Michael Kiwanuka, η συνέχεια..
Αυτός
ο τύπος φτιάχνει όμορφη μουσική. Είναι τα πρώτα λόγια που έρχονται στο
μυαλό μας μόλις κάποιος ρωτήσει για εκείνον. Η απάντηση δεν έρχεται
αβίαστα μόνο επειδή το τελευταίο διάστημα κατακλυζόμαστε απο μέτριες
παραγωγές στον χώρο της Soul, είναι και το ότι ο Michael είναι ένας
γνήσιος καλλιτέχνης αφοσιωμένος σε αυτό που κάνει. Η σεμνότητα ποτέ δεν
ήταν προνόμιο της μάζας των τραγουδοποιών που είχαν πολλά φώτα
δημοσιότητας πάνω τους. Ο Kiwanuka δε μοιάζει με τους άλλους και μέχρι
στιγμής τα πάει περίφημα.
ταύτιση με ονόματα όπως του Bill Withers και του Bob Dylan που ίσως να
έχετε διαβάσει, καλύτερα θα ήταν να μείνει ασχολίαστη αφού “κάθε ένας
είναι ένας” που έλεγε και ο Νίκος Παπάζογλου “και τον κόπο του ας τιμά”,
παραφράζοντας.. Κοινώς, ο καθένας έχει τη δική του προσωπικότητα και
ούτε η μυθοπλασία βοηθάει, ούτε η προώθηση με ταμπέλες άλλων
καλλιτεχνών. Ναι, μπορεί να είχε επιρροές όπως όλοι αλλά ο Michael
αποτελεί πλέον μια υπολογίσιμη δύναμη. Η Βρετανία, θα το λέμε πάντα,
χρόνια δίνει καλλιτέχνες που άφηναν και αφήνουν ιστορία. Ένα ακόμη
δυνατό χαρτί για τη Soul φαίνεται πως ξεπροβάλει κάπου εδώ. Μεγαλωμένος
στα νότια του Λονδίνου απο γονείς που κατάγονται απο την Ουγκάντα,
σπούδασε γραφικές τέχνες παίζοντας παράλληλα κιθάρα και τραγουδώντας
περιστασιακά σε διάφορες ρόκ μπάντες.
Άνετος
και συναισθηματικός όπως προστάζει και η Soul άλλωστε, τελικά διαθέτει
φωνή, αυτή τη φωνή. Μια φωνή που πλάστηκε μέσα απο μικρές συναυλίες και
ενώ προοριζόταν να μείνει “βουβή” όντας σημαδεμένη με ιδιότητα του
κιθαρίστα, τα ανέτρεψε όλα όταν ξεκίνησε να γράφει τραγούδια για πάρτη
του. Για να λέμε την αλήθεια, δεν γνωρίζω κανένα κιθαρίστα που να μη
πιάνει να τραγουδήσει ή να συνθέσει και ένα το δικό του ακόρντο εκτός
απο το να ερμηνεύει μονάχα. Έτσι και έγινε. Έγγραψε απο αγάπη για τη
μουσική, που του έδινε χαρά και ικανοποίηση, που ουσιαστικά κράτησε
ζωντανό το πάθος του. Τα πρώτα του Demo υπήρξαν μια έκπληξη για όσους τα
άκουσαν. Μετά απο παροτρύνσεις φίλων λοιπόν ανεβαίνει και τραγουδά
εκείνος αντί να τα παραχωρήσει σε άλλους ερμηνευτές.
Ο ίδιος λέει τώρα πως η επαφή με το κοινό δε συγκρίνεται με τίποτα. Σχεδόν δύο χρόνια πριν, ακούγοντας το Tell Me a Tale και το Ι Need Your Company,
ανυπομονούσαμε για την ολοκληρωμένη του δουλειά. Αυτή παίρνει σάρκα και
οστά με το άλμπουμ Home Again το 2012 και χαιρόμαστε οχι μόνο για την
επιβεβαίωση αλλά και για την αντάξια συνέχεια μετά το πρώτο του ΕΡ που
αληθινά αποτέλεσε μια ασφαλή γωνιά καταφυγής για τα κουρασμένα απο το
μουσικό συνονθύλευμα αυτιά. Το κομμάτι που τότε ηχεί αδαμάντινα είναι το
I'll Get Along με το Worry Walks Beside Me να βρίσκεται
επάξια δίπλα του. Ο Kiwanuka αναδείχθηκε καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος
Βρετανός καλλιτέχνης για το 2012 και ψηφίστηκε ως ο πιο ταλαντούχος
ερμηνευτής, μπαίνοντας στο Top 5 του Amazon.
Βρισκόμαστε
πλέον στο 2014 και θα ήταν μάλλον αδύνατο ένας τραγουδοποιός της κάστας
του, να αφήσει αδιάφορους ανθρώπους του είδους. Όπως τον μεγάλο Jack
White των White Stripes του οποίου τα κιθαριστικά riffs θάμπωναν ως
έφηβο τον Michael. Η Third Man Records, η δισκογραφική που ίδρυσε ο
White το 2010, υποδέχεται εγκάρδια τον 25χρονο. Εκεί ο Βρετανός
ηχογραφεί ένα νέο του κομμάτι, το You've Got Nothing to Lose που
μπαίνει front side σε 7ιντσο βινύλιο με flipside μια διασκευή στο
Waitin' 'Round to Die του Αμερικανού Townes Van Zandt απο το 1968.
Το
νέο single, προάγγελος ίσως ενός επερχόμενου δίσκου μέσα στο 2014, ηχεί
σαν κομμάτι που θα μπορούσε να έχει κυκλοφορήσει από τη θρυλική ετικέτα
της Motown πίσω στη δεκαετία του 60’ ή ακόμα κάτι που θα άκουγες στο
Woodstock απο τον Richie Havens. Το τραγούδι είναι απλά πανέμορφο. Τα
πάντα για αυτόν τον καλλιτέχνη μοιάζουν λεία σαν μετάξι, από τα φωνητικά
μέχρι το παίξιμο της κιθάρας και τη συνοδεία με πιάνο, βιολί, μπάσο και
τύμπανα. Στο τέλος του άρθρου, παρακολουθήστε το επίσημο video του
single.
