Λίγο το νεαρό της ηλικίας τους, λίγο το ότι μιλάνε για ένα θέμα που ουκ ολίγες φορές έχει απασχολήσει τον αντρικό πληθυσμό (Dreaming of Another Girl) αλλά κυρίως η τόσο ώριμη μουσική τους, μας έκανε να σταθούμε με προσοχή στο φαινόμενο Hidden Charms από τη στιγμή που τους ανακαλύψαμε τον Μάιου του 2015. Κρυμμένη γοητεία ή μάλλον εξώφθαλμη γιατί οι Λονδρέζοι δεν γράφουν απλά όμορφα, συνοδεύουν τον ήχο τους και με μια προσγειωμένη προσωπικότητα και ένα ύφος τεσσάρων μόλις καρδιναλίων, όσοι δηλαδή είναι συνολικά. Ναι, τα 60's και πάλι εδώ με μυρωδιές όμως από το δικό τους δέρμα και αίσθηση που όπως μας λένε και στη συνέντευξη που μας παραχώρησαν, κοιτάζει στο παρελθόν για να προχωρήσει μπροστά, στο αύριο.
Σημαντικά στοιχεία που θα πρέπει να έχουμε υπόψιν μας, είναι πως η μπάντα σχηματίστηκε πριν μόλις 2 χρόνια από διαφορετικές ομάδες ανθρώπων που βρήκαν κοινά σημεία στη γραφή τους. Επίσης η παραγωγή του Dreaming of Another Girl, που ήδη μεταδίδει ο Republic, έγινε από τον μεγάλο Shel Talmy στο Los Angeles, όταν τυχαία τους άκουσε να παίζουν live σε τοπικό ραδιόφωνο στα πλαίσια της επίσκεψης τους εκεί για να συμμετέχουν σε φεστιβάλ. Έστω και αρκετά τυχεροί, πράγμα που παραδέχονται στις απαντήσεις τους, δεν παύουν να ζουν για τη μουσική και όχι από τη μουσική, αγκιστρωμένοι σε κλισέ της εποχής. Όπως χαρακτηριστικά μας είπαν, δεν ακολουθούν τις πεπατημένες στα θέματα παραγωγής και βιαστικής κυκλοφορίας singles ή δίσκων. Προτιμούν την μεθοδικότητα και το ένστικτο τους να είναι τα μόνα που τους καθοδηγούν.
Το συγκρότημα, απαρτίζουν o Vincent (Vinny), ο Davies (φωνητικά, μπάσο, κιθάρα), ο Ranald Macdonald (φωνητικά, πλήκτρα, κιθάρα, μπάσο) ο οποίος μας απάντησε και στις ερωτήσεις, ο Josh Lewis (κιθάρα, μπάσο) και ο Oscar Robertson (τύμπανα). Οι πιτσιρικάδες, έδωσαν στη δημοσιότητα το πρώτο τους video clip, για το ντεμπούτο τους single μόλις πριν μερικές ημέρες ενώ σχεδόν ταυτόχρονα, κυκλοφόρησαν το επόμενο single με τίτλο Love You Cause You're There, επίσης σε physical μορφή 7ιντσου βινυλίου. Στο πρώτο single, το γκρουπ γράφει περισσότερο σε ψυχεδελικό ροκ, πατώντας σε αυτή την άκρως «κολληματική» μελωδία. Στο δεύτερο, περνούν σε έναν αργό garage ήχο που ακόμα και στα φωνητικά θυμίζει αρκετά Dan Auerbach αλλά με τόση ενέργεια μέσα του.
Αυτά τα παιδιά ουσιαστικά ηγούνται μιας επανάστασης του rock, αυτής που αναζωογονεί τη γοητευτική και σίγουρα επιτυχημένη εποχή των 60's. Αγνοήστε τους με δική σας ευθύνη.
Παρακάτω διαβάστε τις ερωταπαντήσεις, με όλες τις λεπτομέρειες για εκείνους και τα μελλοντικά τους σχέδια.
Πως ξεκίνησαν όλα για τους Hidden Charms; Πως συναντηθήκατε και αποφασίσατε πως θέλετε να φτιάξετε μια μπάντα;
Ουσιαστικά, είμαστε δυο μπάντες που ενώθηκαν σε μια. Υπήρχαν μερικά group που έπαιζαν παρόμοιες μουσικές στο Λονδίνο εκείνο το διάστημα και διέθεταν μερικά καλά κομμάτια. Συνειδητοποιήσαμε λοιπόν πως αν ενωθούμε θα μπορούσαμε να καταφέρουμε κάτι πιο στέρεο και αυτό ακριβώς κάναμε.
Πως διαλέξατε το όνομα σας;
Το όνομα μας προέκυψε όσο δουλεύαμε τα κομμάτια με τον Kevin Augunas και τον Nick Waterhouse. Είχαμε διαλέξει ένα όνομα το οποίο ήδη το χρησιμοποιούσε άλλη μπάντα, οπότε προσπαθήσαμε να βρούμε άλλο, χρησιμοποιώντας τίτλους και στίχους blues τραγουδιών. Όταν το Hidden Charms έφτασε μπροστά μας, πιστεύαμε πως είναι αρκετά soft αλλά πειστήκαμε τελικά να το επιλέξουμε, επειδή θα ήταν σωστό να έχουμε ένα όχι τόσο δυνατό όνομα γιατί πιστεύουμε πως οι μουσικές μας δεν χαρακτηρίζονται από την ένταση ούτως ή άλλως.
Πως θα περιγράφατε τους Hidden Charms σε κάποιον που δεν έχει ακούσει για εσάς στο παρελθόν;
Κάποιοι καλοί μας φίλοι από το Λίβερπουλ, έχουν ένα γκρουπάκι με το όνομα Sankofa, που σημαίνει πήγαινε πίσω και πάρε το σε γκανέζικη διάλεκτο. Ουσιαστικά σημαίνει κοιτάμε πίσω στο παρελθόν για να πάμε μπροστά, στο μέλλον και πιστεύω πως είναι μια έξυπνη σκέψη, οπότε ας χρησιμοποιήσουμε και εμείς αυτό, δε θα τους ενοχλήσει.
Είμαστε ήδη λάτρεις του πρώτου σας single, Dreaming Of Another Girl/Long Way Down. Πότε να περιμένουμε τον πρώτο σας δίσκο;
Προσπαθούμε να προχωράμε με τον δικό μας ρυθμό και να μην δίνουμε σημασία στο τι γίνεται και λέγεται από τον κόσμο της μουσικής βιομηχανίας. Όλοι λένε θα έπρεπε να κάνετε αυτό ή θα έπρεπε να είστε περισσότερο έτσι αλλά είναι σημαντικό να σταματήσουμε να συμμεριζόμαστε αυτές τις άχρηστες πληροφορίες και να συνεχίσουμε να προχωράμε με τον δικό μας τρόπο. Αν στον κόσμο άρεσε αυτό που κάναμε έως σήμερα, πιθανώς να τους αρέσει και αυτό που θα κάνουμε από εδώ και πέρα.
Ο θρυλικός Shel Talmy θα είναι αυτός που θα κάνει την παραγωγή για εσάς και πάλι; Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία; Πως είναι το να δουλεύετε μαζί του;
Το να δουλεύουμε με τον Shel Talmy δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Δεν ξέρω αν και οι μετέπειτα δουλειές μας θα έχουν παραγωγή από τον ίδιο, γιατί προφανώς δεν είναι και πολύ εύκολο να πηγαίνουμε στην Αμερική κάθε φορά που θα γράφουμε και θα ηχογραφούμε. Ο Shel αποτελεί για εμάς πηγή έμπνευσης και θα είναι φίλος μας για μια ζωή πλέον.
Δώσατε μια σειρά από συναυλίες στην Αμερική. Πως ήταν αυτή η εμπειρία;
Το να βρεθούμε στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, είναι από εκείνα τα πράγματα που ονειρευόμασταν και είναι πραγματικά απίστευτο που συνέβη! Μπορεί να είναι σουρεαλιστικό να παίζεις πάνω στη σκηνή με τους φίλους σου που μαζί έχετε παίξει σε παμπ, σε αυλές ή ακόμα και σε μια ψαραγορά και ξαφνικά να βρίσκεσαι στη Νέα Υόρκη, σε έναν χώρο γεμάτο από ανθρώπους που μοιράζονται τη μουσική σου. Είναι ένα από εκείνες τις στιγμές που κόλλησες πέντε (Hi 5) με τον θεό !
Παρατηρήσατε διαφορές μεταξύ του κοινού της Αμερικής με της Αγγλίας;
Μας αγαπούν εμάς τους Άγγλους στην Αμερική, όταν λες ότι είσαι από το Λονδίνο χαίρονται περισσότερο από το όταν απλά τους πεις το όνομα σου. Στο Middlesbrough για παράδειγμα, μπορεί να μην τους έκανε τόση εντύπωση αυτό, μπορεί να μας έριχναν και καμιά σφαλιάρα.
Οπότε λοιπόν, έχετε ήδη επισκεφθεί τις Ηνωμένες Πολιτείες για να ηχογραφήσετε και για να δώσετε μερικές συναυλίες. Πως συνέβη αυτό; Θέλω να πω, δεν συνηθίζεται μια Βρετανική μπάντα να πηγαίνει στην Αμερική για να ηχογραφήσει.
Ναι, φυσικά και δεν συνηθίζεται κάτι τέτοιο αλλά όσο και αν σας φαίνεται παράξενο, το να έχεις manager από την Αμερική βοηθάει. Επίσης, είναι πιο οικονομικό το να ηχογραφήσεις στο Los Angeles παρά στο Λονδίνο. Παράξενες εποχές…
Και εκεί, στην Αμερική, γνωρίσατε και συνεργαστήκατε με άλλον έναν θρύλο, τον Nick Waterhouse. Τι ακριβώς έγινε;
Βρισκόμασταν στα Sound City studios με τον Kevin Augurs, την ίδια στιγμή που ο Nick Waterhouse ηχογραφούσε τον δικό του δίσκο. Τον βλέπαμε μέσα από το γυάλινο διαχωριστικό. Τελικά, γράψαμε μαζί ένα κομμάτι και δούλεψε πραγματικά όμορφα, οπότε έγινε κάπως έτσι…
Υπάρχει μια αναβίωση της εποχής των 60's τα τελευταία 4-5 χρόνια. Νιώθετε μέρος αυτής;
Δεν ξέρω αν είναι μια 60's επιστροφή ή απλά ζήτημα μουσικής ποιότητας. Η ποιότητα της γραφής τραγουδιών εκείνη την εποχή πάντως ήταν σπουδαία. Νομίζω πως ο κόσμος θέλει και πάλι πίσω αυτή την υψηλή ποιότητα στη δημιουργία μουσικής. Ελπίζω να είμαστε και εμείς ανάμεσα σε αυτούς που θα δώσουν στους ακροατές ποιότητα.
Συμφωνείτε κι εσείς πως οι Allah-Las επανεκκίνησαν κατά κάποιο τρόπο αυτή την αναβίωση των 60's, με τον αριστουργηματικό τους δίσκο του 2012;
Είναι πράγματι ένα εξαιρετικό album αυτό, αλλά πιστεύω πως και πριν υπήρχαν άνθρωποι που έγραφαν έτσι. Όπως οι Growlers και πριν από αυτούς οι White stripes και ακόμη πιο πριν οι Oasis, οι Nirvana… Στο δικό μας μυαλό, όλα αυτά είναι η ποιοτική γραφή μουσικής.
Και στο Ηνωμένο Βασίλειο, είναι οι Temples και ο Paul Orwell πολύ πρόσφατα. Πως βρίσκετε τις μουσικές τους;
Φυσικά, καλλιτέχνες όπως αυτοί είναι πολύ σημαντικοί γιατί επηρεάζουν το κοινό και το στρέφουν προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ο μόνος τρόπος άλλωστε για να επιβιώσει η μουσική, είναι να υπάρχουν καλλιτέχνες που γράφουν ποιοτική μουσική που θα διδάξει τους νεότερους έτσι ώστε να δημιουργήσουν και εκείνοι με τη σειρά τους.
Εκτός από μουσική, τι σας αρέσει να κάνετε στον ελεύθερο σας χρόνο;
Ο Josh και ο Vinnie παίζουν ποδόσφαιρο καμιά φορά και όντως μια φορά έπαιξαν με τον Jake Buggs σε έναν φιλανθρωπικό αγώνα. Μπορούσαμε να διαθέσουμε μόνο δυο άτομα ως συγκρότημα και στείλαμε αυτούς τους δυο. Όταν ο Oscar δεν παίζει drums, παίζει σαξόφωνο αλλά αυτό είναι και πάλι στα πλαίσια της μουσικής νομίζω ! (γέλια). Σε όλους μας, αρέσει να βγαίνουμε και να πίνουμε σε Βρετανικές Pub. Καμιά φορά εγώ ζωγραφίζω.
Ποιο είναι το μεγάλο σας όνειρο ως μπάντα;
Να γράψουμε έναν δίσκο που θα κρατήσει στον χρόνο!
Και οι τέσσερις σας βρίσκεστε μόλις στα 20 χρόνια σας. Πως νιώθετε για το γεγονός ότι είστε αρκετά διάσημοι σε αυτή την ηλικία; Πως σκέφτεστε τους εαυτούς σας σε 5 χρόνια από σήμερα;
Νομίζω πως έχουμε ακόμη δρόμο για να γίνουμε διάσημοι ! Δεν είναι κάτι στο οποίο έχουμε προηγούμενη εμπειρία, αλλά υποθέτω πως θα ήταν κάπως ενοχλητικό αυτό να γίνει η καθημερινότητα μας. Σε 5 χρόνια από σήμερα σκέφτομαι πως κάποιος από εμάς θα έχει παντρευτεί, ο Oscar πιθανότατα. Ελπίζω τότε να ζω σε ένα μικρό σπίτι στο δάσος, κάπου μακριά
Εδώ στον Republic, το χουμε συνήθειο να ρωτάμε για λίστες. Θα θέλατε να μας πείτε τους 10 πιο αγαπημένους σας καλλιτέχνες ή μπάντες όλων των εποχών;
Elvis Presley
Bob Dylan
The Beatles
The White Stripes
The Kinks
The Rolling Stones
Little Richard
Muddy Waters
David Bowie
Leonard Cohen
Ακούστε περισσότερα
εδώ
Τον Μιχάλη Αποστόλου τον ακούτε καθημερινά 22:00 – 23:00, στον Republic 100.3
