε αλλά δεν το λάτρεψα.
Ξεκίνησαν γερά στο Τορόντο και η ερμηνεία του [Eddei
Redmayne] είναι
πολύ δυνατή. Αλλά είναι αυτό που ονομάζω υποψηφιότητα “filler”: Μία από εκείνες τις ταινίες που οι
άνθρωποι συμπεριλαμβάνουν στη λίστα αλλά δεν έχει ελπίδες να κερδίσει.
Στα χαρτιά, το The Imitation
Game φαινόταν
να είναι η καλύτερη για μένα. Είναι μία πολύ καλή ιστορία, πολύ καλοφτιαγμένη, [o Benedict
Cumberbatch] είναι
πολύ καλός και ήταν μεγάλη επιτυχία. Είναι αυτό που λες “κινηματογράφος με
κύρος”. Γιατί λοιπόν δεν λαμβάνει μεγαλύτερη αναγνώριση; Θέλω να πιστεύω ότι
είναι το κάρμα του Harvey [Weinstein- της εταιρίας παραγωγής]. Αλλά θα κρατήσω την ανάσα μου και
θα την ψηφίσω έτσι κι'αλλιώς διότι όταν ψηφίζεις για καλύτερη ταινία, αυτό που
πρέπει να επιδιώξεις είναι να ψηφίσεις ένα έργο που χρόνια από τώρα θα την
βλέπει ακόμα ο κόσμος και θα συζητάει ακόμα για αυτήν. Για κάποιες χρονιές λες
“Τι; Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 Ημέρες κέρδισε
[το 1956] το όσκαρ καλύτερης ταινίας; Πλάκα μου κάνετε;” Οπότε προσπαθώ
να ψηφίζω κατά τρόπο ούτως ώστε σε 50 χρόνια να μην πει ο κόσμος “Τι;”
Καλύτερης Σκηνοθεσίας
Θα ψηφίσω τον Richard Linklater, θεωρώ ότι
αυτό που έκανε ως “εγχείρημα”- είναι
εξωπραγματικό. Είμαι απόλυτα άνετη με το να διαχωρίζω ταινία και σκηνοθέτη. Δεν
θα γνώριζα τον Morten Tyldem[ του The Imitation Game] αν έπεφτα πάνω του. Θεώρησα πως όλοι οι άλλοι ήταν καλοί πλην ενός: Το Foxcatcher ήταν τόσο
αργό που θα μπορούσα να παρακολουθώ τις τρίχες μου να μεγαλώνουν.
Καλύτερης
Ανδρικής Ερμηνείας
Θα ψηφίσω τον Michael
Keaton του Birdman διότι τον λατρεύω και για πολλούς
ακόμα λόγους, ανάμεσα στους οποίους είναι ότι φαίνεται να είναι ένας
απολύτως υγιής άνθρωπος που μένει στην μέση της χώρας και δουλεύει όταν θέλει
να δουλέψει. Έχω λατρέψει κάθε συνέντευξη που έχει κάνει. Φαίνεται ευγνώμον,
όχι ιδιαίτερα ενδεής και δεν ξέρω πότε θα του ξαναδοθεί μία παρόμοια ευκαιρία.
Στους υπόλοιπους υποψήφιους θα δοθεί. Αυτό που έπρεπε να κάνει ο Keaton ήταν δυσκολότερο από αυτό που έπρεπε να κάνουν οι άλλοι διότι εκείνοι
είχαν το προνόμιο να παίξουν αληθινούς ανθρώπους. Θέλω να πω, ο Eddie
Redmayneέδωσε μία εξαιρετική ερμηνεία ως Stephen Hawking, αλλά ο Keaton δημιούργησε έναν χαρακτήρα από
το χαρτί.
Καλύτερης
Γυναικείας Ερμηνείας
Δεν λυπάμαι που η Jennifer
Aniston δεν προτάθηκε,
ήταν καλή αλλά η ταινία της [Cake] μου φάνηκε γελοία. Η Marion
Cotillard [του Δύο Μέρες, Μία Νύχτα] έδωσε μία πολύ καλή ερμηνεία και χάρηκα που πέρασε. Η Felicity
Jones [του The Theory of Everything] ήταν καλή
αλλά κατ'έναν τρόπο μπήκε μαζί με τον [Redmayne]. Δεν μου άρεσε το Gone Girl [που πρωταγωνιστεί η Rosamund Pike]. Η Reese [Witherspoon του Wild] ήταν πολύ καλή, αλλά η ταινία δεν ήταν. Την στιγμή όμως που είδα το Still Alice [με την Julianne Moore] θυμάμαι ότι σκέφτηκα πως τελείωσε. Άλλες τέσσερις γυναίκες θα πρέπει να
ντυθούν και να πάνε σε 5.000 δείπνα γνωρίζοντας ότι δεν έχουν καμία ελπίδα.
Καλύτερης
Ανδρικής Ερμηνείας σε Β' Ρόλο
Ο Robert Duvall
[του The Judge] ήταν “Μάλιστα, ναι, εντάξει”. O Ethan Hawk[του Boyhood] έδωσε μία
πολύ δυνατή ερμηνεία. Ο Edward Nortonήταν σπουδαίος στο Birdman- πολύ ξεκαρδιστικός. Και παρότι δεν μου άρεσε τοFoxcatcher, οφείλω να πω πως ο Mark Ruffaloήταν καλός. Αλλά η ερμηνεία του J.K Simmons [στο Whiplash] ήταν σε άλλο επίπεδο. Είναι κάπως ειρωνικό το ότι βρίσκεται στους “Β ρόλους” έτσι δεν
είναι; Θα τον ψηφίσω διότι ήταν εξαιρετικός στην ταινία- και επειδή ήταν σε
5.000 επεισόδια του Law & Order. Με άλλα λόγια
δουλεύει πάρα πολύ καιρό. Έχω δει αρκετή δουλειά του για να ξέρω ότι είναι
τεχνίτης στο έργο του και χαίρομαι που μπορώ να του δώσω αναγνώριση.
Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Β Ρόλο
Η Laura Dern [του Wild] ήταν καλή αλλά δεν νομίζω ότι
ήταν τόσο καλή όσο η Jessica Chastain[του A Most Violent Year]. Η Keira
Knightleyήταν εντάξει και μπήκε με το [The Imitation Game]. Η Emma Stoneήταν αρκετά καλή [στο Birdman] αλλά από την
άλλη δεν μπορεί να παίξει κακά αυτή η γυναίκα-είναι κάτι σαν την Meryl Streep, παρότι ευχήθηκα το Into the Woods [η ταινία για την οποία έχει προταθεί η Streep] να είχε σταματήσει στα 20 λεπτά. Θα ψηφίσω όμως την Arquette. Κερδίζει πόντους διότι δούλεψε ένα έργο για 12 χρόνια και επιπλέον
πόντους για το γεγονός ότι δεν έκανε τίποτα για 12 χρόνια. Αν είχε κάνει
δουλειά μέσα σε αυτά τα 12 χρόνια, δεν θα έκανε συλλογή από αγαλματίδια. Είναι
βραβείο γενναιότητας. Λέει, “Είσαι πιο γενναία από μένα. Δεν άγγιξες το πρόσωπο
σου για 12 χρόνια. Συγχαρητήρια!”
Καλύτερου
Διασκευασμένου Σεναρίου
Έβαλα το video του Inherent Vice και μου έγινε προφανές ότι είναι μία απαίσια, ασυνάρτητη ταινία, οπότε το
έκλεισα. Πίστευα ότι δεν ήταν δυνατό να μισήσω κάτι παραπάνω απ'όσο μισώ το The Master, αλλά μίσησα αυτήν περισσότερο. Ψηφίζω The Imitation
Game.
Καλύτερου
Πρωτότυπου Σεναρίου
Δεν θα ψηφίσω το Nightcrawler, ήταν πολύ δυσάρεστο. Στο Foxcatcher είπαν εφτά λέξεις σε ολόκληρη την
ταινία και η υπόλοιπη ήταν άνθρωποι να κοιτούν ο ένας τον άλλον, οπότε δεν θα
ψηφίσω ούτε αυτό. Δεν μου δόθηκε μία αίσθηση σεναρίου στο Boyhood– ήταν περισσότερο λες και
ενεργοποιούσαν την κάμερα μια φορά τον χρόνο. Το Birdmanκαι το Budapestήταν και τα δύο αρκετά έξυπνα, αλλά
μου άρεσε περισσότερο το Birdman.
Καλύτερη Ταινία
Κινουμένων Σχεδίων
Αν μπορείς να
αποκαλέσεις οτιδήποτε “περιφρονημένο” φέτος ήταν το The Lego
Movie, που
ήταν από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Δεν ξέρω τι έγινε εκεί αλλά μου
είναι ασύλληπτο. Από τις πέντε που προτάθηκαν, η αγαπημένη μου είναι το Big Hero 6, που ήταν αξιαγάπητο και
πρωτότυπο.
Καλύτερου
Ντοκιμαντέρ
Το Finding
Vivian Maierμου
φάνηκε το πιο ενδιαφέρον. Δεν καταλαβαίνω τον χαμό που έχει γίνει με το Citizen Four– [o Edward
Snowden] είναι
ενοχλητικός, έχει λίγο ένα Θεικό σύμπλεγμα και αρκετά απ'όσα είναι εκεί μέσα
ένιωσα ότι έχω ξαναδεί και αλλού.
Καλύτερης Ξένης
Ταινίας
Δεν έχω δει αρκετές
για να ψηφίσω- απέχω.
Καλύτερης
Φωτογραφίας
Το μονοπλάνο του Birdmanμου προκάλεσε πονοκέφαλο. Ο Roger Deakins
έκανε πολύ καλή
δουλειά στο Unbrokenκαι του αξίζει επιτέλους να κερδίσει ένα από αυτά αλλά η
φωτογραφία ήταν εκπληκτική στο The Grand
Budapest Hotel. Ψηφίζω
Grand Budapest.
Καλύτερος
Σχεδιασμός Κουστουμιών
Αν είναι να το
κάνεις, καν'το. Το έκαναν στα κουστούμια
του The Grand Budapest. Τα υπόλοιπα απλά φαίνονται σαν το
ίδιο πράγμα. Το ξέρω ότι κάποιοι έχουν ενθουσιαστεί με το Into the
Woods αλλά
για μένα φαινόταν σαν εκείνη την παραμυθένια σειρά στο ABC [το Once Upon a
Time].
Καλύτερου Μοντάζ
Συνήθως μιλάω με
έναν μοντέρ πριν ψηφίσω για αυτήν την κατηγορία και φέτος μου επικύρωσε αυτό
που διαισθανόμουν: το Whiplash ήταν πολύ καλομονταρισμένο αλλά το Boyhood ήταν μοναδική δουλειά. Το να κόψεις
12 χρόνια βλακείας για να καταλήξεις σε μία αξιοπρεπή διάρκεια δεν μπορεί να
είναι εύκολο.
Καλύτερου Μακιγιάζ
και Κόμμωσης
Χάρηκα που είχα την
ευκαιρία μα ψηφίσω για το Guardians of the Galaxy. Θα μπορούσε και θα'πρεπε να είναι
απονεμημένο για όσκαρ καλύτερης ταινίας. Εγώ το πρότεινα.
Καλύτερης Μουσικής
Ο
διπλο-απονεμημένος Alexandre Desplat δουλεύει τόσο πολύ που θα κερδίσει, αλλά δεν μου άρεσε
ιδιαίτερα η μουσική του Budapestούτε του The Imitation
Game. Μου
άρεσε η μουσική του The Theory of Everything.
Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού
Δεν υπάρχει σύγκριση για μένα: το
“Everything is Awesome” είναι τέλειο τραγούδι και με το να το ψηφίσεις είναι και ένας τρόπος να
δώσεις κάτι στο The Lego Movie.
Καλύτερου
Σχεδιασμού Παραγωγής
Χρειάστηκε καιρός για την
ιδιαιτερότητα των ταινιών [του Wes Anderson] να γίνει αποδεκτή. Παλιότερα απαιτούσε πολύ πιο εξειδικευμένο γούστο,
αλλά τώρα έχει γίνει πολύ περισσότερο του συρμού. Ψηφίζω The Grand
Budapest Hotel.
Καλύτερου
Μοντάζ Ήχου/ Καλύτερου Μιξάζ Ήχου
Ποτέ δεν ψηφίζω για αυτές τις
κατηγορίες διότι δεν έχω ιδέα είναι καλός και κακός ήχος- και πιστέψτε με, δεν
είμαι μόνη ανάμεσα στα μέλη της Ακαδημίας.
Καλύτερων
Οπτικών Εφέ
Δεν νομίζω ότι θα'πρεπε να μπορώ
να ψηφίσω ούτε για αυτήν την κατηγορία, αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ μπροστά σε
άλλη μία ευκαιρία να στηρίξω το Guardians of
the Galaxy. Πρέπει να πάρει κάτι.
Καλύτερης
Μικρού Μήκους Κινουμένων Σχεδίων, Καλύτερης Μικρού Μήκους Ντοκιμαντέρ,
Καλύτερης Μικρού Μήκους
Απέχω.
