Χτυπάει το τηλέφωνο και είναι η ξινή αρχισυντάκτρια μου, αυτή με τον άντρα και το παιδί οιονεί γκόμενο μου σε 12 χρόνια, ήτοι στα δεκατρία του.
‘Να γράψεις κάτι ερωτικό για το επόμενο τεύχος, ξέρεις εσύ, από αυτά που κάνεις στη Σαγκάη με τους Κινέζους.’
Δηλαδή τόσες Πέμπτες που έχω αλωνίσει ότι κρεβάτι υπάρχει από Μηχανιώνα μέχρι Μιν Χανκ και έχω ξεφτιλίσει το Λονλι Πλάνετ σε Χόρνι Πλάνετ, τι γράφω? Που θες να μου μπεις στο μάτι επειδή τρως καλά. Και μήπως τι τρως, στο μόνο που υπερέχεις είναι η μπουγάτσα με αρουραίο, κατά τα λοιπά γαριδάκι 11 χρόνια. Δηλαδή, Σούζι μου, και τρως και αδίκως χαίρεσαι. Ενώ εγώ, τρώω ρύζι, τον Ντάνιελ, τον Ζαν Φρανσουά, τον Σιν, τον Γκας, τον Μπεν, τον Πάμπλο, τον Νέμανια, διεθνή κουζίνα ολημερίς. Έχεις φάει εσύ ποτέ κουζίνα από Ρεουνιόν? Η αλήθεια είναι ότι και ‘γω μόλις δοκίμασα έτρεξα στην υδρόγειο σφαίρα να δω που στο διάτανο πέφτει η Ρεουνιόν γιατί βγάζει καλά παλικάρια και είναι νησί οπότε μυρίστηκα προίκα. Με είδε το παλικάρι να ψαχνώ ξελιγωμένη, άρπαξε την υδρόγειο και την έκανε σεξ τόι. Έμαθα γεωγραφία με στρέτσινκ εκείνο το απόγευμα.
Επειδή είμαι κυρία και προσπαθείς μάταια να με σύρεις στη σεξουαλική αυτοδιάθεση, θα γράψω ότι γουστάρω. Έκθεση μετά την σύντομη εκδρομή στην πατρίδα, για παράδειγμα: η Πολυάννα στο Ψυχικό.
Αν και δεν μου έτυχε παραδόξως κάτι στο Ψυχικό, πήγα εκδρομή στη Λάρισα για να κατευνάσω τα πνεύματα στον κάμπο, ως γνήσια κομμουνίστρια έχω τον τρόπο μου να μανουβράρω τρακτέρ σε 12 λεπτά έκαστο, και τελικά με θέρισε ο Αχιλλέας. Όποια από σας έχει καμιά καλή ιδέα πως παίρνω τον Αχιλλέα την Κυριακή στη Σαγκάη, ας γράψει ινμποξ. Ένας αγρότης είναι πάντα χρήσιμος σε βουκολική οριζοντίωση στους μακρινούς ορυζώνες.
Γενικά πέρασα καλά στην πατρίδα. Η μαμά με τάιζε όλη μέρα καλούδια, τα έκαιγα εγώ το βράδυ. ‘Δράμι δεν πήρες, κακούργα, τσάμπα το σαρμαδάκι που δίπλωνα αξημέρωτα’, γκρίνιαζε όλη την ώρα, που να καταλάβει ότι έχω μεταβολισμό υβρίδιο Μπρους Λι – Τζούλιας Αλεξανδράτου. Μια κατάθλιψη τη νιώθω να έρχεται πάντως, όχι δια το φαγητό βεβαίως βεβαίως αλλά για τα ελληνικά μπουτάκια όξω που θα χάσω στις Αλκυονίδες. Καταραμένο ΠΑΣΟΚ, που με κάνεις να επιστρέφω στην σεξουαλική Χιροσίμα μου, ακόμα περιμένω να δω αυτή την έκρηξη, ναι καλέ, αυτή με το μανιτάρι που μοιάζει με πέος, αλλά δεν είναι όσο και αν το λιμπίζεσαι. Πως το είπε μια φίλη Λαρισαία.. ‘γλυκιά μου, αν μετά τα 6 εκατοστά δεις 18, είναι συνταξιοδότηση με σουηδικούς οικονομικούς συντελεστές’. Δεν γνωρίζω, ποτέ δεν μου άρεσε το σαντρέ σε άντρα από τότε που ξανθαίνω το μουστάκι μου.
Προς αρχισυντάκτρια: που ήμουν λαστ γουίκ? Ρώμη, καλά θυμάσαι. Ποιος παραιτήθηκε γεστερντέι? Ο Μπένεντικτ ο Χαμπέμους Δεκατοσέκτος. Ντου δι μαθ, που μου θες και το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ χωρίς παρθενιά σε θιβετιανό όργιο.
Προς Άνθιμο: μην χαίρεσαι, σειρά έχει ο Αφρικανός Πάπας.
