Η Dream Pop δεν είναι ένα παρεξηγημένο είδος μουσικής. Παρεξηγημένοι είμαστε όλοι εμείς μαζί της. Είναι ίσως το είδος που κουβαλάει μαζί του ονόματα τόσο βαριά από τα 80's και τα 90's, που όλοι όσοι μεγάλωσαν και το έμαθαν από τις τότε δημιουργικότατες εποχές, σήμερα είναι δικαιολογημένα απαιτητικοί και αυστηροί. Δεν γίνεται να άκουγες Galaxie 500, Cocteau Twins, Ride, Broadcast, Stereolab και να μην έχεις διαμορφώσει μέσα σου τα ακουστικά και ποιοτικά πλαίσια για το ποιο θα πρέπει να θεωρείται γνήσιο dream pop συγκρότημα. Οι Still Corners είναι μια μπάντα που δεν θα μπορούσε να λείπει από τη σύγχρονη λίστα της συγκεκριμένης κατηγορίας. Αυτό, απλά επειδή ο όρος Dream Pop περιέχει όσα διαθέτουν οι δημιουργίες της Βρετανίδας Tessa και του Αμερικανού Greg. Δηλαδή, πεσιμιστικές στην πλειοψηφία τους μελωδίες, reverb και φευγαλέους ήχους που δύσκολα θα συγκρατήσεις για πάντα, θα σε κάνουν όμως να τις αναζητάς για πάντα, σε μια αέναη προσπάθεια απομνημόνευσης.
Η μουσική των Still Corners, είναι ικανή εκτός από την γενική της κατηγοριοποίηση, να ακουμπήσει και σε είδη όπως αυτά της Synthpop, της psychedelic pop, της new wave, της indie pop και φυσικά της electronica. Ποτέ τους δεν αρνήθηκαν κάτι από αυτά που αντιλαμβάνεται το δικό μας αυτί. Πάντα λειτουργούσαν υπό το δικό τους πρίσμα, μουσική θέληση και ιδιοτροπίες. Έτσι και σήμερα, σχεδόν μετά από 2 χρόνια απουσίας, επιστρέφουν με νέο δίσκο μέσα στο 2016. Σηματοδότης, το single Horses at Night που όπως μας είπαν δεν θα βρίσκεται στη νέα τους δουλειά, αλλά ήταν ένα σχεδόν απωθημένο, μια ηχογράφηση που παρέμενε στο ράφι και βρήκε τα κομμάτια που τη συμπλήρωσαν πριν λίγο μόλις καιρό. Το σπουδαίο νέο, το οποίο μας αποκαλύπτουν στη συνέντευξη τους, είναι η για ακόμα μια φορά αλλαγή του ήχου τους. Ένα άτιτλο μέχρι στιγμής άλμπουμ, αρκετά πιο σκοτεινό από τα δυο προηγούμενα, ενώ θα περιλαμβάνει ταυτόχρονα τη μυρωδιά και των δυο προηγούμενων. Αναλογικοί ήχοι που προέκυψαν με τη χρήση ανάλογου εξοπλισμού, όπως compressors, equalizers ακόμα και reverb. Αλλαγές και στην ενορχήστρωση και την παραγωγή, για ένα τελικό αποτέλεσμα με λείες ηχητικές επιφάνειες και όχι διακριτή διαστρωμάτωση όπως μας λένε.
Οι Still Corners, λατρεύτηκαν σε υπερθετικό βαθμό στην Ελλάδα, έστω και από αυτό το ίσως αριθμητικά περιορισμένο κοινό. Αυτό μπορεί να οφείλεται και στο ότι οι μουσικές των Broadcast, των Stereolab και των συγκροτημάτων που διέθεταν φωνές όπως της Trish Keenan, έγιναν ουσιαστικά μια εμμονή, που όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα παραμένει άσβηστη και θα αναζητά έναν άξιο αντικαταστάτη των θρυλικών προκατόχων τους. Από το σχηματισμό της μπάντας το 2008, οι σκοτεινά ρομαντικές και γοητευτικές συνθέσεις των Still Corners, άντλησαν έμπνευση από ασπρόμαυρες ταινίες εποχής και από ατμοσφαιρικά sountracks, που μεταμορφώνονται σε χείμαρο συναισθημάτων στις ζωντανές εμφανίσεις του ντουέτου. Θυμάμαι ακόμη τη χαρακτηριστική σκηνή, στο τελευταίο τραγούδι της εμφάνισης τους στη Θεσσαλονίκη, τον Οκτώβριο του 2013. O Greg, είχε γυρίσει την πλάτη στο κοινό, δίνοντας μας μια αποχαιρετιστήρια κιθαριστική γροθιά στο στομάχι, με ένα απίστευτο solo για το The Trip. Η συναυλία δε θα μπορούσε να είχε τελειώσει με καλύτερο τρόπο. Ανυπομονούμε να τους ξαναέχουμε πίσω στη χώρα που αγάπησαν και τους αγάπησε τόσο πολύ.
Παρακάτω, διαβάστε τα όσα είπαν ο Greg και η Tessa στις ερωτήσεις του Μιχάλη Αποστόλου.
Γεια σας παίδες! Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πως ξεκίνησαν όλα για τους Still Corners;
Greg: Κάποια στιγμή το 2007, αποφάσισα να φτιάξω μια μπάντα. Δεν ήξερα τι ακριβώς θα είναι, αλλά ήξερα τι αγαπούσα περισσότερο. Έτσι, αυτό που ήρθε αργότερα το 2007, ήταν ένα EP δικής μας κυκλοφορίας, με όνομα Remember Peper. Το στείλαμε σε μερικά τοπικά δισκοπωλεία και σε κάποιους ραδιοφωνικούς σταθμούς σε Ευρώπη και Αμερική. Τα πράγματα τότε, άρχισαν να παίρνουν μορφή σιγά-σιγά. Ήταν λίγο πριν κυκλοφορήσουμε το επόμενο κομμάτι μας, Endless Summer, το οποίο ήταν μια ψηφιακή μόνο κυκλοφορία. Σύντομα ακολούθησε και το κομμάτι και το βίντεο του Wish. Σχεδόν αμέσως μετά, ξεκινήσαμε να γινόμαστε κάπως γνωστοί και κάποια Labels άρχισαν να μας προσεγγίζουν. Η Sup Pop, ήταν μια από αυτές τις ετικέτες που ήρθε στην Αγγλία για να μας ακούσει και έκλεισε τελικά μια συμφωνία μαζί μας !
Ποια είναι η ιστορία για το πως προέκυψε το όνομα της μπάντας σας;
Greg: Το Still Corners το πήραμε από ένα ποίημα ονόματι New Hampshire του Robert Frost. Σκεφτόμασταν πολλά και διάφορα ονόματα και είχα αρχίσει να νιώθω πως χάνω τον έλεγχο με αυτό το θέμα. Θυμάμαι να διαβάζω το ποίημα αυτό και στο τέλος ήταν σαν να πετάχτηκε έξω από τη σελίδα και με απορρόφησε, ήταν αυτό που ήθελα.
Ποια ήταν η πρώτη φορά που πήρες στα χέρια σου ένα μουσικό όργανο και εσύ Tessa, πότε πρωτοτραγούδισες;
Tessa: Τραγουδώ από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Όταν ήμουν μικρή, τραγουδούσα στη χορωδία του σχολείου, σε διάφορους διαγωνισμούς και μου άρεσε πολύ αυτό. Δεν είχα ποτέ σκεφτεί να γίνω μέλος μιας μπάντας, αλλά όταν έμαθα πως ο Greg ψάχνει τραγουδίστρια για την μπάντα του, σκέφτηκα πως θα μπορούσα να το κάνω και απλά ταιριάξαμε!
Greg: Ξεκίνησα να παίζω με ένα παλιό όργανο, που είχαμε παρατημένο σε μια γωνιά, στο σπίτι, στα 9 εννιά μου περίπου χρόνια. Στα 21 μου, ξεκίνησα να παίζω ακουστική κιθάρα με πολλή θέρμη. Αγόρασα εκείνη την εποχή την πρώτη μου κιθάρα και δεν την άφησα ποτέ ξανά ! Μερικές φορές μάλιστα θυμάμαι να κοιμάμαι μαζί της.
Η πρώτη φορά που σας ακούσαμε ήταν με το απίστευτο single σας Don't Fall in Love το 2010. Ήταν απλά αριστουργηματικό και ένα κομμάτι με το οποίο στην κυριολεξία είχαμε κολλήσει. Πείτε μας περισσότερα για αυτό το τραγούδι.
Tessa: Ευχαριστούμε, χαιρόμαστε που σας αρέσει ! Το κομμάτι αυτό μιλούσε για χωρισμό. Μερικές φορές, η καρδιά σου μπορεί να έχει πληγωθεί τόσο πολύ, που το μόνο που θες από εδώ και πέρα να κάνεις, είναι να μην ξαναερωτευθείς. Βέβαια δεν είναι τόσο απλό. Ίσως αργότερα συναντήσεις κάποιον που σου κάνει το κλικ και ίσως να αξίζει να του δώσεις μια ευκαιρία, ξεκινώντας και πάλι τον γνωστό ερωτικό κύκλο.
Greg: Αυτό ήταν ένα περίεργο τραγούδι. Εκείνη την εποχή, μόλις είχα χωρίσει από μια σχέση και το έγραψα ακριβώς τότε. Θυμάμαι την Tessa να το τραγουδάει και να με συνεπαίρνει. Απέδωσε αληθινά τον πόνο της καρδιάς μου. Είναι ένα δύσκολο κομμάτι να το τραγουδάς. Θυμάμαι επίσης να είμαι χαρούμενος με αυτό κομμάτι γιατί τελικά από έναν χωρισμό, προέκυψε κάτι τόσο καλό, τόσο όμορφο.
Το 2011, αποδώσατε ένα από τα καλύτερα dream pop albums που γράφτηκαν ποτέ. Το εξαιρετικό ντεμπούτο σας, ήταν το Creatures of an Hour … Πιστεύατε τότε, πως θα υπάρξει αυτή η τεράστια αποδοχή από το κοινό και τους μουσικοκριτικούς;
Tessa: Το Creatures of an Hour φαίνεται πως άγγιξε πολλούς ακροατές και ήταν απίστευτο το συναίσθημα του να παίρνουμε τόσο καλά σχόλια για την πρώτη μας δουλειά. Όταν τελειώσαμε την ηχογράφηση του, το μόνο πράγμα που ξέραμε είναι πως το τελικό αποτέλεσμα μας άρεσε πολύ. Αυτό που μπορούσαμε μόνο να ελπίζουμε είναι πως και ο κόσμος θα νιώσει το ίδιο ευχαριστημένος. Προσπαθήσαμε να γράψουμε τραγούδια που σήμαιναν πολλά για εμάς, που μας άρεσε να τα ακούμε και να τα παίζουμε μπροστά στο κοινό ξανά και ξανά. Αν κάτι δεν θέλεις να το ακούς εσύ ο ίδιος συνέχεια, γιατί να θέλει να το ακούσει κάποιος άλλος;
Greg: Αλήθεια, δεν περίμενα τίποτα, απλά ακολουθούσα αυτό που έλεγε η καρδιά μου. Αυτό είναι το μόνο που μπορείς ουσιαστικά να κάνεις. Αν ξεκινάς να κάνεις πράγματα με τη λογική του να αρέσουν, νομίζω έχει τελειώσει ήδη. Ήταν πανέμορφο να βλέπουμε βέβαια τον κόσμο να το αγκαλιάζει τόσο πολύ.
Λοιπόν, μετά από αρκετό καιρό απουσίας σας, έχουμε ένα νέο κομμάτι στη δημοσιότητα. Τι περισσότερο θα μας πείτε για αυτό; Πως το εμπνευστήκατε;
Tessa: Γράψαμε το Horses at Night στην εξοχή, δίπλα στη θάλασσα, στην Αγγλία. Είχαμε σκεφτεί τη μορφή του και η μουσική του γραφόταν για αρκετό διάστημα αλλά δεν καταφέρναμε να βρούμε τους σωστούς για στίχους και το σωστό vibe για το τελειοποιήσουμε. Έτσι, έμεινε ως σχέδιο σε κάποιο ράφι για αρκετά χρόνια. Το ξανακούσαμε πρόσφατα και το αγαπήσαμε αληθινά. Σκεφτήκαμε πως έπρεπε να το φέρουμε στη δημοσιότητα, οπότε χρειάστηκε κάποιος χρόνος για τους στίχους και τελικά κλείσαμε ένα στούντιο εδώ στο Austin για να το ηχογραφήσουμε. O κεντρικός στίχος, ήταν το Stop breaking my heart αλλά έπρεπε να μπούμε στο mood και τα συναισθήματα κάποιου που αισθάνεται κάπως έτσι.
Πότε μετακομίσατε στις Η.Π.Α; Σε ποια πολιτεία ζείτε σήμερα;
Tessa: Ζούσαμε στο Austin, στο Texas ζούμε το τελευταίο διάστημα βέβαια για να ηχογραφήσουμε. Θέλαμε να αλλάξουμε λίγο και πάντα μας άρεσε το Texas για τους ανθρώπους και τον καιρό του. Είναι υπέροχο να έχεις και λίγο ήλιο για αλλαγή. Το bourbon whiskey δεν είναι καθόλου άσχημο επίσης.
Πως είναι η ζωή εκεί; Επιστρέφετε συχνά στο Ηνωμένο Βασίλειο ; Θα επιστρέψετε κάποια στιγμή οριστικά πίσω ή αυτό εξαρτάται από κάτι άλλο;
Tessa: Επισκεπτόμαστε συχνά την Αγγλία. Είναι το σπίτι μας η Αγγλία και η Ευρώπη, οπότε θα επιστρέψουμε και ελπίζουμε να παίξουμε μερικά shows με την επιστροφή μας. Δεν ξέρουμε αλήθεια για πόσο καιρό θα είμαστε ακόμη στις Η.Π.Α.
Έχετε ένα δικό σας στούντιο εκεί και απλά συνεργάζεστε με Αμερικάνους μουσικούς, ή ηχογραφείτε κάπου αλλού;
Tessa: Στήσαμε ένα δικό μας home studio όπου ηχογραφούμε, κάνουμε μίξη και προβάρουμε τα κομμάτια μας για τα live. Είναι ένας υπέροχος χώρος και είναι ευτυχία να μπορείς να δουλεύεις τα τραγούδια σου όποτε το θελήσεις εσύ. Όταν θέλουμε να γράψουμε τύμπανα, μας αρέσει να πηγαίνουμε σε επαγγελματικό στούντιο και να ηχογραφούμε με έναν πολύ καλό ντράμερ. Για τον επερχόμενο τρίτο μας δίσκο, τα κρουστά ηχογραφήθηκαν στα 123 studios στο Λονδίνο, με τον Neill Bullock. Έχει δουλέψει με τους Broadcast στο παρελθόν και είναι φυσικά ένας καταπληκτικός ντράμερ. Νιώσαμε πολύ τυχεροί που δουλέψαμε μαζί του.
Το Horses at Night θα βρίσκεται στο νέο σας άλμπουμ το 2016;
Tessa: Το Horses at Night δεν θα συμπεριλαμβάνεται στο νέο άλμπουμ και αυτή τη στιγμή δουλεύουμε τις τελευταίες λεπτομέρειες του και θα είναι σύντομα σε κυκλοφορία μέσα στο 2016.
Τι να περιμένουμε από τη καινούργια σας δουλειά;
Greg: Ο δίσκος θα είναι αρκετά πιο σκοτεινός από το Strange Pleasures. Έχει αρκετή δύναμη, με διάφορα dark synth κομμάτια που έχουν κιθάρες και τύμπανα.
Το νέο άλμπουμ θα είναι ένα συνδυασμός των δυο προηγούμενων σας; Αλλάξατε καθόλου τον ήχο σας;
Tessa: Δεν είμαστε από αυτούς που θα γράφαμε τους ίδιους ήχους και πάλι. Θα μπορούσαμε κατά ένα τρόπο να περιγράψουμε το νέο άλμπουμ μας, ως μια μίξη των δυο προηγούμενων. Περιέχει την λύπη του Creatures of an Hour και μερικές από τις καλύτερες στιγμές του Strange Pleasures.
Greg: Θέλαμε να είναι πιο σκοτεινό και εθιστικό. Υπάρχουν μερικά pop κομμάτια όπως επίσης και μερικές περίεργες και διαφορετικές συνθέσεις.
Χρησιμοποιήσατε μήπως κάποιες νέες τεχνικές κατά την ηχογράφηση;
Greg: Ναι! Σε αυτό το άλμπουμ, χρησιμοποιήσαμε πολλά αναλογικά μηχανήματα για την επεξεργασία του, compressors, equalizers ακόμα και reverbs. Αυτό που άλλαξε περισσότερο εδώ, θα λέγαμε πως είναι ή ενορχήστρωση. Προσπαθήσαμε πολύ για να πετύχουμε έναν λείο και όχι σκληρό ήχο στα κομμάτια, μια όχι διακριτή διαστρωμάτωση ήχου. Το ίδιο συνέβη και με την παραγωγή του δίσκου.
Tessa: Ο δίσκος γράφτηκε, ηχογραφήθηκε και μιξαρίστηκε στο μεγαλύτερο μέρος του, στην Αγγλία, δίπλα στη θάλασσα. Είμαστε πίσω εδώ στο Texas, βάζοντας τις τελευταίες πινελιές του.
Ποια ήταν η βασική σας πηγή έμπνευσης για τη καινούργια σας δουλειά;
Tessa: Η ζωή και οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας. Ήταν μια σκοτεινή περίοδος βίας και δυσκολιών για ολόκληρο τον πλανήτη και θα ήταν αδύνατον να μην περάσει αυτό στη μουσική μας. Υπάρχει βέβαια και τόση ομορφιά γύρω και μικρά καθημερινά πράγματα που σε κάνουν πραγματικά να νιώθεις ζωντανός. Προσπαθήσαμε να αντανακλώνται όλα αυτά στη μουσική μας και αυτό στην ουσία είναι που μας οδηγεί.
Ποια συγκροτήματα ή καλλιτέχνες θα θεωρούσατε ως τις κύριες επιρροές σας;
Οι Broadcast, οι CAN, ο Vangelis, ο Klaus Schultz, οι Tangerine Dream, οι Pixies, οι Hall and Oates, οι Beatles, ο John Carpenter και οι Velvet Underground.
Θα θέλατε να μας αναφέρετε κάποια μπάντα ή καλλιτέχνη που πιστεύετε πως θα γνωρίσει επιτυχία τα επόμενα χρόνια;
Προσέξτε τους S U R V I V E, απίστευτη μπάντα. Επίσης ακούστε το soundtrack που θα υπάρχει στο Manhunter No2, όταν το κυκλοφορήσει ο Michael Mann.
Πιστεύετε πως κάθε καλλιτέχνης εκτός από το να γράφει όμορφη μουσική, θα πρέπει να έχει και έναν ανώτερο σκοπό μέσα από αυτό που κάνει; Στην περίπτωση φυσικά του μουσικού.
Greg: Δεν πιστεύω πως κάποιος καλλιτέχνης θα πρέπει να κάνει κάτι άλλο, από αυτό που πραγματικά θέλει και τον εκφράζει. Κάποιοι, ακολουθούν έναν ανώτερο σκοπό, κάποιοι πάλι όχι. Μπορείς να τους κρίνεις μόνο με βάση αυτά που δημιουργούν. Αν ένας κακός άνθρωπος κάνει μια εκπληκτική δουλειά, τι θα λέγατε;
Tessa: Μαθαίνουμε ιστορίες από ανθρώπους, που ακούγοντας τη μουσική μας, βοηθήθηκαν να αντιμετωπίσουν καθημερινές δυσκολίες της ζωής τους. Αυτό με βεβαιότητα μας δίνει ένα κίνητρο για να συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι κάνουμε. Μπορεί αυτό να μην είναι ένας υψηλός και ανώτερος στόχος, αλλά ξέροντας πως η μουσική μας αγγίζει τους ανθρώπους, σημαίνει πολλά για εμάς.
Επισκεφτήκατε την Ελλάδα δυο φορές στο παρελθόν. Τι μνήμες σας έχουν μείνει από τότε; Να περιμένουμε την επιστροφή σας σύντομα; Το Ελληνικό κοινό σας αγαπάει τόσο!
Greg: Από που να ξεκινήσω;! Είμαι ερωτευμένος με την Ελλάδα! Τους ανθρώπους, το τοπίο, το νερό, το φαγητό, τη νοοτροπία, τη μουσική, τον χορό! Μπορεί μια μέρα να έρθουμε για να ζήσουμε στην Ελλάδα.
Tessa: Λατρέψαμε τον ερχομό μας στην Ελλάδα και ανυπομονούμε να ξαναέρθουμε ! Είναι απίστευτο το πόσο καλοσυνάτοι και φιλόξενοι είναι όλοι και το ακροατήριο στην Ελλάδα δείχνει να έχει συνδεθεί τόσο πολύ με τη μουσική μας. Είναι μια τόσο όμορφη χώρα, το φαγητό, η ατμόσφαιρα και ο κόσμος είναι καταπληκτικά ! Ξέρουμε πόσο δύσκολα περνάτε το τελευταίο διάστημα, αλλά πάντα μας εντυπωσιάζει το πόσο δραστήριοι είστε όλοι σας όταν σας συναντάμε στην Ελλάδα.
Ευχαριστούμε πολύ παιδιά! Χαιρόμαστε που επιστρέψατε!
Tessa: Εμείς ευχαριστούμε, περιμένουμε πως και πως να σας επισκεφθούμε και πάλι!
Greg: Ευχαριστούμε! Σκεφτόμαστε ήδη το επόμενο μας ταξίδι στην Ελλάδα.
Τον Μιχάλη Αποστόλου τον ακούτε καθημερινά 22:00 – 23:00, στον Republic 100,3.
