Το «Πάρτυ Γενεθλίων» του Χάρολντ Πίντερ που παρουσιάζεται αυτές τις μέρες στη Θεσσαλονίκη από την θεατρική ομάδα ΟΥΚ ΝΟΥΚ, πήρε παράταση. Πριν συνεχίσουν, λοιπόν, τις παραστάσεις στο θέατρο BlackBox, συνομιλήσαμε με την δραματολόγο Κατερίνα Λιάτσου και τον ηθοποιό Πέτρο Παπαζήση για την παράσταση αυτή αλλά και για πολλά άλλα.
Τι πρόκειται να παρακολουθήσουμε στο Πάρτυ Γενεθλίων;
Π.Παπαζήσης: Το βασικό που θα παρακολουθήσετε είναι μία ιστορία:
Ένα ζευγάρι. Ο Πητ και η Μεγκ. Έχουν μία παραθαλάσσια πανσιόν. Μένει μαζί τους ο Στάνλευ. Ένα χρόνο περίπου, πρώην πιανίστας. Στην πανσιόν καταφτάνουν δύο επισκέπτες. Οργανώνεται ένα πάρτυ γενεθλίων στον Στάνλευ αν και ο ίδιος αρνείται πως έχει γενέθλια. Το πάρτυ συμβαίνει. Χορός, μουσική, ποτό, προπόσεις, παιχνίδια, σκοτάδια. Ο Στάνλευ παρών. Τα νοήματα ελεύθερα και ανοιχτά, όταν την παρακολουθήσετε.
Τι είναι εκείνο που προσωπικά σας συγκινεί ή σας συναρπάζει στο έργο αυτό;
Π.Παπαζήσης: Αυτό που με εντυπωσιάζει στο Πάρτυ είναι δύο πράγματα: αρχικά πως μέσω του έργου, δεν απαντώνται τα ερωτήματα που μου δημιουργούνται. Είναι σαν να παίζω σε ένα πολύ δύσκολο και διασκεδαστικό παιχνίδι μυστηρίου που, για να βρεις τη λύση, θέλει πολύ κόπο. Μπήκα πολλές φορές στη διαδικασία να απαντήσω στο ποιοι είναι όλοι αυτοί και ποια είναι η σχέση του Στάνλευ με τους 2 επισκέπτες της πανσιόν. Έδωσα τρεις διαφορετικές απαντήσεις. Την σωστή απάντηση δεν θα τη μάθω ποτέ, γιατί μπορεί να μην υπάρχει καν. Μπορεί να μην έχει και σημασία. Ένα δεύτερο πράγμα που με συναρπάζει είναι η πληθώρα ερωτήσεων που υπάρχει σε ολόκληρο το έργο. Ερωτήσεις καθημερινές, προσωπικές, υπαρξιακές που απαντώνται ή που δεν απαντώνται. Παρόλα αυτά όλες έχουν τη σημασία τους.
Από την πλευρά του ηθοποιού, πόσο σημαντική ήταν για εσάς η βοήθεια από μία δραματολόγο, ιδιαίτερα σ' ένα έργο με συγγραφέα τον Χάρολντ Πίντερ;
Π.Παπαζήσης: Πολύ σημαντική. Επειδή ασχοληθήκαμε πολύ με το κείμενο και τη μετάφραση του έργου, η δραματολόγος ήταν παρούσα από την πρώτη στιγμή. Έμμεσα στους ηθοποιούς αλλά άμεσα στο σκηνοθέτη, κατέθετε τους προβληματισμούς της για το κείμενο, για περιττές ίσως φράσεις που δεν ταιριάζουν στο σκηνικό αποτέλεσμα για όλα αυτά δηλαδή που έχουν να κάνουν με την μετατροπή ενός έργου σε κείμενο παράστασης. Πάντα με το φίλτρο μιας ομαδικής εργασίας.
Πώς βλέπετε τα θεατρικά πράγματα της Θεσσαλονίκης σήμερα;
Π.Παπαζήσης: Πολύ θετικά. Όταν βλέπω νέες θεατρικές ομάδες να δημιουργούν παραστάσεις, νιώθω πως ανανεώνεται ο θεατρικός αέρας. Παρακολουθώ αυτές τις ομάδες κι έχουν ενδιαφέρουσες σκηνικές προτάσεις. Πάντως αν κάποιος θέλει να δει θέατρο, έχει πολλές επιλογές σε αυτήν την πόλη. Κι αυτό ευτυχώς δεν έχει ακόμα καταργηθεί.
Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του πιντερικού θεατρικού λόγου;
Κ.Λιάτσου: Ο Πίντερ θεωρείται αντιπρόσωπος του θεάτρου του Παραλόγου. Η πιντερική γραφή δεν διαθέτει λογοτεχνικότητα, περίτεχνο και κεντημένο με δεξιοτεχνία λεξιλόγιο. Ο λόγος είναι έντονα ρεαλιστικός και απλός, οι διάλογοι ζωντανοί και καθημερινοί, οι προτάσεις σύντομες. Στην ανάλυση του κειμένου που κάναμε, διαπιστώσαμε πόσο περίπλοκα μπορεί να είναι τα πιο απλά λόγια επειδή ακριβώς είναι τόσο εξαρτημένη η σημασία τους από τις σχέσεις αυτών που τα φέρουν.
Με ποιον τρόπο βοηθά ο δραματολόγος την δουλειά του σκηνοθέτη και των ηθοποιών;
Κ.Λιάτσου: Ο ρόλος του είναι αυτός του διαμεσολαβητή μεταξύ του γραπτού κειμένου και της θεατρικής αναπαράστασης του. Μέχρι δηλαδή να ''ανέβει΄΄ το κείμενο πρέπει να συμφωνήσει με όλους τους υπόλοιπους παράγοντες που συνιστούν την εκάστοτε παράσταση (γλώσσα συντελεστών, σύγχρονη χρονολογία, σκηνοθετική γραμμή, συμφωνημένο νόημα κλπ) προκύπτουν, συνεπώς, αλλαγές, διασκευές, συνθέσεις, καταλληλότερες μεταφράσεις κλπ και το μεγαλύτερο μέρος αυτών το αναλαμβάνει ο δραματολόγος.
Για ποιους λόγους πιστεύετε ότι ο Πίντερ κατατάσσεται ανάμεσα στους μεγαλύτερους θεατρικούς συγγραφείς, και ποιος θεωρείτε ότι είναι ο λόγος που ανεβαίνουν τα έργα του με τόσο μεγάλη συχνότητα στην χώρα μας, αλλά και παγκοσμίως;
Κ.Λιάτσου: Για να ανεβαίνουν με τέτοια συχνότητα σημαίνει ότι μας αφορά. Οι θεματικές που προκύπτουν στα έργα του Πίντερ είναι επίκαιρες. Η εισβολή της βίας σε διάφορες εκφάνσεις της καθημερινής ζωής του δυτικού πολιτισμού και η ψευδαίσθηση ελέγχου μιας πραγματικότητας απαντάνε στο σήμερα πολύ οδυνηρά. Το μούδιασμα που διέπει όποιον διαβάζει ή ακούει ένα πιντερικό έργο αποδεικνύει την έλλειψη της διαλεκτικής αντιμετώπισης στα πράγματα.Το στοιχείο του παραλόγου έγκειται μάλλον στην σχέση αιτίου-αιτιατού των γεγονότων του έργου παρά σε επίπεδο λόγου ή δομής. Δεν υπάρχει αντιστοίχιση παρελθόντος- παρόντος, γεγονότων-αφηγήσεων. Μοιάζει με βουβό συμφωνημένο ψέμα, δεν έχει σημασία εάν τα πράγματα όντως συνέβησαν έτσι, αρκεί κάποιος να πιστεύει σε αυτό. Κανείς, βέβαια, δεν κατηγορεί όποιον δημιουργεί μια αφήγηση για να αντέξει αυτήν την σύγχρονη θραυσματική πραγματικότητα. Αρκεί αυτή η αφήγηση να είναι χρήσιμη και να εξυπηρετεί έναν κοινωνικό σκοπό. Ο Πίντερ δεν παρουσιάζει αυτήν την εκδοχή. Μας εισάγει σε μια αμηχανία που προκύπτει από τις σχέσεις αυτών των ανθρώπων που βιώνουν την έλλειψη συγκρότησης οποιασδήποτε ταυτότητας. Στο ''πάρτι'' συγκεκριμένα, ένα παιχνίδι ρόλων εκτυλίσσεται που καταλήγει σε μια οχύρωση πίσω απ' αυτούς. Έτσι, λοιπόν, έχουν όλοι ψευδαισθησιακά τους ρόλους τους, αλλά κάτι το απροσδιόριστο δημιουργεί πλήρη σύγχυση. Όποιος αντισταθεί σε αυτό και αμφισβητήσει την υπάρχουσα πραγματικότητα, παρεκκλίνοντας από το νόμιμο που μας θέλει παθητικούς και σιωπηλά συμβιβασμένους, θα υποστεί βίαια την επαναφορά της διασαλευθείσας τάξης για την οποία θεωρείται υπεύθυνος. Η γραφή του Πίντερ είναι απολύτως κατάλληλη για να αναδείξει την σύγχρονη στάση απέναντι στο τόσο παλιό και τόσο ανθρώπινο θέμα της αμφισβήτησης της πραγματικότητας.
Μας απασχολεί σήμερα γιατί, όπως έχει πει ο Michael Billington, ο βιογράφος του Πίντερ, ο χώρος είναι
''ανατριχιαστικά οικείος: ένα δωμάτιο, ένας χώρος, μια εμπόλεμη περιοχή.
***
ινφο
Βlack BOx
Βασ. Όλγας 65 & Φλέμινγκ 2 | τηλέφωνο: 2310829254
Συντελεστές
Μετάφραση:
Ουκ Νουκ
Σκηνοθεσία:
Πάνος Δεληνικόπουλος, Μαριλένα Κατρανίδου
Δραματολόγος:
Κατερίνα Λιάτσου
Σκηνικά:
Ανθούλα Μπουρνά, Δημήτρης Γρηγορόπουλος
Φωτισμοί:
Ελένη Χούμου
Επιμέλεια κοστουμιών:
Ουκ Νουκ
Οργάνωση παραγωγής-επικοινωνία:
Νίκος Μαυράκης
Παίζουν:
Αλίκη Ατσαλάκη, Έλενα Βισέρη, Μαριλένα Κατρανίδου, Ειρήνη Κυριακού, Πέτρος Παπαζήσης, Γιώργος Σοφικίτης
Παραστάσεις
18,21,22,23,25,28,29 Φεβρουαρίου και 1 Μαρτίου
Ημέρες και ώρα παραστάσεων:
Πέμπτη, Κυριακή, Δευτέρα, Τρίτη, στις 21:00
Εισιτήρια:
10€ κανονικό, 7€ (φοιτητικό), 5€ (ανέργων, ατέλειες)
Πληροφορίες – κρατήσεις:
2310829254
Προπώληση Εισιτηρίων:
www.viva.gr, Public, Ιανός, Reload, Media Markt και στο ταμείο του BlackBox και του Θεάτρου Αυλαία
Ώρες ταμείου:
Τετάρτη – Κυριακή 10:30-13:30, 17:30-21:00
