HomeInterviewsΓιώργος Παπαγεωργίου: “Δεν είμαι δα και...

Γιώργος Παπαγεωργίου: “Δεν είμαι δα και τόσο γαμάτος τύπος”

To όνομά του
ταυτίστηκε στη Θεσσαλονίκη με τη συγκλονιστική παράσταση “Κατσαρίδα”, από κει συνέχισε για να τον βρούμε σήμερα στη παράσταση
Ο Πειρασμός” του Γ. Ξενόπουλου.
Ο Γιώργος Παπαγεωργίου, είναι από
τους ηθοποιούς που αρέσκεται να μεταμορφώνεται σε κάθε ευκαιρία νέου ρόλου. Γράφει
περίπου όπως μιλάει και δε διστάζει να τσαλακωθεί με τη φράση “Δεν είμαι δα και
τόσο γαμάτος τύπος”.

Πλούσιο βιογραφικό σε θέατρο, επιλεγμένες, όμως, εμφανίσεις σε  τηλεόραση. Υπάρχουν
ηθοποιοί τηλεόρασης και ηθοποιοί θεάτρου;

Όχι ακριβώς. Υπάρχουν όμως
ηθοποιοί που δουλεύουν με υπευθυνότητα και είναι γειωμένοι και άλλοι που
επένδυσαν στο starsystem.
Οι τελευταίοι αναγκάζονται όμως τώρα λόγω της εποχής να προσγειωθούν, το
πανηγύρι τελείωσε και το ούτως ή άλλως το
τσαρλατάνικο starsystemπνέει
τα λοίσθια. Μπορώ να σου πω ότι εγώ και κάποιοι άλλοι που είχαμε μάθει να
αρκούμαστε στα λίγα, την παλεύουμε και τώρα, πάντα -λίγο πάνω λίγο κάτω από το
βασικό- παίρναμε. Τώρα αν αυτοί που είχαν καλομάθει να αμείβονται με δεκάδες
χιλιάρικα για ένα επεισόδιο γκρινιάζουν, ποσώς με ενδιαφέρει. Αυτό που με
νοιάζει όμως είναι να ξαναγίνουν δουλειές και στην τηλεόραση για να βρούν
δουλειά κάποιοι συνάδελφοι που τώρα είναι άνεργοι και κάποιοι σοβαροί επαγγελματίες
(σκηνοθέτες, τεχνικοί, σεναριογράφοι) που θα έπρεπε να δουλεύουν και δεν
δουλεύουν.

Ο ηθοποιός οφείλει να βρίσκεται σε ετοιμότητα. Να ασκεί σώμα και πνεύμα
για να αντεπεξέλθει στις ανάγκες των ρόλων. Έχετε νιώσει, ότι σας επιλέγουν
κάποιες φορές λόγω εμφάνισης;

Κάποιες φορές ναι. Άλλες πάλι μου
έχει τύχει να με διαλέξουν και να μου ζητήσουν να αλλάξω κάτι για να φτιάξουμε
ένα ρόλο από την αρχή. Η σωστά εννοούμενη μεταμόρφωση πάντως είναι κάτι που μου
αρέσει πολύ. Μάλλον για αυτό και με γοητεύει ακόμα το θέατρο. Το να περιφέρω
την περσόνα μου από ρόλο σε ρόλο το βαριέμαι. Δεν είμαι δα και τόσο γαμάτος
τύπος.

Είστε από τους ανθρώπους που θα βρούμε κείμενα, σκόρπιες σκέψεις στα
συρτάρια τους ; Το κείμενό σας στον Εξώστη, αγαπήθηκε πολύ. Οι αναγνώστες ταυτίστηκαν.
Γραφή κοφτή, σύγχρονη που επιθυμεί να γίνει οικεία. Απόπειρα το γράψιμο ή
συνήθεια;

Απόπειρα. Η μάλλον προσπάθεια να
σπάσω ένα κακό σπυρί (όχι από αυτά τα μετεφηβικά στο μέτωπο που φαίνονται, άλλα
από τα άλλα τα κρυφά που δημιουργούνται με τα χρόνια, τρέφονται από μαύρες
σκέψεις και παραμένουν θαμμένα κάτω από το δέρμα.) Η αφορμή να αρχίσω να γράφω
στάθηκε μια συνέντευξη που μου ζήτησαν να γράψω ένα κείμενο για την κρίση και
εγώ τους αντιπρότεινα ένα κείμενο για την αγάπη μου για τους γύφτους και μου
είπαν οκ. Από εκεί και πέρα στο κείμενο που αναφέρεσαι (το ''Χάλια”) η αφορμή
υπήρξε μια ερωτική ήττα που είχα πρόσφατα. Τελικά όμως ,όπως φαίνεται, αυτή η
πανωλεθρία μου έκανε καλό, γιατί μέσα από όλο αυτό άρχισα να γράφω κάποια
πράγματα που παρόλο που η αρχή τους ήταν καθαρά προσωπική, βρέθηκαν να
ενδιαφέρουν και άλλους. Και αυτό μου άρεσε. Όσον αφορά το ύφος της γραφής που
λες, είναι καθαρά προσωπικό. Περίπου όπως μιλάω. Διαβάζω όμως και μου αρέσουν ο
Αλεξάκης, ο Σουρούνης, ο Hemingway, ο Pinter, ο Carver, ο Ελύτης, ο  Bernhard. Αν υπάρχουν τώρα επιρροές δεν μπορώ να σου πω με
σιγουριά, πάντως σίγουρα δεν έχω στο κεφάλι μου κάποιον σαν τον απόλυτο δάσκαλο
για να τον μιμηθώ. Προτιμώ να εμπιστεύομαι τα δικά μου δάχτυλα, και ας είναι
αυτά που γράφω μούφες.

‘’Ο πειρασμός’’ του Ξενόπουλο, παίχτηκε 10 Ιουλίου 1910 από το θίασο
της Κυβέλης και ο συγγραφέας μετά από οκτώ μέρες της προβολής του,
αντικατέστησε το ψευδώνυμό του με το πραγματικό όνομά του. Αποδοχή και από ένα
συντηρητικό κοινό, πώς επιτεύχθηκε;

Ο Ξενόπουλος όπως και ο Μελάς και
άλλοι θεατρικοί συγγραφείς της εποχής έγραφαν πολλές φορές έργα κατά
παραγγελία, πράγμα που γινότανε και γίνεται ακόμα και σήμερα εδώ αλλά και έξω .
Τότε λοιπόν (το 1909) ο Ξενόπουλος είχε γράψει για την Κοτοπούλη τη “Στέλλα
Βιολάντη” το οποίο έκανε την Κυβέλη να απαιτήσει και αυτή καινούργιο έργο. Και
έτσι έγραψε τη “Ραχήλ”, έργο όμως που όταν πρωτοπαίχτηκε δεν γνώρισε ιδιαίτερη
επιτυχία. Το επόμενο καλοκαίρι ο Ξενόπουλος γράφει για την Κυβέλη, τον Πειρασμό
και παρ' όλες τις αρχικές επιφυλάξεις, η θιασάρχης γνώρισε μεγάλη επιτυχία, δικαιώνοντας
έτσι και το όνομα και το νέο έργο του Ξενόπουλου. Αυτή η ιστορία δεν είναι
τίποτα σπουδαίο, είναι μια από τις ιστορίες που συμβαίνουν συχνά στον χώρο του
θεάτρου, απλά υπογραμμίζει για ακόμα μια φορά την αστάθεια και την ανασφάλεια
που υπάρχει στη δουλειά. Την μία σεζόν μπορεί να είσαι soldoutκαι
την ακριβώς επόμενη να παίζεις με 3 και 4 εισιτήρια. Έχει και μια γοητεία όμως
αυτό, σε κάνει να μην θεωρείς τίποτα δεδομένο, όπως φυσικά και τίποτα δεν
είναι. Είμαστε κατά βάθος λίγο τριγυριστάδες. Γαμώ είναι.

Ο Ξενόπουλος, ως άριστος ψυχογράφος, αποτυπώνει  πειστικούς χαρακτήρες. Πείτε μας για το ρόλο
σας.

Αυτόν τον τύπο τον αγαπώ. Είναι ο
Μήτσος, κλασικός αρσενικός τυπάκος, λαϊκός, ερωτιάρης. Μας είναι πολύ οικείοι
αυτοί οι χαρακτήρες, εμένα αυτό που με ενδιαφέρει δεν είναι όμως να αποτυπώσω
τη φόρμα του, αλλά να τη σχολιάσω. Παράλληλα ο ¨Ενκε μου έδωσε και ένα ρόλο
αφηγητή στην παράσταση, μιλάω στο κοινό σε διάφορα σημεία της παράστασης,
αυτοσχεδιάζω για κάνα 20λεπτο στην αρχή και μου έδωσε την ελευθερία να λέω ό,τι
μου ρθει, έτσι δεν βαριέμαι ποτέ. Σαν μπουλουκτσής που διαλαλώ το έργο νιώθω
και μ' αρέσει πολύ αυτό. Έχει να κάνει με την αξία του τριγυριστά που λέγαμε
πιο πάνω.

 

Έρωτας, απιστία, πολιτική χροιά, κοινωνική κριτική. Γιατί εξακολουθεί
το έργο να παίζεται ως τις μέρες μας;

Γιατί είναι καλογραμμένο. Τόσο
απλά. Έχει σωστή δομή, ωραίους χαρακτήρες, ειλικρίνεια στον τρόπο γραφής και
μια ιστορία που σε κρατάει. Για αυτό πηγαίνουμε στο θέατρο. Για να ακούσουμε
ιστορίες. Και εμείς ως ηθοποιοί τις αφηγούμαστε. Και παίζουμε. Όλοι μαζί.

Related stories

Βιβλιοπρόταση: Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες “Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας “

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες "Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας"...

73 συναρπαστικά ελληνικά ντοκιμαντέρ που πρέπει να δεις στο ΦΝΘ

Δυναμικά και καθηλωτικά, τα ελληνικά ντοκιμαντέρ παρουσιάζουν συγκινητικές προσωπικές...

Θεσσαλονίκη: Αυξάνονται τα «φέσια» από απλήρωτα ενοίκια και κοινόχρηστα – Σε απόγνωση οι ιδιοκτήτες

Τα ανείσπρακτα ενοίκια και οι ανεξόφλητες οφειλές κοινοχρήστων εξελίσσονται...

Έρωτας χωρίς WiFi: Μπορεί ένα γραφείο συνοικεσίων να νικήσει το Tinder;

γράφει η Χρύσα Πλιάκου/ Φωτογραφίες: Nάντια Ζέζιου Εν μέσω ενός...