Κατάγονται από το Dana Point της California των Η.Π.Α. και είναι μια παρέα θεότρελων ψυχεδελικών ροκάδων που ενώθηκαν για να σχηματίσουν τους Growlers το 2006. Από τότε μέχρι και σήμερα, έχουν κυκλοφορήσει 6 άλμπουμ με αρχή το
Are You In Or Out και πιο πρόσφατο το Chinese Fountain του 2014 το οποίο και θα παρουσιάσουν ζωντανά στο κοινό τους. Τα 60's αποτελούν το έτος μηδέν για την ηλικία της rock μουσικής και όχι άδικα. H Pop δεν θα έμοιαζε καθόλου με αυτό που είναι σήμερα αν δεν υπήρχαν συγκροτήματα θρύλοι όπως οι Beatles, οι Stones, ο Dylan και τόσοι άλλοι…Σκεφτείτε όμως, ένα είδος κλειδί γενικότερα για τη μουσική του πλανήτη και παρόλα αυτά δεν γνώρισε σε επαρκή βαθμό μια mainstream αποδοχή από την εποχή της δημιουργίας του και καθώς περνούσαν οι δεκαετίες. Φυσικά αναφερόμαστε στο ψυχεδελικό ροκ αλλά μετά από σχεδόν πενήντα χρόνια από το ξεκίνημα του, έχουμε τους Growlers. Παρά τα βαριά κιθαριστικά riffs και τις σκιερές μουσικές αποχρώσεις τους, οι Growlers γράφουν πάντα μουσική σαν να είναι καλοκαίρι. Απέναντι στο σύγχρονο ακροατήριο, τα καταφέρνουν καλύτερα από πολλές άλλες μπάντες τους είδους που βρίσκονται στην επικαιρότητα αυτό το διάστημα.
Ο frontman του συγκροτήματος Brooks Nielson, παραδέχεται σε παλαιότερες συνεντεύξεις τους πως γνώρισε τον κιθαρίστα Matt Taylor όταν χρειάστηκε να αγοράσει χόρτο με αποτέλεσμα της συνάντησης τους τη δημιουργία των Growlers και δεν μας παραξενεύει καθόλου. Ως γνωστόν από πολλές άλλες περιπτώσεις στη μουσική, τα πιο όμορφα τραγούδια γράφτηκαν από παρέες που προέκυπταν τυχαία αλλά αναπόφευκτα. Έτσι και εδώ, οι Growlers είναι πηγή έμπνευσης και αυτό φαίνεται από την πολυεπίπεδη μουσική που περιλαμβάνει εκτός από ψυχεδέλεια surf rock αλλά και σκοτεινή garage με συνολικό αποτέλεσμα τις νεανικές ανεβαστικές μελωδίες τους.
Τα live τους, άκρως θεατρικά και απρόσμενα σε εξέλιξη κάθε φορά που ανεβαίνουν επί σκηνής. Άλλωστε αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά τα οποία δημιούργησαν τους τόσους φανατικούς οπαδούς. Η ευρωπαϊκή τους περιοδεία θα ξεκινήσει από την Ελλάδα και συγκεκριμένα από την Αθήνα (16/4), με συνέχεια την Θεσσαλονίκη (17/4) και τον Βόλο (18/4) για να παρουσιάσουν το Chinese Fountain που υπήρξε ένα από τα πιο ευκολοχώνευτα και ραδιοφωνικά album τους. Αν και με μέτριους και χωρίς εμβάθυνση στίχους, ο δίσκος τους κατάφερε να τραβήξει τη προσοχή πατώντας και πάλι στην υπέροχη φωνή του Brooks. Μια μικρή παρατήρηση αυτή για τα προχειρογραμμένα στιχάκια σε ένα άλμπουμ που καταφέρνει να σε αφήσει ικανοποιημένο και ανυπόμoνο να ακούσεις και την επόμενη δουλειά τους.
Όταν αρχικά μας προτάθηκε να κάνουμε μια συνέντευξη με τους Growlers που θα εμφανιστούν στην πόλη μας στις
17 Απριλίου στο Principal Club Theater (είχαν ξαναέρθει το Νοέμβριο του 2013), φάνταζε ήδη τόσο δύσκολο στο μυαλό μου. Αυτό γιατί η μπάντα βρίσκεται μονίμως στον δικό της όμορφο κόσμο και δύσκολα θα καταφέρναμε να τους βρούμε νηφάλιους και συγκεντρωμένους για να απαντήσουν σοβαρά (;) σε ερωτήσεις. Εκκεντρικοί, παράξενοι..Σημασία έχει πως σταθήκαμε τυχεροί και παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τις απαντήσεις τους σε όσα θέλαμε να μάθουμε για εκείνους και τον ερχομό τους και πάλι στην Ελλάδα.
Γεια σας παίδες! Λοιπόν, πίσω στην Ελλάδα για 3 συναυλίες σε λιγότερο από 2 χρόνια από την τελευταία σας φορά στο An Club στην Αθήνα και στο Eightball στη Θεσσαλονίκη. Τι θυμάστε από εκείνη τη μικρή περιοδεία σας στη χώρα μας;
Θυμάμαι έντονα την όμορφη διαδρομή με το τρένο καθώς περνούσαμε από βουνά και τους πρόποδες λόφων. Μου έφερε εικόνες από τη πατρίδα μου στην Νότια Καλιφόρνια. Το κλίμα της Μεσογείου μοιάζει πολύ με το δικό μας. Με ξάφνιασε που είδα κόσμο στο δρόμο να πίνει και να διασκεδάζει ! Είχαμε ακούσει για τις δυσκολίες στα οικονομικά της Ελλάδας και πιστεύαμε πως θα συναντήσουμε ζοφερές εικόνες μπροστά μας. Αλλά είδαμε το εντελώς αντίθετο. Το show ήταν θορυβώδες και η πλειοψηφία του κοινού ήταν όμορφες γυναίκες.
Η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα υπάρχει ένα φανατικό κοινό που σας ακολουθεί. Τι θα πρέπει να περιμένουμε αυτή τη φορά στον ερχομό σας;
Ειλικρινά δεν ξέρω. Η περιοδεία μας είναι μακρά και σκληρή μέχρι στιγμής παίζοντας πολλές διαφορετικές μουσικές. Μας αρέσει το ότι θα ταξιδέψουμε και πάλι για να έρθουμε στην όμορφη Ελλάδα. Να περιμένετε σίγουρα μερικές καλύτερες ακόμη συναυλίες.
Το 2014 ήρθε σε κυκλοφορία ένα νέο πολύ καλό Chinese Fountain. Ελαφρώς διαφορετικό από τα προηγούμενα σας, ακούγεται κατά κάποιο τρόπο mainstream σε μεγάλο βαθμό. Ήταν μια συνειδητή επιλογή ή απλά συνέβη;
Είχαμε στο μυαλό μας μια ποιοτική άνοδο. Αλλά δεν πιστεύω πως τα τραγούδια είναι πολύ διαφορετικά από τα προηγούμενα άλμπουμ μας. Η ηχογράφηση έδωσε μεγαλύτερη σαφήνεια στον ήχο μας.
Ποιος ήταν υπεύθυνος για την Παραγωγή;
Περισσότερο εμείς, η μπάντα. Είχαμε μαζί μας στο στούντιο και τον παλιό μας manager JP Plunier και έναν εξαιρετικό ηχολήπτη, τον Rober Coranza
Ας μιλήσουμε για το Beach Goth. Φαίνεται πως εσείς οι ίδιοι εφηύρατε τρόπον τινά, αυτό το είδος μουσικής. Πως θα το προσδιορίζατε;
Δεν μπορώ να το προσδιορίσω, γι'αυτό και μου αρέσει τόσο. Ακούγεται ωραία αλλά δεν έχει μέσα του κάποια συγκεκριμένη σημασία και νόημα. Είναι μια αόριστη έννοια που αφήνει ουσιαστικά τον ακροατή να αποφασίσει τι είναι. Είναι το ακριβώς των Beach Boys. Δεν είναι μια μόδα του surf, είναι κάτι σκοτεινότερο και δεν συνδέεται με κάτι άλλο.
Ας πάμε πίσω στο 2006, αυτή δεν είναι η χρονιά που σχηματίσατε τη μπάντα; Πως ξεκίνησαν όλα; Πως δώσατε όνομα στο γκρουπ;
Το ξεκίνημα έγινε στο San Clemente της Καλιφόρνια. Αρχικά είχαμε ονομάσει τους εαυτούς μας The Heebee Geebees. Απλά θέλαμε να το διασκεδάσουμε.
Στη συνέχεια ένιωσα τόσο όμορφα όταν διαπίστωσα πως μπορούσα να κατευθύνω τους υπόλοιπους στο να αξιοποιήσουν τα ταλέντα τους και μετά ερωτεύτηκα τη δημιουργία. Ο πρώτος μας στόχος ήταν να μεταφερθούμε σε μια πραγματική πόλη, το Long Beach και να αφοσιωθούμε πλήρως στο rock n' roll. Εκείνη τη περίοδο γράφαμε, καπνίζαμε και παίζαμε σε διάφορα gigs. Επίσης τζαμάραμε και ηχογραφούσαμε μόνοι μας στο home studio μας.
Λοιπόν, αισίως 10 χρόνια Growlers. Ποιες περιόδους ή στιγμές θα διαλέγατε ως τις πιο αγαπημένες σας ; Και το αντίθετο, ποιες ήταν οι πιο δύσκολες για εσάς; Υπήρξαν στιγμές που είπες Οκ, ως εδώ. Τα παρατάω όλα. για κάποιο λόγο;
Τίποτα μέχρι στιγμής δεν ήταν εύκολο αλλά ποτέ δεν έφτασε να γίνει τόσο αφόρητο που να με κάνει να τα παρατήσω. Δε υπάρχει κάποιος προφανής δείκτης που να μου πει πως έχω κατακτήσει την επιτυχία. Αυτό είναι το καλύτερο. Δεν πρέπει ποτέ να χαλαρώσω την προσπάθεια. Μπορώ να συνεχίσω για πάντα να προσπαθώ να ξεπεράσω τον εαυτό μου.
Υπάρχουν νέα τραγούδια ή σχέδια για νέο άλμπουμ;
Γράφω κάποια λίγα πράγματα προς το παρόν Θα πρέπει κάποια στιγμή να ξεκουραστώ αλλά δεν ξέρω πως. Ανυπομονώ να επιστρέψω στο στούντιο να σου πω την αλήθεια.
Ποιες μπάντες ή καλλιτέχνες θεωρείς τις κύριες σου επιρροές;
Ο πρώτος τραγουδιστής που αγάπησα ήταν ο Bob Marley. Οι πρώτοι στίχοι ήταν του Bob Dylan και του Lou Reed. Η πρώτη μπάντα που είδα σε live ήταν οι Grand Elegance. Μια μπάντα από το Long Beach που είχαμε ακούσει σε parties και σε μικρούς συναυλιακούς χώρους στο Los Angeles. Ήταν ένα ψυχεδελικό γκρουπ που είχε σχέσεις και με ναρκωτικά τότε. Δεν τους ένοιαζε για πολλά πράγματα, ήταν ταλαντούχοι και σέξι. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν ότι έδειχναν πως μπορούσαν να κάνουν τα πάντα.
*Ευχαριστούμε πολύ τον Μιχάλη Νικολίτση για τη συνδρομή στη συνέντευξη.
Τον Μιχάλη Αποστόλου τον ακούτε κάθε Σαββατοκύριακο 16:00-18:00 στον Republic 100.3 fm
