Κόσμοι σε πόλεμο είναι ο τίτλος της νέας παράστασης των Ubu Art Crew που κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου στο Vis Motrix Performance Studio. Με αφορμή το σκηνικό αυτό γεγονός, συνομιλήσαμε με την σκηνοθέτη Μαρία Γρίβα για τον κόσμο σήμερα, τις αντιστοιχίες του με τον κόσμο του Ομήρου αλλά και τη σύνδεσή τους με τη σύγχρονη θεατρική πραγματικότητα.
Τι είναι οι «Κόσμοι σε Πόλεμο»; Ποιοι είναι αυτοί οι κόσμοι;
Πρόκειται για μία σκηνική δράση η οποία προέκυψε από την ανάγκη μας να συνδιαλαγούμε με το γεγονός της υπέρμετρης βίας έτσι όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τις ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ κρατών, λαών ή ομάδων γενικότερα. Πιο συγκεκριμένα θέλαμε να εστιάσουμε στην διαρκή σύγκρουση Ανατολής – Δύσης, η οποία αναμφίβολα έχει στιγματίσει την Ιστορία της Ανθρωπότητας και στις μέρες μας εκδηλώνεται με ακραία ένταση. Αποτέλεσμα της έρευνάς μας ήταν η σύνθεση ενός σκηνικού γεγονότος το οποίο λειτουργεί ουσιαστικά ως σχόλιο στον παραλογισμό και τη βιαιότητα του πολέμου.
Το κείμενο πώς γεννήθηκε; Πρόκειται για σύνθεση κειμένων ή για την εξ ολοκλήρου δημιουργία από την ομάδα;
Μελετώντας ανατρέξαμε στην αρχαία ελληνική γραμματεία και στα Ομηρικά έπη. Ο Τρωικός πόλεμος και συγκεκριμένα η Ιλιάδα, η οποία αποτελεί σημείο αναφοράς για την σύγκρουση Ανατολής – Δύσης ήταν η πρώτη βάση. Στη συνέχεια αναζητήσαμε σύγχρονα κείμενα που πραγματευόταν το θέμα αυτό και θα μπορούσαν να μεταφερθούν σκηνικά. Έτσι καταλήξαμε σε μια διασκευή σημειώσεων του Mattias Langhoff για τον Τρωικό πόλεμο. Το κείμενο αυτό προς μεγάλη μας έκπληξη μας έδωσε την δυνατότητα να πειραματιστούμε σε όλα τα επίπεδα. Γιατί με αφορμή την ιστορία του Τρωικού πολέμου στην ουσία θίγει ζητήματα πανανθρώπινα που έχουν να κάνουν με τη βία και αφορούν κάθε στιγμή κρίσης.
Στις μέρες μας υπάρχουν αναλογίες με τον Τρωϊκό πόλεμο, όσον αφορά τόσο το παγκόσμιο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι, αλλά ακόμη και τις καθημερινές, διαπροσωπικές μας σχέσεις;
Δυστυχώς το ανθρώπινο είδος εξακολουθεί να αγνοεί επιδεικτικά αυτό που η Ιστορία διδάσκει. Η ανάγκη για επιβολή, η σύγκρουση και εν τέλει η παράφορη επιθυμία του να κυριαρχεί σε οτιδήποτε διαφορετικό, ξένο, αδύναμο, άλλο, είναι στοιχείο σύμφυτο της ύπαρξής του, με αποτέλεσμα να οδηγείται σε ένα αβέβαιο μέλλον. Προσωπικά βλέπω την ίδια αγριότητα, την ίδια βία είτε πρόκειται για τον Τρωικό πόλεμο, είτε για τον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο, τον Ψυχρό, την Τζιχάντ, τον πόλεμο των Τραπεζών κοκ. Άρα για ποια εξέλιξη και για ποιον πολιτισμό μιλάμε;
Ως Ubu Art Crew με ποιο τρόπο εργαστήκατε για να καταλήξετε σ'αυτό το σκηνικό γεγονός που πρόκειται να παρακολουθήσουμε; Τι εννοείτε με τον όρο σκηνικό γεγονός;
Η διαδικασία της πρόβας στηρίχτηκε στο μεγαλύτερό της μέρος στους αυτοσχεδιασμούς. Στόχος μας ήταν να αφηγηθούμε την ιστορία έτσι όπως μας δίνεται σε αυτό το μη θεατρικό κείμενο δημιουργώντας παράλληλα μια ταυτόχρονη σκηνική αφήγηση η οποία θα λειτουργούσε ως σχόλιο στα όσα λέγονται. Σε συνδυασμό και με τα μουσικά τοπία τελικά δημιουργήσαμε πολλά μικρά σκηνικά επεισόδια τα οποία στηρίζονται στη φιλοσοφία των happenings και της performance.
Ποια είναι τα καλλιτεχνικά σας ζητοὐμενα ως ομάδα; Η θέση που θέλετε να έχετε στα πράγματα;
Στόχος της ομάδας είναι η ανάπτυξη της τέχνης του θεάτρου και εν γένει οποιασδήποτε καλλιτεχνικής δράσης που συνδέεται με το χώρο των παραστατικών τεχνών και προάγει την συλλογική έκφραση. Δεν πρεσβεύουμε ούτε απορρίπτουμε συγκεκριμένες εκφάνσεις της θεατρικής τέχνης γιατί λειτουργούμε αντίθετα από οποιουδήποτε είδους ταμπέλα. Φιλοσοφία μας είναι η σκληρή δουλειά, η αγάπη για αυτό που κάνουμε και συνήθως αρεσκόμεθα στην υπαινικτική τέχνη. Για εμάς ο θεατής έχει τον ρόλο του συνεργού και όχι του παθητικού παρατηρητή.
Ως άνθρωπος του θεάτρου στη Θεσσαλονίκη, που ζει και κινείται εδώ, πώς βλέπετε τα θεατρικά πράγματα στην πόλη;
Είναι πολύ αισιόδοξο το γεγονός ότι η θεατρική κοινότητα της Θεσσαλονίκης τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει έντονη κινητικότητα. Με δουλειές που έχουν έναν ειλικρινή ενθουσιασμό πολλές ομάδες αναζητούν στέγη σε μικρά ή μεγάλα θέατρα προκειμένου να εκφραστούν δημιουργικά. Στο κλίμα αυτό συμβάλλει κατά την άποψη μου και η διαδικασία εκπαίδευσης ενός μεγάλου μέρους καλλιτεχνών που έχουν εμπλακεί ήδη στην θεατρική πράξη μέσα από τις Σχολές Θεάτρου που υπάρχουν στην πόλη. Δυστυχώς όμως η πρόθεση και η προσπάθεια δεν είναι από μόνες τους αρκετές. Η κρατική μέριμνα, οι χορηγίες, η παραχώρηση χώρων ή διεξαγωγή φεστιβάλ, η εξωστρέφεια κ.α είναι απαραίτητα στοιχεία για την ανάπτυξη της Θεατρικής Τέχνης και την γόνιμη εξέλιξή της, αν θέλουμε να επενδύσουμε στον Πολιτισμό μας, γιατί άλλωστε τι άλλο μας έχει μείνει πια;!
***
Ταυτότητα παράστασης:
Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Μαρία Γρίβα
Δραματουργία: Μ. Langhoff, Αντιγόνη Μπάρμπα
Επί σκηνής: Αντιγόνη Μπάρμπα, Ματίνα Καϊάφα, Μαρία Ιωάννα Παπαθανασίου
Ζωντανή Μουσική: Κωνσταντίνος Υφαντής
Σκηνογραφική επιμέλεια: Ubu Art Crew
Σχεδιασμός φωτισμού: Νίκος Τσολερίδης
Καλλιτεχνικός συνεργάτης: Κωνσταντίνος Παυλίδης
Φωτογραφίες: Buba Gabedava
Σχεδιασμός αφίσας: Θοδωρής Μυρωνίδης
Οργάνωση παραγωγής: Ελένη Παυλίδου
Παραγωγή: UBU ART CREW
Ημερομηνίες
Παρασκευή 20/1 στις 21.30, Σάββατο 21/1 στις 20.30, Κυριακή 22/1 στις 20.30
Παρασκευή 27/1 στις 21.30, Σάββατο 28/1 στις 20.30, Κυριακή 29/1 στις 20.30
Vis Motrix Performance Studio
Έδισσον 4
Τηλ. επικοινωνίας: 6978330473
Τιμή εισιτηρίων 10 ευρώ (κανονικό) 8 (φοιτητικό, μειωμένο)
