Λίγες ημέρες πριν το Live του στο Block33 μιλήσαμε με τον Βρετανό Fink για τη μουσική του, την παρουσία του στην δισκογραφία αλλά και το νέο του άλμπουμ.
Καλησπέρα από Θεσσαλονίκη! Πρόκειται για την πρώτη
εμφάνισή σας στην πόλη μας, οπότε πες μας λίγα λόγια για τον Fink. Πως προέκυψε αυτό το όνομα;
Όταν ήμουν dj ήταν κατά κάποιο τρόπο μόδα όλα αυτά τα ονόματα μιας λέξης, χωρίς καθόλου
φωτογραφίες, χωρίς καθόλου promo – απλά απρόσωπη μουσική- ήταν μέρος του σόου εκείνη την περίοδο. Το όνομα
μου είναι Fin και η αμερικάνικη εκδοχή της λέξης σημαίνει πάνω-κάτω κάποιος που δεν
μπορείς να εμπιστευτείς. Εκείνη την εποχή η μουσική μου βασίζονταν σε
«παράνομα» samplings και την επαναχρησιμοποίηση ηχογραφήσεων άλλων καλλιτεχνών, οπότε για να
είμαι ειλικρινής, ταίριαζε. Το όνομα της μπάντας κάποιου, είναι το πιο «άκυρο» πράγμα
για να επιχειρηματολογήσει κανείς…. Η συμβουλή μου είναι, κατάληξε στο πρώτο
πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό, μείνε σε αυτό και συνέχισε…. Τόσες πολλές
μπάντες απέτυχαν στο πρώτο κιόλας εμπόδιο, το όνομα. Εμένα η θεωρία μου είναι
να μην σκεφτόμαστε ιδιαίτερα το συγκεκριμένο θέμα και να αφήσουμε τη μουσική να
κάνει τη δουλειά της. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που όταν άλλαξα μουσικό είδος
δεν ασχοληθήκαμε καθόλου με την αλλαγή του ονόματος….Ποιός ο λόγος?
Dj, παραγωγός,
τραγουδοποιός…. Πως θα χαρακτήριζες το μουσικό σου στυλ και ποιες
θεωρείς ότι είναι οι κύριες επιρροές σου;
Ενώ είναι αλήθεια ότι έχω υπάρξει και συνεχίζω να είμαι
όλα αυτά, για την ώρα είμαι απλά ένας τραγουδιστής/τραγουδοποιός – ή καλύτερα-
ο βασικός τραγουδιστής του συγκροτήματος Fink…. Το στύλ μας για την ώρα είναι βασισμένο στην έννοια της μπάντας, είναι
σχεδιασμένο για να είναι συναισθηματικό και βαθύ, αλλά ταυτόχρονα και κάπως
ροκ. Θέλουμε να είμαστε στην πρώτη γραμμή, ως μουσικοί, και να ροκάρουμε επί
σκηνής– δεν είμαστε διασκεδαστές – απλά «ξεφεύγουμε» τελείως με τη μουσική που
φτιάχνουμε και παίζουμε….
Θα ήθελες να μας προτείνεις 2
νέους καλλιτέχνες/ συγκροτήματα / djs που πιστεύεις ότι θα έπρεπε να
αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να τους ακούσουμε;
Προσωπικά οι δυο πιο αγαπημένοι μου δίσκοι του τελευταίου
έτους είναι μάλλον το πραγματικά «έξυπνο» “I forget where we were” του Ben Howard – Μια αναπάντεχη και ευπρόσδεκτη
επιστροφή. Μετά από ένα άλμπουμ που τον καθιέρωσε, επιστρέφει με την εκπληκτική
μπάντα του. Ένα άλμπουμ σκοτεινών και κυκλοθυμικών set, στο οποίο επιμελήθηκε ο ίδιος
την παραγωγή και τις ηχογραφήσεις. Αν ο πρώτος του δίσκος ήταν σαν μια
καλοκαιρινή μέρα, αυτό είναι σαν μια χειμωνιάτικη νύχτα στην ίδια παραλία….
Το άλλο θα ήταν το εξαιρετικό To Be Kind των
Swans. – Τους είδα πέρυσι στο Berghain στο Βερολίνο και ήταν η πιο ξεσηκωτική
και δυνατή συναυλία που έχω πάει εδώ και χρόνια. Αβίαστα σκοτεινοί, όπως ο
διεστραμμένος, «κατεστραμμένος» μικρός αδελφός του Nick Cave… Τα ηχοτοπία
τους είναι επικά…και η αδυσώπητη ενέργειά τους είναι πραγματικά μια ανάσα
φρέσκου αέρα…
Έχω την εντύπωση ότι η μουσική
σου και οι στίχοι σου γίνονται πιο προσωπικοί με το πέρασμα των χρόνων.
Πιστεύεις ότι είναι μια στανταρ διαδικασία για ένα καλλιτέχνη? Μια προβλεπόμενη
εξέλιξη;
Θα ήθελα να ελπίζω ότι όλοι οι καλλιτέχνες «ανοίγουν»
σιγά σιγά με τα χρόνια. Μετά από μερικά albums, πρέπει να σκάψεις κάθε φορά βαθύτερα για να βρεις τους στίχους και την ενέργεια.
Απλά πας βαθύτερα, πας πιο κοντά στις λεπτομέρειες…Η πιο μικρή στιγμή μπορεί
να γίνει ένας ολόκληρος δίσκος. Η ζωή είναι γεμάτη τέτοιες στιγμές, κάθε μέρα
είναι γεμάτη από τραγούδια, αν το δει κανείς κατά αυτό τον τρόπο…. Κάποιοι
καλλιτέχνες «κλείνονται» μετά από τον πρώτο μεγάλο δίσκο, αλλά για εμάς ήταν
διαφορετικά…Αυτό ακριβώς μας έδωσε την ώθηση / το κουράγιο να «σκάψουμε» βαθύτερα,
να εξερευνήσουμε και να βρούμε περισσότερα. Παντρεύεις την ατμόσφαιρα της
μουσικής με τους στίχους και την μελωδία. Ίσως όσο καλύτερος γίνεσαι σε αυτό,
τόσο πιο εύκολη να γίνεται η όλη διαδικασία, αλλά κάθε δίσκος είναι μια σκληρή
μάχη ενάντια στον εαυτό σου…
Είμαστε σχεδόν στην αρχή του “Hard Believer Tour”, πες μας κάτι για αυτό…. Ποιος είναι ο ρόλος του φωτός στις συναυλίες σας;
Μακάρι να ήταν η αρχή, αλλά δυστυχώς είμαστε σχεδόν στη
μέση… Έχουμε παίξει στην Αμερική, στις περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες,
καθώς ξεκινήσαμε με την έναρξη της καλοκαιρινής φεστιβαλικής περιόδου και
συνεχίζουμε!
Θέλαμε να παρουσιάσουμε τον καινούργιο δίσκο, να παίξουμε
τα αγαπημένα μας κομμάτια, να δώσουμε στο κοινό μας αυτό που του αξίζει… Το lightshow έχει σχεδιαστεί για να ενισχύσει
αυτή την εκστατική εμπειρία. Ξοδέψαμε πολλή προσπάθεια και χρήματα στα φώτα,
γιατί θέλαμε να κάνουμε κάθε σκηνή που θα παίζαμε δική μας, να δημιουργήσουμε
αυτή την πραγματικά οικεία ατμόσφαιρα, να δείξουμε στο κοινό μας ότι νοιαζόμαστε.
Δεν παίζουμε, ροκάρουμε απλά και φεύγουμε… Θέλαμε να είναι οικείο, προσωπικό,
βαθιά συναισθηματικό!
Μουσική, tours, συναυλίες, ένα εξαιρετικό
καινούργιο άλμπουμ… Λοιπόν, Is This The Thing; (Σ.τ.Μ “This Is The Thing” ένα από τα πιο διάσημα τραγούδια του Fink)
Ω ναι, αυτό είναι….
Είναι η πρώτη συναυλία σας στη
Θεσσαλονίκη… Τι περιμένεις από το live στο Block 33 το Σάββατο 31 Ιανουαρίου;Τι
να περιμένουμε εμείς;
Να περιμένετε
τον Fink, να παίζει δυνατά και να το απολαμβάνει…
* Ο Fink εμφανίζεται την Παρασκευή 30 Ιανουαρίου στο Κύτταρο Live Club και το Σάββατο 31 Ιανουαρίου στο Block 33. Τις συναυλίες ανοίγει ο Βρετανός Douglas Dare. Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:00. Η προπώληση συνεχίζεται στα €18 & €20 από τα Viva.gr, 11876, Public, Παπασωτηρίου, Ianos, Seven Spots, Reload Stores. Τιμή ταμείου: €25. Διοργάνωση: Plisskën Festival.
