Από τις πιο ιδιαίτερες προσωπικότητες της σύγχρονης μουσικής
σκηνής, ο Adrian Thaws γεννήθηκε πριν από 46 χρόνια στο Bristol της
Βρετανίας. Όντας ένα από τα σπουδαιότερα ονόματα της παγκόσμιας σκηνής
του trip hop, μαζί με τους Massive Attack και τους Portishead, επηρέασαν
πάρα πολλούς σύγχρονους και μεταγενέστερους καλλιτέχνες. Το ντεμπούτο
του album, Maxinquaye, προτάθηκε για το Mercury Prize το 1995, ενώ το
Blowback του 2001 τον έκανε γνωστό παγκοσμίως. Έχει συνεργαστεί με
σπουδαία ονόματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής, όπως οι Massive Attack,
Red Hot Chili Peppers, PJ Harvey, Bjork, Martina Topley-Bird, Neneh
Cherry, Beyonce, Bobby Gillespie (Primal Scream), Cyndi Lauper, Alanis
Morissette, Nneka και άλλοι.
To False Idols του 2013, με έναν πολυδιάστατο
ήχο συνδύασε στοιχεία από hip hop μέχρι και rock και φαίνεται πως και
εδώ ο Tricky κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να κρατηθεί στα συνηθισμένα του
λημέρια. Μονίμως δηλαδή περικυκλωμένος απο δημοσιογράφους και μέσα.
Απελευθερωμένος πλέον μουσικά, όπως δήλωσε και στη συνεύντευξη που μας
έδωσε, από την δυσκοίλια στον τρόπο σκέψης Domino Records, έγραψε όπως εκείνος πίστευε πως πρέπει να γράψει. Άλλωστε, το False Idols
δεν ήταν ένας καθαρά trip hop δίσκος προς ικανοποίηση των fan του
είδους. Ήταν ένας δίσκος κατανοητός, διασκεδαστικός και προσβάσιμος και
σε κοινό που δεν γνώριζε τον καλλιτέχνη. Πριν μερικές ημέρες
ανακοινώθηκε και η κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ με τίτλο το
πραγματικό του όνομα και προγραμματίζεται να βρεθεί στα δισκοπωλεία στις
8 Σεπτεμβρίου. Συνεργάζεται και πάλι με πολλές διαφορετικές
τραγουδίστριες για τα 13 τραγούδια που θα περιλαμβάνει το ενδέκατο
αισίως LP του, ενώ στο press release δηλώνει πως ο δίσκος θα έχει hip
hop ύφος με προσανατολισμό μουσική κατάλληλη για clubs.
Ο Adrian Thaws έφτασε στο Studio λίγο μετά τις 5 το
απόγευμα της 12 Απριλίου. Το ραντεβού είχε κλειστεί από τις πρώτες μέρες
εκείνης της εβδομάδας δίνοντας αποκλειστικά μια και μόνη συνέντευξη
στον Republic 100,3. Μιχάλης Αποστόλου και Εβίτα Φωτίου ήταν στο
στούντιο μαζί για μια ιδιαίτερη εκπομπή με ιδιαίτερες μουσικές από τη
δεκαετία του 90 και φυσικά παρουσιάζοντας τα πιο σημαντικά συγκροτήματα
της trip hop σκηνής εκείνης της εποχής. Απλός, πολύ φιλικός και
κρατώντας ένα tablet, ζήτησε έναν εσπρέσσο για τη διάρκεια της
συνομιλίας μας. Ο λίγος χρόνος που διέθετε πριν την αναχώρηση του για το
sound check της συναυλίας, δεν μας επέτρεψε να επεκταθούμε και να
νιώσουμε όσο άνετα θα θέλαμε μαζί του ξεφεύγοντας απο τις συνηθισμένες
ερωτήσεις. Παρόλα αυτά, αποχαιρετώντας μας, δήλωσε χαρούμενος λέγοντας
πως η όλη συζήτηση ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Στην ερώτηση τι θεωρεί το
πιο σημαντικό επίτευγμα στη ζωή του, μίλησε για τη μόρφωση της κόρης
του δείχνοντας πρόθυμος να μπεί και σε πιο προσωπικά ζητήματα.
Για τα συναυλιακά, η βραδιά είχε και τα απρόοπτα της
όπως συμβαίνει πάντα με καλλιτέχνες του βεληνεκούς του Tricky. Κόσμος
να ανεβαίνει στη σκηνή με προτροπή του ίδου του Βρετανού, ο ίδιος να
βγαίνει εκτός για περίπου 15 λεπτά αφήνοντας την τραγουδίστρια που τον
συνόδευε τελείως μόνη. Μικρόφωνα που δεν ανταποκρίθηκαν στον ήχο που το
κοινό περίμενε να ακούσει από τη φωνή του καλλιτέχνη, η μακροσκελής
εκτέλεση σε κομμάτι των Motorhead που σχεδόν κούρασε και άλλα που όσοι
βρεθήκατε εκεί σίγουρα τώρα θα ανακαλείτε στη μνήμη σας όχι με την
καλύτερη των αίσθησεων. Η γενική εικόνα; Ένας καλλιτέχνης που σίγουρα
δεν απέδωσε τα προσδοκώμενα για όσους τον θυμούνται από την ιστορική
συναυλία του 1997 με τις 3 ώρες performance και μια σκηνική παρουσία που
δεν μας έκανε σε καμία στιγμή να πιστέψουμε πως είδε σοβαρά αυτό που
ήρθε να κάνει εκείνο το βράδυ στη Θεσσαλονίκη. Ο Tricky έχει μαζί του
μια ιστορία τεράστιας σημασίας για το είδος που εκπροσωπεί, πράγμα που
δεν αποτελεί βέβαια δικαιολογία για μια μέτρια έως αδιάφορη εμφάνιση,
αντιθέτως είναι o λόγος που σήμερα υπάρχει το απαιτητικό αυτό κοινό, το
οποίο θα πρέπει να τιμά με τον δικό του τρόπο του επί σκηνής.
Αμέσως μετά, η απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης που έδωσε live στην εκπομπή του Μιχάλη Αποστόλου.
Πως ήταν η χθεσινή συναυλία στην Αθήνα ; Φάνηκε πως ο κόσμος πέρασε καλά πάντως, τα νέα ταξιδεύουν γρήγορα!
Στις συναυλίες αυτό που έχει σημασία δεν είμαι εγώ
και η μπάντα… χωρίς το κοινό, χωρίς την ενέργειά τους δεν γίνεται
τίποτα…μοιραζόμαστε! Άρα νομίζω ότι οι συναυλίες μου είναι σαν ένα
μεγάλο πάρτυ, μια γιορτή… Θέλω να ανεβαίνει ο κόσμος στην σκηνή, θέλω να
βρίσκομαι με το κοινό! Για παράδειγμα εδώ στην Ελλάδα οι άνθρωποι
βιώνουν κάποιες δυσκολίες και το να αγοράσει κάποιος ένα εισιτήριο για
να έρθει να σε δει είναι πολύ ξεχωριστό άρα το να το παίζεις superstar,
να κλειδώνεσαι στο καμαρίνι σου δεν με εκφράζει… θέλω να τους πω
ευχαριστώ, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό!
Είναι η τέταρτη φορά που έρχεσαι στην Θεσσαλονίκη! Είχες την ευκαιρία να δεις την πόλη, να μιλήσεις με τον κόσμο;
Την
προηγούμενη φορά που ήρθα μετά το show πήγα σε κλαμπ και σε μπαρ,
γνώρισα και μίλησα με κόσμο έφαγα καλό φαγητό! Ήταν πολύ όμορφα.
Ο τελευταίος σου δίσκος, σου
έδωσε την δυνατότητα να πας τη μουσική σου ένα βήμα παραπέρα; Ποιός
ήταν ο λόγος που εγκατέλειψες την Domino Records;
Η Domino είναι καλή εταιρεία, τα πάει πολύ καλά αλλά να τι συμβαίνει,
όταν ηχογραφείς έναν δίσκο πριν τον κυκλοφορήσεις θα πρέπει να έρθει ο
εκπρόσωπος της εταιρείας στο στούντιο να ακούσει τι κάνω… τώρα κάνω τα
δικά μου, δεν χρειάζεται να παίξω σε κανέναν τίποτα! Απλά κυκλοφορώ ότι
ηχογραφώ και με αφήνουν ήσυχο… Στην Domino ήταν αλλιώς, ο ιδιοκτήτης
ήταν επιχειρηματίας εγώ είμαι μουσικός… πως μπορεί να ξέρει, να
καταλαβαίνει τι κάνω;
Πότε συνειδητοποίησες ότι μπορείς να κάνεις τη δική σου μουσική;
Πριν
πολλά χρόνια, ήταν κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης ενός δίσκου για
φιλανθρωπικό σκοπό…βασικά ήταν θέμα τύχης αλλά αν μπορώ να το θέσω
χρονικά ήταν περίπου 2 χρόνια αφού ξεκίνησα με τους Massive Attack!
Τί ρόλο παίζουν οι γυναίκες στην μουσική σου; Σε εμπνέουν?
Δεν
μπορώ να τραγουδήσω και μου αρέσει να χρησιμοποιώ γυναικείες φωνές πολύ
περισσότερο από αντρικές, άλλωστε και οι στίχοι είναι περισσότερο
προσαρμοσμένοι σε γυναικείες φωνές ! Οι γυναίκες είναι πολύ σημαντικές
στην μουσική μου, είναι σαν ένα ακόμη όργανο που χρησιμοποιώ..
Οι άνθρωποι αναρωτιούνται συχνά
αν η έμπνευση έρχεται έτσι απλά στους καλλιτέχνες ή είναι αποτέλεσμα
σκληρής δουλειάς. Με ποιον τρόπο γράφεις εσύ μουσική;
Δεν το σκέφτομαι.. δεν νομίζω ότι με βοηθάει να το σκέφτομαι γιατί
καταλήγεις να το σκέφτεσαι υπερβολικά και το αναλύεις παραπάνω από όσο
θά’πρεπε… έτσι κάθομαι απλά στα πλήκτρα μου και παίζω και τα πράγματα
εξελίσσονται μόνα τους.
Ποιό θεωρείς ότι είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμά σου στην ζωή;
Το
ότι έστειλα την κόρη μου σε ένα καλό σχολείο… Πλήρωσα για να λάβει καλή
μόρφωση, ποτέ κανένας δεν το είχε αυτό στην οικογένειά μου οπότε
κατάφερα να της το εξασφαλίσω αυτό και είναι πολύ σημαντικό για εμένα!
Ο Tricky είναι ένας εύκολος ή δύσκολος άνθρωπος;
Δύσκολος…με σκαμπανεβάσματα.
Είναι
εύκολο για έναν μουσικό να απολαμβάνει την μουσική άλλων δημιουργών ;
Έχεις να μας προτείνεις κάτι που άκουσες τώρα τελευταία και σου άρεσε;
Mykki Blanco μια ράπερ από την Νέα Υόρκη πολύ καλή,
Chief Keef ένας ακόμη ράπερ από το Σικάγο νομίζω με πολύ ωραίες δουλειές
αλλά κυρίως ακούω παλιά μουσική.. Pj Harvey, The Specials, Rakim, Slick
Rick, Motorhead (cover στο Ace of Spades) υπάρχουν τόσα πολλά καλά! Η
μουσική έχει εμπορικοποιηθεί, οι εταιρείες προσπαθούν να βγάλουν όσο
περισσότερα χρήματα γίνεται γι’αυτό νομίζω ότι η μουσική τότε ήταν
καλύτερη… και τώρα κυκλοφορούν καλά πράγματα απλά τώρα είναι πιο πολύ
σαν fast food, σαν τα McDonalds!
Ποιά είναι τα κριτήρια σου στις συνεργασίες… όσο περνούν τα χρόνια γίνεσαι πιο αυστηρός;
Θα
συνεργοζόμουν με τον οποιοδήποτε…αν συναντήσω κάποιον και υπάρχει
καλή χημεία θα συνεργαζόμουν έτσι απλά! Ίσως να μην το έκανα με κάποιον
που κινείται πολύ εμπορικά αλλά γενικά απολαμβάνω τη συνεργασία με τους
ανθρώπους ! Γενικότερα θα συνεργαζόμουν με τον οποιοδήποτε έχει θετική
αύρα!
Μια τελευταία ερώτηση. Από τους στίχους σου
και τον τρόπο με τον οποίο κινείσαι καταλαβαίνω ότι σε ενδιαφέρει το τι
συμβαίνει στον κόσμο… Είσαι αισιόδοξος για τo μέλλον της ανθρωπότητας;
Και ναι και όχι! Αυτό που συνειδητοποιώ μεγαλώνοντας
είναι ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές αλλαγές, οι πολιτικοί υπάρχουν για
να συντηρούν ένα συγκεκριμένο καθεστώς, ο Obama ας πούμε μιλάει για
αλλαγές αλλά η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν πολύ πλούσιοι, πολύ
άπληστοι άνθρωποι, για παράδειγμα γνώρισα στην Νέα Υόρκη τραπεζίτες με 6
αεροπλάνα, 5 πλοία, τι να τα κάνεις 6 αεροπλάνα; Παρόλα αυτά βλέπω
ελπίδα εκεί που υπάρχουν διαμαρτυρίες, εκεί που υπάρχουν άνθρωποι που
λένε τη γνώμη τους. Άρα κάποιες φορές είμαι αισιόδοξος κάποιες άλλες
πάλι όχι!
Ευχαριστούμε θερμά την Εβίτα Φωτίου για την παρουσία και τη συνδρομή της στην οργάνωση της συνέντευξης.
Τον Μιχάλη Αποστόλου τον ακούτε κάθε Σαββατοκύριακο 16:00-18:00 στον Republic 100.3
