Επιτέλους, ήρθε αυτή η εποχή του χρόνου, που η Θεσσαλονίκη βάζει τα ανοιξιάτικά της και αρχινά τις βόλτες. Εκεί, λοιπόν, που περπατάς στα στενάκια γύρω από την Αγία Σοφία, θα δεις να ξεχωρίζουν τα φώτα του Θεάτρου Εγνατία. Πάρε τη συντροφιά σου αγκαζέ και ετοιμάσου να αφιερώσεις την αρχή της νύχτας σου σ' ένα από τα πιο όμορφα θεατρικά που έχουν παιχτεί τα δύο τελευταία χρόνια. “Η σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Παπαχαραλάμπους”, ένα έργο της Δήμητρας Παπαδοπούλου, όπου πρωταγωνιστούν ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης και η Τζόυς Ευείδη. Εμείς μιλήσαμε με τους δύο τελευταίους, είδαμε και την παράσταση και ένα έχω να σας πω: Τώρα που σφίξανε οι ζέστες και δεν προλαβαίνετε με τίποτα να χτίσετε κορμί – όχι, το γυμναστήριο δεν το ξεκινάμε Μάιο λατρεμένοι μου- είναι ο καλύτερος τρόπος να σφίξετε τους κοιλιακούς σας για τα καλά, από τα γέλια. Σας το υπόσχομαι!
κυρίου και της κυρίας Παπαχαραλάμπους»,
η δεύτερη βερσιόν, η συνέχεια της
«σεξουαλικής ζωής του κυρίου και της
κυρίας Νικολαϊδη». Πώς ήρθε στη δική
σας ζωή αυτή η παράσταση; Τι σας γοήτευσε
και την επιλέξατε;
Γ.Σ : Μετά από δύο
απόπειρες να συνεργαστώ με τη Δήμητρα
που, όμως, δεν τα είχαμε καταφέρει, αυτή
τη φορά υπήρχε σωστό timing .Το έργο είχε
ήδη γράψει μια ιστορία τα δύο προηγούμενα
χρόνια, οι συνεργάτες γνωστοί και
αγαπημένοι, οπότε δεν είχα παρά να δεχτώ
με χαρά την πρόταση της Δήμητρας.
ΤZ.Ε : Είχα την τύχη να
δω την παράσταση με τη Μαρία και τον
Κλέωνα και ενθουσιάστηκα… Είχα την
ακόμα μεγαλύτερη τύχη να μου προτείνει
το ρόλο η Δήμητρα Παπαδοπούλου, στο
καλύτερο, ίσως, μέχρι τώρα έργο της.
To θεατρικό μιλάει για
την οικονομική κρίση, η οποία, πέραν του
ότι έχει επηρεάσει τα πορτοφόλια μας,
έχει επηρεάσει και τις προσωπικές μας
σχέσεις. Μπορεί να τα «καταφέρει» ένα
ζευγάρι στις μέρες μας και να έχει μία
υγιή σχέση;
Γ.Σ : Οι συνθήκες που
ζούμε τα τελευταία χρόνια έχουν με τον
ένα ή τον άλλο τρόπο επηρεάσει τους
πάντες και τα πάντα. Δεν θα μπορούσαν
από αυτό να ξεφύγουν οι σχέσεις. Οι
οικονομικές δυσκολίες λειτουργούν σε
όλα τα επίπεδα και επηρεάζουν βαθιά τις
σχέσεις μας. Είμαστε όλοι σε μια κατάσταση
το λιγότερο προκαταθλιπτική, πού να
βρούμε κουράγιο και δυνάμεις να παλέψουμε
και σε προσωπικό επίπεδο; Από την άλλη
μεριά, για να μην τα ρίχνουμε και όλα
στην κρίση, πολλά προβλήματα οφείλονται
στο σύγχρονο τρόπο ζωής, που είναι πολύ
σύνθετος και απαιτεί συνεχή προσπάθεια
και επαγρύπνηση για να διατηρηθεί υγιής
μια σχέση.
ΤΖ.Ε : Φυσικά και μπορεί.
Στο χέρι του είναι. Βέβαια, η κρίση μας
έχει τσακίσει όλους και οικονομικά και
ψυχικά. Χωρίς καλή ψυχολογία πάσχει και
το σεξ.
Εσάς πόσο σας έχει
επηρεάσει η γενικότερη κρίση που πλήττει
τη χώρα μας στην καθημερινότητά σας;
Είτε αυτό αφορά τα οικονομικά σας, τις
πολιτικές σας απόψεις, αλλά και τις
σχέσεις σας.
Γ.Σ : Όπως όλους έχει
επηρεάσει και εμένα. Ευτυχώς, λιγότερο
στη σχέση μου, που πρόλαβα να την στερεώσω
γερά και ελπίζω να αντέξει και τις
σημερινές δυσκολίες. Εξάλλου, τα παιδιά
λειτουργούν και σαν αντίδοτο στην
περιρρέουσα μαυρίλα και από αυτά μπορούμε
να αντλούμε χαρά και τόνωση. Αποτελούν,
επιπλέον, ένα σημαντικό στόχο για να
ζει κανείς και να παίρνει δυνάμεις.
TZ.E : Μ΄ έχει
τσακίσει. Είναι πολύ δύσκολο να τα φέρω
βόλτα. Ώρες, ώρες η απελπισία μου
χτυπάει κόκκινο.
Γυρνώντας πίσω, τότε
που αποφασίσατε να ακολουθήσετε το
επάγγελμα του ηθοποιού επαγγελματικά,
μετανιώνετε γι’ αυτή σας την επιλογή
τώρα;
Γ.Σ : Όχι! Δεν θα
μπορούσα να μετανιώσω για κάτι που μου
έχει δώσει τόσες χαρές και που στο φινάλε
δεν φταίει για την κρίση. Θεωρώ τηδουλειά
του ηθοποιού λειτούργημα, και τον
εαυτόμου πολύ τυχερό που τα κατάφερα
να σταθώ και να χορτάσω μέσα σ’ αυτό.
TZ.E : Είναι γελοίο να
μετανιώνεις για τις επιλογές σου. Ξέρω
πολύ καλά γιατί επέλεξα αυτή τη δουλειά,
και η δουλειά μου το ανταπέδωσε δίνοντας
μου διάρκεια.
Κάνετε ένα απ’ τα πιο
δημιουργικά επαγγέλματα. Ποιά είναι τα
καλά του επαγγέλματος, έτσι όπως εσείς
τα έχετε βιώσει; Και για κλείσιμο, θα
θέλατε να πείτε κάτι σε όλα αυτά τα
παιδιά στις σχολές θεάτρου- και όχι
μόνο.
Γ.Σ : Θα μπορούσα να
μιλάω ώρες για τα καλά αυτής της δουλειάς
και για όλα αυτά που μου έχει χαρίσει.
Μ’ έμαθε να αγαπάω τη ζωή σε βάθος, να
κατανοώ τους ανθρώπους με τις διαφορές
τους και τα ελαττώματά τους, να αποδέχομαι
τις διαφορές μας και να βρίσκω ομορφιά
μέσα από την ασχήμια και τη δυστυχία.
Μεγάλα πράγματα για να είναι κανείς
ευγνώμων. Λυπάμαι που σαν γενιά αφήνουμε
έναν κόσμο χειρότερο από αυτόν που
παραλάβαμε, αλλά πιστεύω τα παιδιά μας
να σταθούν πιο δυνατά και τολμηρά από
μας και να επανορθώσουν τα δικά μας
λάθη.
TZ.E: Είναι ένα επάγγελμα
που σε υποχρεώνει να είσαι εξωστρεφής.
Θέλεις δεν θέλεις, θα κάνεις ψυχοθεραπεία
στην προσέγγιση του ρόλου, πράγμα που
σημαίνει ότι δεν κρατάς πράγματα μέσα
σου, έχεις συνεχή ροή ενέργειας, που
είναι κάτι ευεργετικό. Σου δίνει το δώρο
της επικοινωνίας, πασχίζεις την αποδοχή
αγνώστων… Αν όλα αυτά σας φαίνονται
λίγα τι να πω… Όσον αφορά τις σχολές
θεάτρου: Παιδιά μη μασάτε! Κάντε το
όνειρο σας!
