L.reducta dance project: «Το να συνεχίζεις να δημιουργείς παρά τις όποιες αντιξοότητες… ίσως δίνει μεγαλύτερη αξία σε αυτό»
L.reducta dance project. Είναι μια από τις εννέα ομάδες, που θα συμμετέχουν στο φετινό μη φεστιβαλικό δρώμενο «Locus 17|a», με το video «Antilogue's graveyard». Πριν τους απολαύσουμε στις 11 και 12 Φεβρουαρίου στον χώρο του Vitruvian Thing μας αποκαλύπτονται εδώ, μιλώντας για τη δουλειά τους, τα σχέδια τους, την τέχνη της κίνησης και τις ευρύτερες δυσκολίες της εποχής.
Πώς δημιουργήθηκε η ομάδα L.reducta dance project;
Η ομάδα L.reducta dance project δημιουργήθηκε το 2007 από την Ξανθίππη Παπαδοπούλου στη Θεσσαλονίκη, χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο, πέρα από τον προφανή. Έχοντας ως βασικό στοιχείο των δράσεων της την κίνηση, μέσα σε αυτά τα (10) χρόνια, έχει δημιουργήσει αρκετές παραστάσεις, performances και συνεργάστηκε με χορευτές, ηθοποιούς, μουσικούς, εικαστικούς, κινηματογραφιστές κ.α, ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε project.
Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποια από αυτά:
Ylang – Ylang (Παράσταση-Video performance)
Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο-Θεσ/νίκη,
Urban Complex | Αστικό Σύμπλεγμα (Performance in a public space) Thessaloniki Railway Station (O.S.E),
2015AVDP | Promenade Σφαγεία | 50α Δημήτρια – Θεσ/νίκη
Κύκνειο Χάσμα Prêt a porter (Παράσταση – performance) Μπενσουσάν Χαν – Θεσ/νίκη,
Πολυχώρος «ΒΕΤΛΑΝΣ» Δημ.Βιβλιοθήκη Νάουσας
Έκτακτη Σύναξη (Performance)
14ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΟΡΟΓΡΑΦΩΝ
Θέατρο Αθήναιον – Θεσ/νίκη κ.α
Ένα εξίσου σημαντικό κομμάτι των δράσεων της ομάδας είναι το video, το οποίο μάλλον είναι και το πιο σταθερό, σε ότι αφορά τους συνεργάτες, καθώς και την συχνότητα παραγωγής. Συνεργασίες όπως αυτή με τον κινηματογραφιστή Πάνο Μπουντούρογλου, η οποία είναι σταθερή από την αρχή, έχει αποφέρει συνολικά γύρω στα 10 videos, κάποια από τα οποία έχουν προβληθεί σε διάφορα φεστιβάλ video dance όπως: International Video Dance Festival of Burgundy 2015, ATHENS VIDEO DANCE PROJECT FESTIVAL (AVDP) 2010-2015, Dance days Chania 2015 | Locus 16|a 2016 κ.α
Περιγράψτε μας αυτό που θα δούμε στην μεγάλη οθόνη;
Πρόκειται για το video με τίτλο Antilogue's graveyard διάρκειας 3 ½ λεπτών, για το οποίο θα μπορούσαμε να πούμε μόνο δυο-τρία πράγματα, όπως το ότι περιέχει το στοιχείο του χορού σε μία προσπάθεια να δημιουργήσουμε μία συγκεκριμένη ατμόσφαιρα κι ότι είναι η πιο πρόσφατη δουλειά της ομάδας. Τα υπόλοιπα… στην οθόνη. Μπορούμε επίσης να αναφέρουμε τους συντελεστές, οι οποίοι είναι: η Ξανθίππη Παπαδοπούλου (Ιδέα, χορογραφία, ερμηνεία)
και ο Πάνος Μπουντούρογλου (Σκηνοθεσία, κινηματογράφηση, μοντάζ). Ενώ το κομμάτι που ακούγεται στο video είναι το
Erbarme dich, (Matthaus Passion, 39. Aria A) του J.S. Βach.
Τελικά το συναίσθημα και η αμεσότητα ενός χορευτή μπορεί να αποδοθεί ουσιαστικά στο γυαλί;
Ναι, πιστεύουμε ότι μπορεί να αποδοθεί. Βέβαια, οι διαφορετικές «δοσμένες» συνθήκες σε ένα video, αλλάζουν εκ των πραγμάτων τους όρους και τους κανόνες του παιχνιδιού, χωρίς αυτό να σημαίνει πως χάνεται η αμεσότητα ή το συναίσθημα. Πολλές φορές μάλιστα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, προκύπτουν νέα στοιχεία εξίσου σημαντικά. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε πως σε ένα video σου δίνεται η δυνατότητα απόδοσης, όχι μόνο σε πρώτο χρόνο, όπως π.χ σε μία ζωντανή performance, αλλά και σε δεύτερο, δηλαδή μετά, στο μοντάζ, κάτι που έχει επιπρόσθετο ενδιαφέρον σε χορογραφικό-κινητικό, αλλά και σε σκηνοθετικό επίπεδο.
Πόσες πρόβες και πόσος κόπος χρειάζεται για να φτιάξεις ένα τόσο εξειδικευμένο film σε μια χώρα με πολλές δυσκολίες πλέον;
Σίγουρα πρόκειται για μια πολυσύνθετη διαδικασία, που απαιτεί αρκετή προεργασία. Ειδικά όταν πρόκειται για εξωτερικά γυρίσματα, έχεις να κάνεις με αρκετούς αστάθμητους παράγοντες. Ο χρόνος από την άλλη, είναι υποκειμενική υπόθεση, αν αναλογιστούμε το ότι ο καθένας διαθέτει όσο χρόνο μπορεί, πάντως σίγουρα είναι αρκετός. Σε ότι αφορά τις δυσκολίες που άπτονται στο οικονομικό κομμάτι, είναι σίγουρα πολλές, όμως το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι τωρινό. Ειδικά στον δικό μας χώρο, όπου μιλάμε για έργα καθαρά και μόνο καλλιτεχνικής αξίας, το να συνεχίζεις να δημιουργείς παρά τις όποιες αντιξοότητες ίσως δίνει μεγαλύτερη αξία σε αυτό. Το να κάνεις με τη δουλειά σου κάποιους -έστω- να αναλογιστούν πως υπάρχουν -ακόμα- κάποια πράγματα που δεν τίθενται προς πώληση, αλλά είναι απλά ερεθίσματα και υλικό για σκέψη και συζήτηση, αυτό ναι, είναι ενθαρρυντικό.
Θεωρείτε πως αυτή την στιγμή στην Ελλάδα ο χορός και η κίνηση βρίσκουν έδαφος για να εξελιχθούν;
Πολλές φορές σε περιόδους κρίσης (όπως αυτής που διανύουμε τώρα) δημιουργούνται συνθήκες που ευνοούν την συλλογική δράση που δε βασίζεται κατ' ανάγκη σε οικονομικό όφελος κι αυτό γιατί οι ανησυχίες είναι λίγο-πολύ κοινές .Τώρα για το αν βρίσκει το έδαφος ο χορός στην Ελλάδα καλύτερα να μην επεκταθούμε σε αυτό, αλλά ας σταθούμε στο ότι εμείς διαμορφώνουμε τις συνθήκες για να δημιουργήσουμε μία κατάσταση από την οποία βέβαια δεν γνωρίζουμε αν αυτό που θα επέλθει είναι αυτό που όλοι λένε «εξέλιξη», αλλά το βέβαιο είναι ότι κάπου οδηγεί…
Ποια είναι τα επόμενα βήματα;
Συνήθως υπάρχει μία ακολουθία… μία εικόνα, ένα γεγονός μπορεί να αποτελέσει την αφορμή ώστε να δημιουργηθεί ένα video χορού και στη συνέχεια αυτό να γίνει η νέα αφορμή για να μετουσιωθεί σε μια διαφορετική μορφή όπως αυτή της performance ή παράστασης. Σε αυτή τη δεδομένη στιγμή λοιπόν και αφού ολοκληρώσαμε το στάδιο του video, είναι πολύ πιθανό τα επόμενα βήματα να μας οδηγήσουν σε μια τέτοιου είδους δουλειά ολοκληρώνοντας έτσι το συγκεκριμένο project.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεστε με το Vitruvian Thing και το Locus. Ποια είναι η πρότερη εμπειρία, ώστε να συμμετέχετε και πάλι;
Ναι, είναι η δεύτερη φορά που συμμετέχουμε στο Locus και μάλλον όχι η τελευταία. Πέρσι συμμετείχαμε στο πρώτο Locus 16a με το video «prêt a portet» (το οποίο γυρίστηκε εξ' ολοκλήρου στο Μπενσουσάν χαν και μετεξελίχθηκε σε μία παράσταση-performance στον ίδιο χώρο λίγους μήνες μετά) και οι εντυπώσεις μας ήταν κάτι παραπάνω από θετικές. Είναι σημαντικό να υπάρχει στην πόλη μας ένα event προβολών video όπως το Locus και γι αυτό στηρίζουμε με όποιο τρόπο μπορούμε την προσπάθεια που κάνουν τα παιδιά της die wolke art group στο Vitruvian thing, ώστε να αναδειχθούν video έργα ομάδων-καλλιτεχνών της πόλης.
Από που εμπνευστήκατε τον τίτλο του video
Όταν σε ένα φυσικό τοπίο «εισβάλλει» μια ανθρώπινη παρουσία, αυτό από μόνο του διαταράσσει τη φυσική ηρεμία του χώρου και αλλάζει τη σύνθεση της εικόνας. Πόσο μάλλον εδώ που πρόκειται για μία πολύ ιδιαίτερη αυλή κρυμμένη πίσω από ένα εξωκκλήσι, κυριολεκτικά στο πουθενά, με δεκάδες πέτρινους σταυρούς βυθισμένους στην αχλή της λήθης. Αυτό σε συνάρτηση με τον τρόπο που κινείται η φυσική παρουσία στον χώρο, δημιουργεί έναν ιδιότυπο αντίλογο σε ένα φαινομενικά δυστοπικό, αλλά και ταυτόχρονα μοναδικό φόντο. Κάπως έτσι προέκυψε και ο τίτλος Antilogue's graveyard.
Για περισσότερες πληροφορίες-ενημερωτικό υλικό για την ομάδα:
L.reducta dance project
https://www.facebook.com/l.reducta
https://vimeo.com/channels/173892
Info:
Locus 17|a
11 και 12 Φεβρουαρίου
Στο Vitruvian Thing, Πτολεμαίων 29Α
Προβολές: 20.00 και 22.00
Διάρκεια προβολών: 1 ώρα
Είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά
Μόνο με κράτηση λόγω περιορισμένων θέσεων, στα:
locus.die-wolke.org
6943 642039 [11:00 – 14:00]
