Μία είναι «η πόλη», όπως καταλαβαίνετε, σε θεσσαλονικιώτικο έντυπο. Και μία είναι όχι μόνο για τους κατοίκους της, αλλά και τους …άλλους κατά τα φαινόμενα, που την επισκέπτονται ή τη ζουν.
Ο Lionel Estève είναι εικαστικός καλλιτέχνης, γεννημένος στη Λυόν, έχει όμως ως έδρα του τις Βρυξέλλες. Πολύ κινητικός ως καλλιτέχνης –η εκθεσιακή του δραστηριότητα είναι μεγάλη και εκτεταμένη γεωγραφικά-, βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη μετά από πρόσκληση του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, προκειμένου να πραγματοποιήσει με τον Αλέξανδρο Τζάννη ένα μεγάλο καλλιτεχνικό εργαστήριο, αλλά και να εκθέσει τη δουλειά του στους εκθεσιακούς χώρους του ΜΜΣΤ και στο Μπέη Χαμάμ, το οποίο είχε λατρέψει σε προηγούμενη επίσκεψή του. Με studio που παραχώρησε το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, ο Lionel Estève παρήγαγε νέα έργα, τα οποία βλέπουμε σήμερα και μέχρι τις 2 Δεκεμβρίου εγκατεστημένα στο μοναδικό χώρο του Μπέη Χαμάμ, σε μια έκθεση που καταφέρνει να γίνει ένα με τον ιστορικό χώρο και αναδίδει την ατμόσφαιρά του πολύ ξεχωριστά.
Πάντα δημοσίως ολιγόλογος ο Estève, κατάφερε, παρ’ όλα αυτά, να μεταφέρει την ευχάριστη έκπληξη που σήμανε γι’ αυτόν η διαμονή του στη Θεσσαλονίκη, μεταδίδοντας ένα ακόμη μήνυμα υπέρ μιας πολυπολιτισμικής, ανοιχτής και …χαλαρής πόλης.
ΘΜ: Ζεις εδώ και ένα μήνα στη Θεσσαλονίκη. Πώς σου φαίνεται η πόλη;
LE: Υπέροχη, απλά υπέροχη. Ζείτε μ’ ένα διαφορετικό τρόπο εδώ, πιο μαλακό, πιο συναρπαστικό, οι άνθρωποι είστε ευγενικοί, έχει ωραίο καιρό, εξαιρετικά μνημεία, τέλειο φαγητό και πολύ ωραία κορίτσια!
ΘΜ: Τι σου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση όσο καιρό είσαι εδώ;
LE: Η υποδοχή που μου επιφυλάξατε, η οποία ήταν πραγματικά πολύ γενναιόδωρη.
ΘΜ: Η γενική σου αίσθηση, ωστόσο, σχετίζεται προφανώς και με το γεγονός ότι παράλληλα εργαζόσουν εδώ, προκειμένου να ολοκληρωθεί η παραγωγή των έργων σου.
LE: Έχει σίγουρα σχέση κι αυτό, γιατί είναι αλήθεια ότι δεν ένιωσα καθόλου τουρίστας. Και είναι αλήθεια επίσης ότι επειδή δούλευα, δεν είχα και τεράστια περιέργεια να ανακαλύψω πράγματα. Ταυτόχρονα όμως η πόλη είναι σχετικά μικρή, μπορεί να συναντήσεις τους ίδιους ανθρώπους αρκετές φορές και τελικά να νιώσεις κι εσύ ο ίδιος κομμάτι της πόλης.
ΘΜ: Είσαι ευχαριστημένος με το τελικό αποτέλεσμα, τόσο στην έκθεσή σου στο Μπέη Χαμάμ, όσο και σ’ εκείνη στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης;
LE: Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος και για τα δυο.
ΘΜ: Τι θα ευχόσουν στους κατοίκους της Θεσσαλονίκης;
LE: Να είναι δημιουργικοί και να καταφέρουν να αναπτυχθούν και να «ανθίσουν» εδώ, δεδομένου ότι, απ’ ό,τι κατάλαβα, είναι πολύ δύσκολο να ζει κανείς από τη δουλειά του –ειδικά αν είναι καλλιτέχνης.
