Πολλά μπράβο αξίζουν στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (και) για αυτήν τη μετάκληση. Η παράσταση «Συμβολαιογράφος» είναι βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα του Νίκου Βασιλειάδη. Έχει διασκευαστεί από την Εμμανουέλα Αλεξίου και τον Γιώργο Καραμίχο, έχει σκηνοθετηθεί από τον Γιώργο Καραμίχο και τον ρόλο της Ερασμίας παίζει η Υρώ Μανέ. Πρόκειται για ένα θεατρικό εγχείρημα που διανύει ήδη τον έβδομο χρόνο παραστάσεων με πολύ μεγάλη επιτυχία, πράγμα που μοιάζει εύλογο και εύκολα το διαπιστώνει κανείς αν δει την παράσταση.
Το έργο είναι ένας μονόλογος, ερμηνευμένος από την Υρώ Μανέ, η οποία καλείται εκτός από το να ερμηνεύσει τον βασικό χαρακτήρα
–της Ερασμίας– να μεταφέρει και λόγια άλλων προσώπων στήνοντας ολόκληρες σκηνές. Ο περίφημος «συμβολαιογράφος», γύρω από τον οποίο εκτυλίσσεται η όλη πλοκή του έργου, είναι ένας τσαγκάρης, του οποίου ο λόγος του είναι συμβόλαιο, όπως καυχιέται να λέει. Η Ερασμία, που κατοικεί σε κάποια επαρχιακή πόλη, αφηγείται τη ζωή της, αφήνοντας έτσι την ιστορία να ξεδιπλωθεί. Είναι μια γυναίκα που έχει μείνει χήρα μόλις στα 22 της, χάνοντας τον άντρα της λίγο μετά τον πόλεμο και έχοντας αναλάβει μόνη της να αναθρέψει την κόρη της, τη Ματούλα. Με πολύ πενιχρά μέσα προσπαθεί να στήσει μια ζωή και να επιβιώσει δουλεύοντας το περίπτερο που της άφησε ο πρόωρα χαμένος σύζυγός της, καθώς το δικαιούνταν ως «θύμα πολέμου». Η Ερασμία είναι μια γυναίκα «μεταχειρισμένη», σύμφωνα με τα ήθη της εποχής (ας μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο και, μάλιστα, στην επαρχία), που η ζωή της –καθώς είναι πια μια χήρα με μικρό παιδί– έχει «κλείσει». Δεν επιτρέπεται πια να ξαναερωτευτεί, να φτιάξει τη ζωή της. Δεν επιτρέπεται σχεδόν να ζήσει «κανονικά» πια. Κι αν αυτή είναι, όμως, η κατάστασή της κατά τα φαινόμενα, η Ερασμία, μια γυναίκα πολύ νέα, δεν παύει να μεγαλώνει με τον πιο αναμενόμενο τρόπο που θα μεγάλωνε κάθε άνθρωπος στη θέση της: όντας στερημένη από πολλά και κρατώντας μέσα της απωθημένα.
Πάνω σε αυτόν τον κορμό εκτυλίσσεται όλη η πλοκή του έργου.
Μεγάλο πλεονέκτημα του έργου είναι γλώσσα του, η γλώσσα που χρησιμοποιεί η Ερασμία, μια γλώσσα λαϊκότροπη με πολλά στοιχεία καθαρεύουσας, που η Ερασμία μεταχειρίζεται κάπως άγαρμπα. Ο λόγος κυλάει σαν χείμαρρος και βρίθει από πραγματολογικά στοιχεία που μας εισάγουν με απόλυτη επιτυχία στην εποχή της Ερασμίας. Η καθημερινότητα στην επαρχία, το κουτσομπολιό στη γειτονιά, τα βλέμματα από τα μπαλκόνια, τα κακοπροαίρετα σχόλια, η θέση της γυναίκας –κυρίως της «μεταχειρισμένης» γυναίκας– το πρόβλημα της αποκατάστασής της είναι μόνο μερικά από αυτά. Στο έργο αντικατοπτρίζεται η μικροαστική ηθική της επαρχίας, τα «χρηστά ήθη» της.
Η Υρώ Μανέ είναι εξαιρετική σε αυτόν τον ρόλο που της πάει γάντι (αν και, φυσικά, δεν είναι πάντα αυτό το ζητούμενο), αποδίδοντας την Ερασμία άρτια. Με άριστη τεχνική καταφέρνει να αλλάζει τη φωνή και τη στάση του σώματός της, ώστε να μεταμορφωθεί σε όλα τα άλλα πρόσωπα στα οποία η Ερασμία αναφέρεται. Με μεγάλη ευελιξία κάνει όλες αυτές τις αλλαγές επιστρέφοντας πάντα στο κεντρικό-πυρηνικό πρόσωπο, της Ερασμίας, και την εξιστόρηση της ζωής της. Το σημαντικότερο απ' όλα, η μεγαλύτερη κατάκτησή της, είναι πως καταφέρνει και κατανέμει ισόποσα κατά τη διάρκεια της παράστασης την κωμωδία και το δράμα, το γέλιο και τη συγκίνηση. Παρότι υπάρχουν πολλές –και πολύ καλές– στιγμές γέλιου που αναζωογονούν την πορεία της παράστασης, δε διαφεύγει ποτέ από το μυαλό του θεατή το γεγονός πως ο παρονομαστής όλων είναι το βαθύ δράμα της ηρωίδας.
Χωρίς να χρειάζονται πολλά, το συνολικό αποτέλεσμα είναι πάρα πολύ καλό. Το λιτό αλλά άκρως λειτουργικό σκηνικό της Χριστίνας Κωστέα εξυπηρετεί την πλοκή. Το ίδιο και τα κοστούμια της Έλενας Παπανικολάου που φώτισε ο Μιχάλης Μπούρης. Και πάλι, αξίζουν συγχαρητήρια στο ΚΘΒΕ για αυτήν τη μετάκληση.
Τέλος, ιδιαίτερα σημαντικό και συγκινητικό είναι πως η χθεσινή παράσταση (8/10/2017) ήταν αφιερωμένη στη μνήμη της Λούλας Αναγνωστάκη.
Θεατρική διασκευή: Εμμανουέλα Αλεξίου – Γιώργος Καραμίχος
Σκηνοθεσία: Γιώργος Καραμίχος
Σχεδιασμός φωτισμών: Μιχάλης Μπούρης
Σκηνικά: Χριστίνα Κωστέα
Κοστούμια: Έλενα Παπανικολάου
Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Νανούρης
Τραγούδι παράστασης: Κώστας Λειβαδάς
Το τραγούδι ερμηνεύει η Υρώ Μανέ
Βοηθός Σκηνοθέτη: Βιργινία Κυπριώτη
Φωτογραφία: Μαντώ Βασιλη
