Μου αρέσουν οι γυναίκες με εκρήξεις. Με πάθος και αγάπη για την ζωή. Που δεν περιμένουν αλλά διεκδικούν. Που δεν φοβούνται αλλά ορμάνε στη πρώτη γραμμή πριν τους άντρες αν χρειαστεί. Ένα τέτοιο άτομο διακρίνω πως είναι και η Νατάσα. Εκτός από καταπληκτική τραγουδίστρια, φαινόμενο και άλλα τέτοια που αν τα αραδιάσω ως ακόμα ένας μουσικός συντάκτης, θα φανούν γραφικά. Να σημειώσω απλά ότι οι «Μέρες του Φωτός» (Sony music), ήταν ένας δίσκος – αποκάλυψη. Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης στον «Λοχαγό έρωτα», ήταν από τα ντουέτα της χρονιάς και ότι οι δύο παραστάσεις που ανακοινώθηκαν -1 και 7 Δεκεμβρίου στο Block 33- ήταν πολύ λίγες για να χωρέσουν την αγάπη του κόσμου και θα δωθούν νέες ημερομηνίες.
Εν μέσω κρίσης, το Σάββατο στην συναυλία σου το Block33 γέμισε ασφυκτικά. Έχει άλλο βάρος η στήριξη του κόσμου, τώρα που οι εποχές είναι δύσκολες;
Έχει όντως άλλο βάρος, από την άποψη, ότι αισθάνομαι πολύ έντονα, πως ο κόσμος λόγω της οικονομικής στενότητας που υπάρχει, έχει ιδιαίτερα έντονα το κριτήριο της επιλογής. Θα πάει μόνο σε κάτι που γουστάρει πάρα πολύ και δεν υπάρχει η περίπτωση να το μετανιώσει.
Προσωπικά αν εισέπραττα τόση αγάπη από τον κόσμο μπορεί και να με πλάκωνε το συναίσθημα της ευθύνης; Εσύ πως το αντιμετωπίζεις;
Δεν αισθάνομαι πως βρίσκομαι αντιμέτωπη με κάποια ευθύνη. Τουναντίον το αισθάνομαι ως κάτι απολύτως φυσικό. Η καλλιτεχνία για μένα δεν είναι ευθύνη αλλά ανάγκη. Ανάγκη και μεγάλη μάλιστα να εκφραστώ. Όταν λοιπόν ως αποτέλεσμα αυτής της έκφρασης έρχεται η αγάπη του κόσμου, τότε περισσότερο αισθανομαι, ότι ελευθερώνομαι και λιγότερο, αποκτώ κάποιες ευθύνες έναντι αυτής της αγάπης.
Κομμάτια όπως οι «Μέρες του Φωτός» αλλά και «Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει», τα αντιλαμβάνομαι στην βάση τους ως προτρεπτικά. Να μη φοβάσαι να ονειρευτείς, να μην φοβάσαι να ξανοιχτείς. Ισχύει κάτι τέτοιο;
Η προηγούμενη ήταν μία πολύ δύσκολη χρονιά για μένα. Αισθανόμουν, ότι ενηλικιωνόμουν απόλυτα και όλα τα ψυχολογικά ζητήματα που κουβαλούσα από τα 18 μέχρι τα 28, μου που για πολλούς είναι μία από τις πιο κρίσιμες δεκαετίες, έπρεπε απλά να τα συνειδητοποιήσω και να βάλω το καθένα στο….κουτάκι του. Όταν λοιπόν μπήκε στην ζωή μου το υλικό του τελευταίου δίσκου, αισθάνθηκα ότι ήρθε για να με λυτρώσει. Και όντως η χρονιά που το φτιάχναμε ήταν από τις ωραιότερες στη ζωή μου. Είχαμε ανάγκη τραγούδια που θα μας πούνε «δεν πειράζει, πάμε παρακάτω».
Αλκίνοος Ιωαννίδης στον «Λοχαγό Έρωτα». Εντυπώσεις από τη συνεργασία;
Από τους πιο ωραίους ανθρώπους που έχω συναντήσει σε αυτό τον χώρο. Πολύ καθαρός με μία αγνότητα και ένα φοβερό τρόπο, τον οποίο μπορεί κάποιος να τον διακρίνει και στα τραγούδια του αλλά και στον τρόπο που συνομιλεί.. Ήταν φοβερή έκπληξη να συναντήσω μία τέτοια προσωπικότητα. Ήταν πραγματικά πάρα πολύ γλυκός, δέχτηκε αμέσως την πρόταση μας και ήταν εκπληκτικό αποτέλεσμα. Και είναι μία φοβερή στιγμή και στο live, όπου χρησιμοποιούμε το ηχογραφημένο μέρος όπου τραγουδάει ο ίδιος.
Όταν έφτασε η ώρα για το «Δωμάτιο» πετάχτηκα γιατί νόμιζα ότι έγινε κάποιο λάθος. Πως χώρεσε ένα τόσο διαφορετικό σε ύφος και ερμηνεία τραγούδι;
Αυτό το τραγούδι το λατρεύω. Είναι με ιδιαίτερο και λιγότερο αυτοαναφορικό από άλλα κομμάτια. Θεωρώ ότι αν και διαφορετικό όχι απλώς χωράει αλλά βοηθάει και στην εξέλιξη του δίσκου. Μαζί με τον λοχαγό έρωτα, είναι οι δύο ακραίες μεν αλλά απαραίτητες δε στιγμές για τον δίσκο.
Αισθάνεσαι ότι κουβαλάει το πικρό χιούμορ της εποχής το συγκεκριμένο κομμάτι;
Φυσικά. Είσαι ο πρώτος που το εντοπίζει και το έχω δει και εγώ έτσι. Η πρώτη μου τάση ήταν να του δώσω μια πιο ροκ ερμηνεία. Από την άλλη όμως ο άνθρωπος που το λέει αυτό δεν θα έπρεπε ακριβώς να συνειδητοποιεί τι ακριβώς περιγράφει. Διάλεξα λοιπόν την περσόνα μιας…γκόμενας, λίγο «μπίμπο», όπου μέσα από την αφελή οπτική της, καταφέρνει να δώσει με καθαρότητα και την σοβαρότητα του στίχου. Για αυτό και το τραγούδησα έτσι με την φλατ διάθεση μιας ποπ τραγουδίστριας, που είτε λέει «σε λατρεύω», είτε σε «μισώ», είναι το ίδιο και το αυτό.
Είσαι άτομο που δεν περνάει απαρατήρητο. Είναι τελικά «Το πρόβλημα σου η υπερβολή σου»;
Αυτή η υπερβολή είναι ο τρόπος μου. Δεν είναι κάτι που το πουλάω. Είναι έτσι δομημένη η προσωπικότητα μου. Με ενδιαφέρει μόνο το πάθος. Ναι φυσικά και είμαι υπερβολική. Απλά αυτό το πράγμα δεν είναι ψεύτικο ή μημιμητισμός.
Infos για την παράσταση στις 7 Δεκεμβρίου στο Block 33:
Εισιτήρια μπορείτε να προμηθευτείτε από το Stereodisc στην Αριστοτέλους, ενώ σε ότι αφορά τις κρατήσεις τραπεζιών για τις δύο αυτές παραστάσεις αφού πρώτα προμηθευτείτε τα εισιτήρια σας απευθυνθείτε στα παρακάτω τηλέφωνα, γιατί θα σας ζητηθεί να αναφέρετε τους αύξοντες αριθμούς εισιτηρίων: 2310 533 533 & 6987 147 221 (what’s up)
