Οι Άλπεις και τα Τάρταρα

Ενώ οι Άλπεις εμφανίστηκαν με 2 εβδομάδες καθυστέρηση στην πόλη,το ελληνικό διήμερο του Ολύμπιον, με 4 πρώτης γραμμής δουλειές της φετινής παραγωγής ξεκίνησε με ελάχιστες προσδοκίες (λίγο η διαίσθηση, λίγο κάποιες κριτικές από ξένα φεστιβάλ) και τελείωσε επιβεβαιώνοντας όλες σχεδόν τις σκέψεις. Την Τετάρτη η ελληνική πρεμιέρα του “Άδικου Κόσμου” συστήνει έναν ήρωα που πολύ πιθανά να συνέχιζε την ιστορία του από την Ακαδημία Πλάτωνος κλείνοντας το μάγαζι,αλλάζοντας μυαλά και αναλαμβάνοντας καθήκοντα αστυνομικού – βοηθάει στον συνειρμό η ερμηνεία-κόπια του Αντώνη Καφετζόπουλου. Η αμηχανία του Τσίτου στον χειρισμό των προθέσων και των πράξεων των πρωταγωνιστών, δίνει ένα εντελώς χλιαρό αποτέλεσμα, με το ενδιαφέρον να χάνεται από νωρίς. Λίγο μετά ο “Παράδεισος” του Παναγιώτη Φαφούτη είναι ένα ατελείωτο πάρτυ με φόντο το καρναβάλι της Πάτρας, όπου διαδραμίζονται 4 παράλληλες ιστορίες χωρίς καμία από αυτές να καταλήγει κάπου – οι μετέωροι ήρωες των ιστοριών αν και βρίσκονται σε έναν ποταμό κεφιού και εξωστρέφειας αδυνατούν να ακολουθήσουν.

Την Πέμπτη κάπως χειροτέρευσαν τα πράγματα. Το “J.A.C.E.” του Καραμαγγιώλη μοιάζει με την Οδύσσεια ενός Ξεριζωμένου γυρισμένη από τον παλιό κακό Αλμοδόβαρ. Με διάρκεια-μαμούθ (153 λεπτά) και καταιγιστική αφήγηση, περιγράφει τις περιπέτειες ενός νέου που του έχουν συμβεί τα πάνδεινα από νεαρή ηλικία. Αμέσως μετά το αφιέρωμα στην φιλμογραφία του Γιάνναρη κορυφώθηκε με την πρεμιέρα του “Man at Sea”, το οποίο πρωτοπροβλήθηκε στο Βερολίνο τον Φεβρουάριο όπου πήρε αποκαρδιωτικές κριτικές, αναγκάζοντας τον σκηνοθέτη να το ξαναμοντάρει. Και αν αυτό που είδαμε χθες ήταν το καλό μοντάζ (ή έστω απλά καλύτερο, γιατί όπως ακούγεται πάμε και για τρίτο) τότε δεν θα ήθελα με τίποτα να δω πως ήταν το κακό του Βερολίνου. Ένα τελείως ασύνδετο φιλμ, με παιδικούς διαλόγους που εκφράζουν συναισθήματα τα οποία δεν δικαιολογούνται επαρκώς ποτέ, συνιστά πιθανότατα την χειρότερη στιγμή του Γιάνναρη στα χρόνια των μεγάλου μήκους δημιουργιών του. Το story πάντως θα μπορούσε να σηκώσει ένα πολυ ενδιαφέρον φιλμ: ένας καπετάνιος βρίσκει στο ταξίδι του μια βάρκα με λαθρομετανάστες και αναλαμβάνει να τους βοηθήσει προκαλώντας μέσα σε λίγες μέρες το χάος λόγω της κόντρας μεταναστών-υπαλλήλων.
Τα “J.A.C.E.” και “Παράδεισος” συμμετέχουν παράλληλα και στο διαγωνιστικό και μοιάζει δύσκολο να βρεθούν στους νικητές, εκτός απροόπτου πάντα. Εξακολουθούν να μην έχουν πάντως και πανίσχυρο ανταγωνισμό – το Without, το Vendeur και το Burros συντηρούν τη γενική μετριότητα του τμήματος.

Το φεστιβάλ μπαίνει στο τελευταίο τριήμερο, όπου παραδοσιακά γεμίζουν ασφυκτικά όλες οι αίθουσες. Σήμερα, όπως λέγαμε και από την αρχή είναι βάσει προγράμματος η πιο γεμάτη μέρα, με “Las Acacias”, “El Estudiante” και “Finisterrae”  να ηγούνται ενός συνόλου 7-8 πολύ ενδιαφέροντων φιλμ.