Όσα συζητήθηκαν και
ξεχώρισαν το 2013 σε ένα μηνολόγιο-απολογισμό.
Ιανουάριος
Μεταξύ άλλων το κοινό
θαύμασε τον υποκριτικό άθλο της Γιασεμής
Κηλαηδόνη στο Μαράν Αθά και
γέμισε ασφυκτικά το Μέγαρο Μουσικής
για να βιώσει την ατμόσφαιρα του μιούζικαλ
Σικάγο της δεκαετίας του ΄20.
Φεβρουάριος
Δείγμα αριστοτεχνικής
εργασίας ήταν η site specific
εκδοχή του Βυσσινόκηπου, που
σκηνοθέτησε η Χριστίνα Χατζηβασιλείου
για την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης.
Ασφυκτικά γεμάτο το σαλόνι της Βίλας
Καπαντζή, το φυσικό σκηνικό της παράστασης.
Τον ίδιο μήνα δέκα ομάδες της πόλης
συμμετείχαν στην Ανοιχτή Σκηνή του
Θεάτρου Άνετον· μια ενδιαφέρουσα
διοργάνωση από τον Δήμο Θεσσαλονίκης.
Μάρτιος
Το ενδιαφέρον μονοπώλησε
η προσέγγιση της Κατερίνας Ευαγγελάτου,
στον κλασικό Γυάλινο κόσμο του
Τένεσι Ουίλλιαμς. Η —εμποτισμένη με
αυτοβιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα—
κινηματογραφική προσέγγιση σε συνδυασμό
με την εξαιρετική αισθητική κέντρισαν
το ενδιαφέρον του κοινού.
Απρίλιος
Πρεμιέρα για την
πολυαναμενόμενη σκηνική μεταφορά του
μυθιστορήματος του Θωμά Κοροβίνη, Ο
γύρος του θανάτου. Οι εξπρεσιονιστικές
πινελιές και οι άκαμπτες υποκριτικές
φόρμες της σκηνοθεσίας του Νίκου
Μαστοράκη, αποστείρωσαν τις υγρές και
σκοτεινές νύχτες της Θεσσαλονίκης, που
παρουσιάζονται γλαφυρά στις σελίδες
του μυθιστορήματος στερώντας από το
ΚΘΒΕ μια σπουδαία παράσταση. Στο Αυλαία,
η ομάδα Sforaris με το Γιοι
και κόρες, δίνει μια τρυφερή
επαφή της Ιστορίας με την ιστορία, του
συλλογικού με το ατομικό, και κερδίζει
τις εντυπώσεις.
Ο Απρίλιος πήρε μαζί
του μια σπουδαία ηθοποιό, τη Λίνα
Λαμπράκη, που «έφυγε» μετά από μια λαμπρή
καριέρα, σε ηλικία 78 ετών.
Μάιος
Μήνας εξελίξεων ο Μάιος
του 2013 για το Κρατικό Θέατρο. Ο Σωτήρης
Χατζάκης παραιτείται από τη θέση του
καλλιτεχνικού διευθυντή για να αναλάβει
την αντίστοιχη θέση στο Εθνικό Θέατρο
και το τιμόνι του Κρατικού αναλαμβάνει
ο Γιάννης Βούρος. Στιγμές απείρου κάλλους
και ατόφιας γραφικότητας τα αλήστου
μνήμης πανό με τη φράση «Σωτήρη Χατζάκη,
ευχαριστούμε για όσα πρόσφερες», που
«κόσμησαν» την πρόσοψη του θεάτρου της
Ε.Μ.Σ.
Ιούνιος
Στο μεταίχμιο ανάμεσα
στη χειμερινή και θερινή θεατρική
περίοδο το κοινό παρακολούθησε την
επάνοδο της Ρούλας Πατεράκη με το Blasted
της Σάρας Κέην, τις παραγωγές ομάδων
της πόλης στα φεστιβάλ Θεατρικές
Πρεμιέρες (Καλαμαριά) και Βήμα στους
Νέους (Σχήμα εκτός Άξονα).
Ιούλιος – Αύγουστος
Θερινά φεστιβάλ σε
πλήρη ανάπτυξη. Πολυσυζητημένος Sakis
στις Βάκχες, mainstream
ακαδημαϊσμός στη Μήδεια με Γ.
Κιμούλη στο Θέατρο Δάσους και κακοπαιγμένος
και πρόχειρα σκηνοθετημένος Λόρκα, αλλά
και εξαιρετικός, σπαρακτικός λόγος στον
Κοινό λόγο της Έλλης Παπαδημητρίου,
στο Θέατρο Κήπου. Ο Θωμάς Μοσχόπουλος
σκηνοθέτησε μια από τις δύο παραγωγές
του Εθνικού Θεάτρου, με το σπάνια
παρουσιαζόμενο έργο του Σοφοκλή,
Τραχίνιες. Το κοινό είδε κωμικό
Ηρακλή του Αργύρη Ξάφη και τον πιο
καλοδουλεμένο χορό σε θεατρική παράσταση
των τελευταίων χρόνων.
Σεπτέμβριος
Με έναν Πλούτο
με ρομαντισμό και διάθεση (αυτό)κριτικής,
δια χειρός Διονύση Σαββόπουλου,
εγκατέλειψαν οι Θεσσαλονικείς τις
κερκίδες των ανοιχτών θεάτρων και με
το μπεκετικό Περιμένοντας τον Γκοντό
υποδέχτηκαν τη χειμερινή περίοδο, στον
κλειστό χώρο.
Οκτώβριος
Θέατρο στα Δημήτρια. Ο
πολιτιστικός θεσμός της Θεσσαλονίκης,
αν και με αισθητά μειωμένο προϋπολογισμό
έδωσε το πιο προσεγμένο θεατρικό
πρόγραμμα των τελευταίων ετών. Με
σπουδαίες —και sold out—
ελληνικές παρουσίες (Άσκηση Σύσσημον,
Γκόλφω), μετακλήσεις από το
εξωτερικό (Νόρα, tgStan)
και με συνεργασίες με το Τμήμα Θεάτρου
του Α.Π.Θ. (Blue,
Τομπίας), έγινε η δυναμική έναρξη
της χειμερινής περιόδου.
Η δημιουργική θεατρική
κίνηση της πόλης στιγματίστηκε από την
απώλεια του πανεπιστημιακού δασκάλου
και σκηνοθέτη Νίκου Χουρμουζιάδη.
Νοέμβριος
Πρωταγωνιστούν οι
ομάδες της πόλης. Οι Ars
Moriendi με τον σαιξπηρικό
Άμλετ, οι A4M
εντρυφούν στο ιαπωνικό θέατρο Νο, με το
Καντάν του Γιούκιο Μισίμα, η
ομάδα Oberon προτείνει Λούλα
Αναγνωστάκη και Σάρα Κέην. Η ομάδα
Passatempo παρουσιάζει μια
bar theatre – νέα
εκδοχή της τελευταίας παραγωγής της,
της Όπερας του ζητιάνου. Μια
φωτεινή στιγμή επιφύλαξε ο Νοέμβρης.
Μια εμπνευσμένη εκδοχή του ιψενικού
Πέερ Γκυντ είδε το φως της σκηνής
του Κρατικού Θεάτρου.
Δεκέμβριος
Λίγο πριν την εορταστική
περίοδο η θεατρική κίνηση στην πόλη
—παραδοσιακά—αυξάνεται. Με ενδιαφέρουσες
προτάσεις (Κάτω από το γαλατόδασος,
Golfω!
director’s
cut, Νυκτόβια
ζώα) αφήνουμε πίσω το 2013, με την
ελπίδα το 2014 να φέρει καλοδουλεμένες,
τολμηρές, ουσιαστικές θεατρικές επιλογές.
