Μιχάλης Μακρόπουλος Ἡ θάλασσα. Ἐκδόσεις Κίχλη 2020.
Ὅλο τό βιβλίο, μαζί μέ τά κενά στήν ἀρχή καί στό τέλος, εἶναι 80 σελίδες. Εἶναι τυπωμένο σέ χαρτί ὑψηλῆς ποιότητας 120 γραμμαρίων. Ἐπιμέλεια, ἐκτύπωση, βιβλιοδεσία πολύ ὑψηλοῦ ἐπιπέδου. Ἕνα ἀκόμα ἐκδοτικό κόσμημα ἀπό τίς Ἐκδόσεις Κίχλη.
Ἡ ὑπόθεση διαδραματίζεται κάποτε στό μέλλον. Γῆ. Τό λειώσιμο τῶν πάγων ἀποκάλυψε ἕναν ἀρχαῖο μετεωρίτη, ὁ ὁποῖος ἔκυβε μέσα του τόν φονικό ἰό. Οἱ ἄνθωποι πέθαναν σωρηδόν. Ἡ Γῆ ἔχει ἐρημωθεῖ. Οἱ ἐλάχιστοι ἄνθρωποι πού ἔχουν ἐπιβιώσει εἶναι κάποιοι μεταλλαγμένοι πού ζοῦν ὑπογείως. Εἶναι ἄραγε ἡ φυσική ἐπιλογή πού μεταλλάσσει ὅσους χρειάζεται γιά νά ἐπιβιώσει ἡ ἀνθρωπότητα;
Μία κοπέλα πού ἔχει ἐπιβιώσει μᾶς μεταφέρει στιγμιότυπα ἀπό τό πρίν ἀλλά μᾶς παίρνει μαζί της στό μετά. Καί πορευόμαστε μαζί της καί μαζί μέ τήν ὁμόφυλη σύντροφό της στή λυτρωτική ἀναζήτηση τῆς θάλασσας, τοῦ ἀπωθημένου ἀπό τίς πατρικές περιγραφές, ἀλλά καί τοῦ ἀρχέγονου ὑγροῦ στοιχείου, ἐλπίζοντας σέ ἕνα καλύτερο αὔριο.
Ἐξαιρετική γραφή! Λυρική ὅπου χρειάζεται, δραματική ὅπου ἀπαιτεῖται, μᾶς ταξιδεύει σέ ἕνα δυστοπικό μέλλον. Διαβάζουμε γιά τρόμο πού δέν τρομάζει, γιά θάνατο πού δέν σκοτώνει. Ἀντίθετα μιλάει γιά τή Γῆ πού σκοτώνουμε. Στό ὑπόβαθρο κυριαρχεῖ τό λειώσιμο τῶν πάγων καί ἡ ταχύτητα ἐξάπλωσης τῶν πανδημιῶν. Μιλάει ὅμως περισσότερο γιά τή Θάλασσα. Μιά θάλασσα παρούσα, εἴτε μέ φυσικό τρόπο, εἴτε ὡς ἀπωθημένο. Μιά θάλασσα πού τελικά κυριαρχεῖ.
Σπουδαῖο βιβλίο! Σύντομο ἀλλά πυκνό, δυστοπικό ἀλλά αἰσιόδοξο. Διαβάστε το ὁπωσδήποτε!
