Βρεθήκαμε με το Μηνά
Βακαλούδη, ένα από τα μέλη των Deep in the Top, με αφορμή το live του ερχόμενου Σαββάτου, στο Eightball! Το όνομα, απ’ότι μου είπαν, είναι κάτι
από Deep Purple και ZZ Top, βέβαια, μπορεί να μην αντιπροσωπέυει και πολύ τις μουσικές της μπάντας,
όμως κάπως έτσι ξεκίνησαν και αυτοί, κάπου στο 2010, όπως πορεύονται όλοι, αφού
ξεπεράσουν τους Maiden! Στην
αρχή γουστάρεις τους μεταλάδες, περνάς κάποια στάδια και φτάνεις στου Black Sabbath που, ευτυχώς, δε ξεπερνάς ποτέ!
Μουσικοί της πόλης γενικά! Πως ξεκινήσατε;
Γνωριζόμασταν ο
ένας με τον άλλον από διάφορες πτυχές και καταστάσεις, ξεκινήσαμε στην αρχή,
πριν λίγα χρόνια, με διασκευές, όπως οι περισσότεροι συνήθως. Παλιότερα ήμασταν
κάπως πιο «ροκ», τώρα λίγο το έχουμε απόκυρήξει όλο αυτό. Υπάρχουν πιο funk, jazz και blues στοιχεία στη μουσική μας, που θέλουμε να πιστέυουμε ότι τελικά, βγαίνει
ένα πιο «Deep in the Top» πράγμα. Είναι διαφορετικά όταν έχει έναν
ήχο που σε χαρακτηρίζει, θέλουμε να έρχεται ο κόσμος στο live για να ακούσει Deep in the Top και όχι κάποια παιδιά που παίζουνε blues. Αυτό είναι άλλωστε και το καλύτερο, να συνδιάζουμε
τις επιρροές μας και να παίζουμε μουσική.
Γράφετε δικάς σας κομμάτια, έτσι;
Ναι, πλέον
είμαστε στο σημείο που θέλουμε να παίζουμε μόνο δικάς μας κομμάτια!
Ποιος τα γράφει;
Ωραία ερώτηση και
αυτή, η απάντηση είναι όλοι. Συνήθως έρχεται κάποιος από τους τέσσερις με μια
ιδέα, που στιχουργικά, τις περισσότερες φορές, είμαστε εγώ ή ο Νίκος, ο
κιθαρίστας και πάνω στους στίχους, τζαμάρουμε, με κάποιον τρόπο και βλέπουμε
πως πάει. Με αρκετό αυτοσχεδιασμό, βγαίνει ένα κομμάτι που είναι δημιούργημα
όλων μας.
Και όταν γράφεις ένα κομμάτι, είσαι σίγουρος γι’αυτό
που έχεις; Φοβάσε μήπως απορριφθεί από τους υπόλοιπους ή μήπως δεν έχει την απήχηση
που περίμενες στον κόσμο που το ακούει;
Υπάρχουν φορές
που γράφω ένα κομμάτι και ξέρω πως θέλω να είναι, άλλες που απλά έχω κάποιους
στίχους και εκεί πάνω ζητάω για τα υπόλοιπα, μπορεί να μη ξέρω καθόλου,
τι μπορεί να προκύψει. Ευτυχώς, έχουμε αρκετή χημεία μεταξύ μας και βγαίνει κάτι
κοινό, όταν φτιάχνουμε ένα καινούριο κομμάτι. Τώρα το τι απήχηση μπορεί να έχει
στον κόσμος όλο αυτό, με προβληματίζει λίγο. Το είναι να διασκεδάσει
με Deep in the Top, αλλά ξεκινάς κάπως αλλιώς. Γουστάρουμε
να βλέπουμε τον κόσμο ακό κάτω να χορεύει με το «Tutti Frutti», αλλά κάποια στιγμή πρέπει να το σταματήσουμε και αυτό. Πλέον,
προσπαθούμε να παίζουμε μόνο τα δικάς μας και ίσως βάζουμε 2-3 διασκευές, οι
οποίες έχουν προσαρμοστεί κάπως στον δικό μας ήχο.
Το λέω, γιατί ακούμε τόσα πολλά τελευταία από
μουσικές και από μπάντες και ό,τι και να γίνει, υπάρχει αυτό το παλιό που ακόμα
«κρατάει».
Όντως, ειδικά τώρα
με το ίντερνετ βγαίνουν πολύ περισσότερα κομμάτια απ’ότι κάποτε, πλέον υπάρχει
και η νοοτροπία που όταν κάποιος μπορεί να ξέρει ή να έχει ακούσει κάτι
παραπάνω από μουσική, έχοντας μεγάλη και εύκολη πρόσβαση σε αυτή, μπαίνει στη
διαδικασία να σε κρίνει καλύτερα γι’αυτό που παίζεις, ίσως αυτό είναι καλό,
αλλά και πάλι δεν έχεις και τόση ελευθερία στο να κάνεις κάτι διαφορετικό
πιστεύω.
Και τώρα, αυτό που έχετε είναι αυτό που θέλετε να
έχετε σαν μπάντα;
Κοίτα, δεν είμαστε
άπληστοι, έχουμε καταφέρει αρκετά πιστεύω, αλλά πάντα θέλουμε και κάτι
παραπάνε, δεν έχουμε τον ενθουσιασμό για να πούμε «Τι φοβεροί που είμαστε»,
έχουμε δημιουργήσει μια σκηνή δική μας και θέλουμε κάποια στιγμή να παίξουμε
και έξω από την Ελλάδα, πράγμα που είναι πολύ δύσκολο.
Υπάρχουν μπάντες που το έχουν κάνεις όμως,
πιστεύεις, γενικότερα, πως είναι καλύτερα όταν η αναγνώριση έρχεται από έξω
προς τα μέσα;
Υπάρχουν, όμως
εξαρτάται και από το τι μουσική παίζει η κάθε μπάντα.
Όντως, βρέθηκα σε
ένα δισκοπωλείο στη Βουδαπέστη τελευταία που οι δίσκοι που βρήκα ήταν indie rock, indie pop και αυτό, αλλά και πάλι, υπάρχει blues σκηνή στην Ελλάδα;
Είναι λίγο και
στη μόδα όλο αυτό, ας πούμε πριν κάποια χρόνια είχαμε το Balkan, μετά ήρθε το swing και από διάφορα χαζολογήματα, ακούς
πως μπορεί να έρθει και το blues. Δεν το λέω με παράπονο, αλλά μπορεί κάποιες φορές να προσπαθείς να σ’ακούσει
ο κόσμος και να χάνεσαι λίγο μέσα σ’όλα αυτά. Παρόλα αυτά είμαι πολύ
ικανοποιημένος με το που έχουμε φτάσει μέχρι τώρα.
Έχετε βγάλει και
ένα δίσκο;
Ενάμησι για την
ακρίβεια. (γέλια) Στην αρχή είχα γράψει ένα δίσκο με δέκα κομμάτια, τέσσερα
δικά μας και τα υπόλοιπα διασκευές και τώρα, έχουμε μπει στη διαδικασία του
δεύτερου, το κυνηγάμε ομως μόνοι μας γενικά, όσον αφορά τη διανομή, είναι και
καλύτερα έτσι. Κάνεις αυτό που κάνεις, το κάνεις έτσι όπως θες και όποιος
γουστάρει σε βοηθάει, που ευτυχώς έχουμε φίλους.
Ναι, όμως αυτό δε
μπορεί να συνεχιστεί για πολύ, θέλω να πω, πως δε μπορούμε να τα κάνουμε όλα σε
αυτή τη ζωή, πολύ απλά, γιατί μπορεί να μη ξέρουμε το πως.
Αυτό ισχύει, αλλά
εξαρτάται το πως θες να το δουλέψεις όλο αυτό. Ξεκινήσαμε σιγά – σιγά,
διασκευές, κάποια live και
όσο πάμε, προχοράμε και πιο πολύ, έχουμε βγάλει το δίσκο, ασχολούμαστε και
εμείς πιο πολύ και προσπαθούμε να παίζουμε και μόνο δικάς μας κομμάτια πλέον.
Ελπίζουμε έτσι να φτάσουμε εκεί που θέλουμε.
** Οι Deep In The Top εμφανίζονται το Σάββατο 10 Μαϊου, στο Eightball Live Stage, Πίνδου 1, στα Λαδάδικα!
Τη συναυλία
ανοίγουν οι «Παντούροι»
Είσοδος: 5 ευρώ
(Με μπύρα)
