Five in a row. Δυναμώστε τα ηχεία σας
Claro Intelecto – Peace Of Mind
Πίσω στο Μάρτιο του 2003 o Claro Intelecto πιστοποιεί την είσοδό του στο κόσμο της ηλεκτρονικής μουσικής με το Peace Of Mind EP στην Ai Records. Μια δεκαετία αργότερα αυτό επανακυκλοφορεί στην κορυφαία δισκογραφική του είδους, Delsin. Ακόμα και σήμερα κάθε φορά το άκουσμα του μας προκαλεί μια γλυκιά μελαγχολία. Αποτελεί αναμφίβολα το πιο γνωστό κομμάτι του κατά κόσμον Mark Stewart, και όχι άδικα. Κινείται μεταξύ house, techno και φυσικά πιο κοντά στην ουσία της electro. Μελωδικά lines, acid bassline και ατμοσφαιρικά strings συνθέτουν μια φουτουριστική παραγωγή και καθιστούν το ομώνυμο ΕP άκρως απαραίτητο.
Roni Griffith – Spys
Λατρεύουμε τα 80ies και την Italodisco. Ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς της εποχής, ο Bobby Orlando, συνέθεσε το 1982 τη μουσική του album της Ronni Griffith. To album είναι ομότιτλο της τραγoυδίστριας, μοντέλου και φωτογράφου. Η καριέρα της στην disco ήταν μικρή, αφού μόλις 2 χρόνια από την εμφάνιση της πρώτης της δουλειάς, ασχολήθηκε με αυτό που η ίδια αποκαλεί σύγχρονη Χριστιανική μουσική! Το συγκεκριμένο κόμμάτι φέρει με τον καλύτερο τρόπο τη σφραγίδα του Bobby O. Γρήγορο, γεμάτο χορευτική ενέργεια και ήχους μπροστά σπό την εποχή του.
Hodge – Forms Of Life
O Hodge είναι ένας ανερχόμενος Βρετανός παραγωγός. Η βάση του είναι σε μια πόλη με μεγάλη παράδοση στη μουσική, το Bristol. O ήχος του 'σπαστός' και σκοτεινός. Σε αυτό το στυλ κινούνται και οι κυκλοφορίες του σε κορυφαίες ετικέτες του είδους όπως οι Tempa, Hemlock και Punch Drunk. To κομμάτι βρίσκεται στο ομωνυμο EP του στην Berceuse Heroique, του Έλληνα με το εκκεντρικό όνομα ΚΕΜΑΛ. Αν και πάλι ο συναλικός ήχος είναι σκληρός και αρκετά πειραματικός, το συγκεκριμένο διαφέρει σε σχέση με ότι άλλο έχει να επιδείξει ο καλλιτέχνης στο παρελθόν. Πιο στρωτό, εύηχο και σαφώς πιο ανάλαφρο. Ξεκινάει με μια απλή αργόμπιτη μπασογραμμή, στα 30κάτι δευτερόλεπτα μπαίνουν τα high hats και ακριβώς στην έναρξη του 2ου λεπτού έρχεται ένα συναισθηματικό κρεσέντο. Απολαύστε το!
Shed ή WK7 ή Head High ή Zigg Gonzalezz στην προκειμένη περίπτωση. Ο κατά κόσμον René Pawlowitz έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να δημιουργήσει ένα τόσο χαρακτηριστικό ήχο που οι γνώστες θα καταλάβουν πως πρόκειται για δουλειά του ιδίου. Εγώ θα τον περιέγραφα σαν γυαλισμένη retro techno με στοιχεία break beat και νοσταλγική της 'rave'. Η εταιρεία που το back catalogue της αποτελείται αποκλειστικά απο κυκλοφορίες του Pawlowitz, σε διαφορετικά aliases βεβαίως βεβαίως, κινείται σταθερά σε αυτό το μοτίβο. Το όνομά της, Power House. Το High Jackin είναι το main track και γι'αυτο άλλωστε δίνει και το όνομά του στη mini συλλογή.
Bicep – Closing Sequence
Λένε πως όλα τα καλά, έχουν ένα τέλος. Έτσι λοιπόν και η εν λόγω εταιρεία έχει ήδη ανακοινώσει το τέλος της. Το απόλυτο coneptual label έκανε αυτό που 'έγραφε η συσκευασία΄. 50 κυκλοφορίες, από καλλιτέχνες σε ένα ευρύ φάσμα του ηλεκτρονικού ήχου αλλά με κοινό παρονομαστή το 'dance floor feeling΄. Η εταιρεία είναι 'παιδάκι' της Monkeytown records, των περίφημων Modeselektor. Οι Ιρλανδοί Bicep σίγουρα είχαν κατά νου πως το κομμάτι θα ήταν ανάμεσα στις τελευταίες κυκλοφορίες της 50 Weapons. Είναι εμφανές και στον τίτλο αλλά και στο μελανχολικό/ρετρό ύφος του. Το συναντούμε τόσο σε ένα split EP, (το track στην άλλη πλευρά να είναι από τους Benjamin Damage & Doc Daneeka) όσο και στο οριστικά τελευταίο release, που φέρει φυσικά το νούμερο 50. Αυτό είναι συλλεκτικό και αποτελείται από 12 χρωματιστά 12ιντσα βινύλια και κάποια άλλα καλούδια.
Ο Θωμάς Παπαχρήστου ή Thomas Numan παίζει μουσική μαζί με τον Mr Roussos στην Αίγλη Γενί Χαμάμ την Κυριακή 8 Νοεμβρίου, αμέσως μετά την ραδιοφωνική εκπομπή 'Synthetic On Air'. (Κυριακές 19:00-21:00, Republic 100.3 FM).
Περισσότερες πληροφορίες για αυτά και για την υπόλοιπή μας δραστηριότητα, μπορείτε να βρίσκετε στο ακόλουθο link:
https://www.facebook.com/SyntheticEvents
