Περιέγραψε τη Θεσσαλονίκη με μία φράση
Εσωστρεφής, γκρινιάρα, συντηρητική και δημιουργική, σαγηνευτική, πολυδιάστατη την ίδια στιγμή!
Ποια είναι κατά τη γνώμη σου η ομορφότερη γειτονιά της Θεσσαλονίκης;
Η γειτονιά μου στο κέντρο! Η περιοχή γύρω από τη Ρωμαϊκή Αγορά και η βόλτα στα δρομάκια από τον ναό της Αχειροποιήτου μέχρι τη Ροτόντα, δύο χώροι, που θυμίζω συγκαταλέγονται στα μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco.
Μια κρυφή βόλτα που δεν θα μπει στον τουριστικό οδηγό;
Μια βόλτα στο Ντεπώ, τη γειτονιά που μεγάλωσα. Παγωτό στο χέρι από το Ελληνικόν στην Βασ.Όλγας, περνάμε από τη Βαφοπούλου με τα διαμερίσματα που κάποτε χάζευα, το βιβλιοπωλείο Μυθιστορία με τις γάτες να λιάζονται στη βιτρίνα και τις γελαστές παρέες στο Ωραίον Ντεπώ και χαζεύουμε το κουφάρι του παλιού εργοστασίου του Αλλατίνη, που όλο κάποιος θα αναλάβει να ζωντανέψει και τίποτα δε συμβαίνει τελικά. Ανηφορίζουμε τη Θεμ. Σοφούλη ως το τέρμα, περνώντας την… Ακτή Ντοβίλ (ναι υπάρχει – ψάξτε τη ρετρό πινακίδα) και φτάνουμε στον Ναυτικό Όμιλο. Στη λευκή ταράτσα του καφέ του Ομίλου θα πιούμε λεμονάδα και λευκό κρασί, χαζεύοντας τα μικρούλια που μαθαίνουν τένις και ιστιοπλοΐα. Και εγώ φωτογραφίζοντας το κόκκινο ηλιοβασίλεμα θα θυμάμαι τη Χρύσα που με πρωτοπήγε εκεί.
Ποια είναι τα στέκια σου και πού πέρασες τις πιο ωραίες σου στιγμές;
Τα περισσότερα στέκια μου δεν υπάρχουν πια. Είμαι τυχερή που έζησα τη Romance, τις συναυλιάρες στο Mύλο, το Coco's στην περιοχή του αεροδρομίου, τα Lucky Luke, Don' t tell Mama, Art House και Elvis . Πλέον δεν βγαίνω πολύ, αλλά η καρδιά μου ανήκει πάντα στα De Facto, Residence, Ήλιος, 8ball, το Rover και τους χώρους που γίνονται live. Αγαπώ την αυλή του WE και την ταράτσα του Urania, θα αγαπώ για πάντα τον πεζόδρομο της Ζεύξιδος και μου λείπει το Σπίρτο που έπαιζα. Για κοκτέιλ καταλήγουμε στο Miss Blanche και στο Father στη Στρατ. Καλλάρη. Aγαπώ το Στόρι και τα μικρά καφέ μπαρ της γειτονιάς μου. Hidden gem και νέα άφιξη το Ορατός στη Στρ. Σφέτσου 2 με εκθέσεις και μελλοντικά events Covid επιτρέποντος. Ειδική μνεία στο Basta για καφέ, μπύρες, τίμια και εκλεκτά πιάτα από τα χεράκια της Ντίνας κάτω από τα πλατάνια. Θα είστε κέντρο και θα είναι σαν να μην είστε.
Ποια είναι κατά τη γνώμη σου τα στοιχεία που χαλάνε τη Θεσσαλονίκη;
Η έλλειψη πάρκων, παιδικών χαρών και πρασίνου, τα βρώμικα πεζοδρόμια που θέλω να καθαριστούν με χλωρίνη και οι χαλασμένοι δρόμοι. Τα στενά πεζοδρόμια που αφέθηκαν στο έλεος των επιχειρηματιών και γέμισαν τραπεζοκαθίσματα. Τα διπλοπαρκαρισμένα, η έλλειψη αξιοπρεπών μέσων μαζικής μεταφοράς, ο οπτικός θόρυβος και τα ταγκαρίσματα , που δεν είναι γκράφιτι στους τοίχους των κτιρίων. Αν είχα ένα κουμπί θα το πατούσα για να αλλάξουν όλα αυτά, αλλά δεν έχω!
Σου ζητούν να ξεναγήσεις ένα μάτσο τουρίστες και θέλουμε τα φώτα σου!
Πού τους πηγαίνεις για…
σουβλάκι: Δεν έκανα τόσα χρόνια ρεπορτάζ στα περιοδικά για να τους πάω για σουβλάκι! Τους πάω κατευθείαν στο Ντορέ Ζύθος με θέα το Λευκό Πύργο για πιάτα με εξαιρετικές πρώτες ύλες, που επιμελείται η ιδανική οικοδέσποινα Δέσποινα Μαυρομάτη. Το κλασικό είναι πάντα της μόδας. Για σάντουιτς εκεί κοντά στο «Έτση» ή στο ολοκαίνουργιο Surfer Maya.
μπουγάτσα: Στο Γιάννη, το reggae μπουγατσατζίδικο, στο τέρμα της Μητροπόλεως, μετά από την απαραίτητη pub crawl a.k.a. μπαρότσαρκα.
γλυκό: Η Θεσσαλονίκη προσφέρεται για τουρ σε ζαχαροπλαστεία. Θα μπορούσα να σας γράψω μία λίστα με είκοσι προτάσεις. Θα αρκεστώ στο Sweet Garden με τα χειροποίητα σου και εκλέρ στην Ερμού, γιατί οφείλουμε να διαδίδουμε τη γνώση.
Aν ήσουν δήμαρχος για μία μέρα, τι θα άλλαζες πρώτα απ' όλα;
Τη νοοτροπία του «Σαλονικιού».
Ποιο τραγούδι σου θυμίζει τη Θεσσαλονίκη;
Όλα από Τρύπες και Σπαθιά (Θεέ μου πόσο έχω μεγαλώσει;). Αλλά θα πω το The streets are ours του Richard Hawley, του crooner που δεν κατάφερε να γεμίσει το Ράδιο Σίτυ, όταν ήρθε στην πόλη το 2010. Αυτό δε θα μας το συγχωρήσω ποτέ.
