Η σύμπραξη του Κρατικού
Θεάτρου Βορείου Ελλάδος με το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης βάσει του
ευφυέστατου κειμένου του Γιώργου Βέλτσου και της σκηνοθετικής ματιάς του Μιχαήλ
Μαρμαρινού «γεννούν» την Αυτοκρατορία,
μια θεατρική μετουσίωση που παρόμοιά της δεν έχουμε συναντήσει, τουλάχιστον τα
τελευταία χρόνια, στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Θέμα της πράγματι η
εξουσία, η δυναστεία, και κατ’ επέκταση η δουλικότητα, που δεν ξεπερνιούνται
και δεν αποικοδομούνται παρά μόνο αλλάζουν μορφή, ξαναγεννιούνται και
διαιωνίζονται σε έναν κόσμο, όπου δεν έχει αρχή, μέση και τέλος, όπου τα
χρονικά και χωρικά όρια εξανεμίζονται και το υποκείμενο αιωρείται σε μια
αντανάκλαση της πραγματικότητας, που τον διαπερνά και συνεχίζει την αέναη
πορεία της.
Ο συγγραφέας τρέχει να
«καλύψει» γεγονότα, ειδήσεις, φιλοσοφικές απόψεις και θεωρίες, που διατείνονται
από τη Βαβυλωνία της Παλαιάς Διαθήκης μέχρι τις Η.Π.Α. του σήμερα. Πίσω από
αυτόν τρέχουν και οι ηθοποιοί, τρέχουν πίσω από τις λέξεις, να προλάβουν να
ξεστομίσουν όλα αυτά που πρέπει. Και πίσω από αυτούς τρέχουν και οι θεατές,
τρέχουν να αντιληφθούν τι συμβαίνει και να βάλουν τάξη στο άναρχο συνονθύλευμα
των λέξεων, φράσεων και προτάσεων. Κι όμως, η έννοια του χρόνου έχει χαθεί. Τα
ιστορικά flash backs κεκτημένης
ταχύτητας μας απομακρύνουν από την αίσθηση του χτες και την αυθεντικότητα του
σήμερα και τελικά περιπλανιόμαστε σε ένα χώρο-χρόνο απροσδιόριστο, υφιστάμενοι
μια επανάληψη κι ένα κολάζ παρωχημένων αξιών και κατεστραμμένων μοντέλων.
Το τέλος, όπως εξάλλου
και η αρχή, είναι η ύφεση, η κατάπτωση και ο εξευτελισμός. Η παράσταση
ξεκινώντας στις 16.00 περιμένει δύση του ήλιου για να δύσει κι αυτή και να
σβήσει σιγά σιγά στο ομιχλώδες τοπίο που απλώνεται μπρος στη θάλασσα. Όλα
καταρρέουν κι όλα είναι έτοιμα να αναγεννηθούν. Ο διακαής κρότος του γλωσσικού
βομβαρδισμού αντικαθίσταται από τη συνταρακτική σιωπή. Δεν υπάρχει απολογισμός
μα ούτε και δίψα για χειροκρότημα. Οι ηθοποιοί αποχωρούν ένας ένας και οι
θεατές, κρατώντας στη χούφτα τους τα ερωτηματικά, τις απορίες, τις αμφιβολίες
μα κυρίως την ανασφάλεια αναρωτιούνται αν θα πρέπει να φύγουν ή όχι. Το σίγουρο
είναι ότι και να φύγουν, θα ‘ναι πάλι εκεί…
***
Συντελεστές:
Συγγραφέας:
Βέλτσος, Γιώργος
Σκηνοθεσία:
Μαρμαρινός, Μιχαήλ
Δραματουργική
επεξεργασία: Μαρμαρινός, Μιχαήλ
Δραματουργική
επεξεργασία: Καλαδάμη, Ηλιάνα
Δραματουργική
επεξεργασία: Κατρανίδου, Μαριλένα
Σκηνικά:
Σαπουντζής, Γιώργος
Κοστούμια:
Τρικεριώτη, Μαγιού
Μουσική:
Γρίβας, Δημοσθένης
Φωτισμοί:
Ντεκώ, Ελευθερία
Βοηθός
σκηνοθέτη: Καλαδάμη, Ηλιάνα
Βοηθός
σκηνοθέτη: Κατρανίδου, Μαριλένα
Βοηθός
ενδυματολόγου: Πανά, Δανάη
Βοηθός
φωτιστή: Μπανάβα, Αθηνά
Οργάνωση
παραγωγής: Ελευθεριάδου, Φιλοθέη
Ηθοποιοί
Αραμπατζόγλου,
Σταυρούλα (Εισηγητής, Παρθένα 8, 43)
Κιλινκαρίδου,
Ελένη (Εισηγητής, Παρθένα 2, 75, 61)
Κολοβός,
Γιώργος (Εισηγητής, Δανιήλ, Σύμβουλοι)
Λούρα,
Κατερίνα (Εισηγητής, Βαβυλώνα, Παρθένα 6, 29)
Νταρακτσής,
Χρίστος (Εισηγητής, Βαλτάσαρ, Σύμβουλοι)
Παπαδημητρίου,
Χρήστος (Εισηγητής, Βαλτάσαρ, Σύμβουλοι)
Σιμάτου,
Εύα (Βαβυλώνα)
Σιώνας,
Μιχάλης (Εισηγητής, Σύμβουλοι)
Τσαουσέλης,
Φίλιππος (Εισηγητής, Ναβουχοδονόσωρ, Σύμβουλοι)
Φουντουλίδου,
Ανδρομάχη (Εισηγητής, Παρθένα 2, 4, 33, 50)
Χαλκιάς,
Ορέστης (Εισηγητής, Βαλτάσαρ, Σύμβουλοι)
Χατζηιωάννου,
Μαρίνα (Εισηγητής, Παρθένα 9, 52, 78, 85)
