Σε μια περίοδο που όλα γύρω μοιάζουν ρευστά, αβέβαια και αόριστα … μια ομάδα κινηματογραφιστών ανθίζει και δημιουργεί.
Ο Αναστάσης Δαλλής, που τον γνωρίσαμε μέσα από τα ντοκιμαντέρ Paranauê και Con Fuoco – A strange orchesta επιστρέφει, μαζί με την ομάδα του με μια κινηματογραφική αφήγηση 4 πραγματικών ιστοριών που έχουν ως κοινό παρονομαστή τη δυσκολία των πρωταγωνιστών τους στο να εκφράσουν τις σεξουαλικές προτιμήσεις τους στην οικογένειά τους …
Ενώ η παραγωγή βρίσκεται ακόμη στα σκαριά … ο Αναστάσης Δαλλής μιλάει στον Εξώστη για το νέο του πόνημα και μας βάζει στο κλίμα των γυρισμάτων!
Πώς προέκυψε η ιδέα για τη δημιουργία μιας ταινίας-ντοκιμαντέρ με θέμα την ομοφυλοφιλία;
Η ιδέα προέκυψε όταν συνειδητοποίησα ότι κάποιες φίλες/ φίλοι μου που ανήκουν στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και είμαστε περίπου στην ίδια ηλικία, δηλαδή 25-30 ετών, δεν είχαν μοιραστεί με τους γονείς τους, ή και με όλη την οικογένεια τους, τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις. Πρακτικά, δεν μπορούσαν να γνωρίσουν στους γονείς τους, το ταίρι τους. Μου φάνηκε τόσο εγκλωβιστικό, εμένα που δεν ταυτίζομαι διότι είμαι ετεροφυλόφιλος, που σκέφτηκα ότι για τα ίδια αυτά τα άτομα είναι μάλλον ασφυκτικό. Άρχισα να το συζητάω μαζί τους και κατάλαβα ότι αποτελεί πολύ σοβαρό πρόβλημα. Η γενική εικόνα που έχουμε είναι ότι η κοινωνία προχωράει μπροστά και ότι αυτά τα θέματα αρχίζουν να λύνονται, αλλά αυτό ισχύει σε πολύ μικρό βαθμό. Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας, φίλοι μας, συγγενείς μας, που υποφέρουν καθημερινά και δυσκολεύονται ακόμα και να υπάρξουν. Έτσι κι αλλιώς εδώ και χρόνια παρατηρώ και προσπαθώ να μελετήσω την ελληνική οικογένεια, οπότε είπα να κάνω μία ταινία για την σχέση των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων με τους γονείς τους.
Γιατί οι «πρωταγωνιστές» επιλέγουν να αποκαλυφθούν στους γονείς τους μέσω ενός γράμματος και μάλιστα ανώνυμα; Είναι, πιστεύεις, πιο εύκολο να εκφραστούν μέσω του γραπτού λόγου και να «κρυφτούν» μέσα στην ανωνυμία;
Για κάθε άνθρωπο είναι διαφορετικός ο τρόπος έκφρασης. Τα γράμματα και η ανωνυμία, είναι κάτι που εμείς επιλέξαμε σαν ομάδα, αφ' ενός γιατί είναι ένας διακριτικός τρόπος προσέγγισης σε ένα τόσο λεπτό θέμα και αφ' ετέρου οι 4 πρωταγωνιστές, με κάποιο τρόπο εκπροσωπούν όλη την κοινότητα. Αν υπήρχε επωνυμία θα ήταν πορτραίτα συγκεκριμένων ανθρώπων και δεν ήταν κάτι στο οποίο στοχεύαμε. Τα γράμματα είναι πραγματικά και αυτό είναι που κάνει την ταινία, ντοκιμαντέρ.
Η πανδημία επηρέασε τη δημιουργία της ταινίας (όσον αφορά τα χρονικά πλαίσια, το budget, κλπ);
Η αλήθεια είναι πως όχι. Το να κάνεις μία ταινία στην Ελλάδα ήταν και είναι δύσκολο έτσι κι αλλιώς. Το έχουμε αποδεχτεί και προχωράμε με αυτό. Ταυτόχρονα, αν υπάρχει η ιδέα και μία ομάδα που πιστεύει σε αυτήν είναι εύκολο να γίνει. Το δύσκολο στο τέλος είναι να βρεις τα λεφτά. Βέβαια, στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είχαμε ούτε μετακινήσεις ούτε πολλές τοποθεσίες γυρισμάτων οπότε δεν κόστισε πάρα πολύ. Δεν μας επηρέασε τόσο η πανδημία, πέρα από την γενικότερη εργασιακή ανασφάλεια που έχει προκαλέσει. Πιστεύω ότι από τον Μάρτιο μέχρι τώρα, η ταινία μας έχει κρατήσει ψυχολογικά δυνατούς, μέσα στο χάος που ζούμε.
Τι budget απαιτείται για τη συγκεκριμένη παραγωγή;
Ο προϋπολογισμός της ταινίας είναι αρκετά χαμηλός λόγω των χαρακτηριστικών της που ανέφερα πριν, αλλά και γιατί είμαστε προσαρμοσμένοι στην ελληνική πραγματικότητα. Να αναφέρω ότι μέχρι τώρα δεν έχει προκύψει κάποια χρηματοδότηση από τους κινηματογραφικούς φορείς, παρόλο που κάναμε κάποιες αιτήσεις. Παρόλα αυτά, όπως και στην προηγούμενη μας ταινία, δημιουργήσαμε μία καμπάνια crowdfunding ( χρηματοδότηση από το πλήθος) κάτι στο οποίο εγώ προσωπικά πιστεύω πάρα πολύ και είναι κάτι που υπάρχει σαν τρόπος χρηματοδότησης χρόνια τώρα και στην τέχνη και σε άλλους τομείς. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να στηρίξει την παραγωγή της ταινίας με ότι ποσό θέλει. Μου φαίνεται ο πιο αθώος και ωραίος τρόπος.
Πιστεύεις η Ελλάδα έχει κάνει βήματα ως προς την αποδοχή και την κατανόηση των διαφορετικών προτιμήσεων σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη;
Σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη δεν ξέρω. Κάθε χώρα πιστεύω ότι κάνει βήματα με διαφορετικούς ρυθμούς. Σε σχέση με κάποια ανθρωπιστικά κριτήρια όμως, που πολλοί άνθρωποι έχουμε κοινά και αφορούν στην κοινωνική ισότητα , όπως μπορεί αυτή να υπάρξει, δεν είναι αισιόδοξα τα πράγματα. Το ότι ΛΟΑΤΚΙ άτομα, ακόμα και σήμερα, δέχονται σωματική ή λεκτική βία απλά επειδή έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά, δείχνει ότι τα βήματα που κάνουμε σαν ελληνική κοινωνία, τουλάχιστον σε αυτό το θέμα, είναι σαν παιδιού που μόλις άρχισε να περπατάει. Ευτυχώς, όλο και περισσότεροι άνθρωποι ευαισθητοποιούνται και πλέον οι ακρότητες που γίνονται βρίσκουν τοίχο. Στο χέρι μας είναι το πως θα προχωρήσουν τα πράγματα.
Ποια είναι τα σχέδια της ομάδας για την ταινία, μετά την ολοκλήρωσή της;
Σαν ομάδα, έχουμε μία παρουσία στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, όπως και σε άλλα φεστιβάλ τα τελευταία χρόνια. Και για το Letters ο στόχος μας είναι το επόμενο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης και, γενικότερα, να έχει ένα όμορφο ταξίδι με πολλές προβολές και συζητήσεις. Ο απώτερος στόχος της ταινίας είναι να αλλάξει έστω και λίγο τα πράγματα ως προς την αποδοχή των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, από τις οικογένειες τους.
Βοήθησε κι εσύ στην ολοκλήρωση της ταινίας …
Το ντοκιμαντέρ αφηγείται 4 πραγματικές ιστορίες ανθρώπων στην Ελλάδα του
2020, που για ποικίλους λόγους δεν έχουν μιλήσει για τις σεξουαλικές τους
προτιμήσεις στους γονείς τους. Έτσι, λοιπόν, τους στέλνουν ανώνυμα
γράμματα, εκφράζοντας τις σκέψεις τους. Μέσω της ενιαίας αφήγησης, της
ορχηστρικής μουσικής ατμόσφαιρας, του αστικού τοπίου και μίας ανθρώπινης
φιγούρας που πρωταγωνιστεί, τίθεται το θέμα της ομοφοβίας και
της αποδοχής, σε σχέση με την ελληνική οικογένεια.
Χρειαζόμαστε την οικονομικής σας στήριξη για να ολοκληρώσουμε από
τεχνικής άποψης την ταινία μας και να την μοιραστούμε μαζί σας.
Έχουμε δουλέψει- και δουλεύουμε- με πολλή αγάπη γι αυτό που κάνουμε και
η συμβολή σας θα είναι πολύ σημαντική.
–> https://www.giveandfund.com/giveandfund/project/Letters-Film?request_locale=el
σκηνοθεσία- διεύθυνση φωτογραφίας- μοντάζ Αναστάσης Δαλλής
αφήγηση- ερμηνεία Ήρα Παπακωνσταντίνου
μουσική Δήμος Βρύζας
ηχοληψία- επεξεργασία/μίξη ήχου Γιάννης Δημητρούδης
σχεδιασμός αφίσας Πέτρος Ζαφείρης
αγγλικοί υπότιτλοι Γεωργία Πολυμενέρη
οργάνωση παραγωγής Αναστάσης Δαλλής
