Οι καταρράκτες, τα ερείπια των αρχαίων πύργων, η καταπράσινη φύση, ο ποταμός Εζοβίτης και τα επιβλητικά Κερδύλια όρη δημιουργούν την μοναδική γοητεία των χωριών Ορέσκεια και Δάφνη, καθιστώντας τα αληθινά στολίδια της περιοχής των Σερρών στη Μακεδονία.
Ορέσκεια Σερρών
Η Ορέσκεια βρίσκεται στο νότιο τμήμα του κάμπου των Σερρών, στους βόρειους πρόποδες των Κερδυλίων. Το χωριό είναι χτισμένο σε κοντινή απόσταση δυτικά της Δάφνης, σε μια περιοχή πλούσια σε βλάστηση και άφθονα νερά.
Νοτιοδυτικά της Ορεσκέας υπάρχει η φυσική βάθρα Κόσμινικ, όπου καταλήγει ένας καταρράκτης, ενώ βόρεια του χωριού ρέει ο χείμαρρος Δάφνη, ο οποίος μετά από λίγο ενώνεται με τον ποταμό Εζοβίτη.
Σε μικρή απόσταση, περίπου ένα χιλιόμετρο βόρεια, πάνω σε χαμηλό λόφο, βρίσκονται τα ερείπια ενός βυζαντινού πύργου. Η περιοχή αυτή αναφέρεται ως «Άγιος Στέφανος» σε απογραφή του 11ου αιώνα, που την περιγράφει ως οικισμό (προάστειον).
Κάτω από τον πύργο, σκαλισμένο στο βράχο του λόφου, βρίσκεται το ασκητήριο της Αγίας Μαρίνας. Σύμφωνα με αγιορείτικα έγγραφα του 11ου αιώνα, το ασκητήριο αναφερόταν ως «Θεοτόκος του Σπηλαίου» και αποτελούσε μετόχι της Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους. Το 1923 χτίστηκε ο Ιερός Ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ο οποίος ανακαινίστηκε το 1985.
Δάφνη Σερρών
Η Δάφνη είναι χτισμένη σε μια περιοχή με πλούσια βλάστηση και άφθονα νερά, 18 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Νιγρίτας και 34 χιλιόμετρα από τις Σέρρες. Βόρεια του χωριού περνά ο χείμαρρος Δάφνη, που καταλήγει στον ποταμό Εζοβίτη, ταυτιζόμενο με τον αρχαίο Βισάλτη ποταμό.
Η Δάφνη, γνωστή παλαιότερα ως «Χωριό των Εζεβών» (Άνω και Κάτω Έζιοβα), αναφέρεται σε έγγραφο της Μονής Ιβήρων πριν το 1062. Από την περιοχή διέρχονταν η αρχαία Παραεγνατία οδός, που συνέδεε την Αμφίπολη με το Σιδηρόκαστρο.
Σύμφωνα με αγιορείτικα χειρόγραφα, στην περιοχή υπήρχε επισκοπή Εζεβών που ανήκε στη Μητρόπολη Σερρών και λειτουργούσε ως κέντρο της περιοχής, πριν την ανάπτυξη της Νιγρίτας. Ο επίσκοπος Εζεβών, Ιωαννίκιος (1290-1300), ήταν ο ιδρυτής της ιστορικής Μονής Προδρόμου Σερρών.
Κατά την τουρκοκρατία, η Δάφνη αποτέλεσε ακμάζουσα κοινότητα με έντονο ελληνικό στοιχείο. Είχε παραχωρηθεί, μαζί με τα γειτονικά χωριά, στην κυρά-Μάρω ή Μάρα Μπράνκοβιτς, μητριά του Μωάμεθ Β’, κόρη του δεσπότη της Σερβίας Γεωργίου Μπράνκοβιτς και της Ειρήνης, κόρης του αυτοκράτορα Ματθαίου Καντακουζηνού της Τραπεζούντας.
Στο χωριό βρίσκεται επίσης ο βυζαντινός «Πύργος της Μάρως».
