Παραπραξίες
Γεγονότα
Θανατική Ποινή. Η μεγαλεπήβολη βούληση της
Δικαιοσύνης. Πέπλον. Χρώματος;
Εργάτες της πεντάρας. Μεγάλοι και μικροί πολύ.
Πέπλον. Χρώματος;
Human Trafficking. Σώματα σκάρτα. Πέπλον.
Χρώματος;
Πρώτες ύλες, πλούτος. Δημόσιος. Όχι δικός σου.
Πέπλον. Χρώματος;
Ευρωπαϊκή οικονομική κρίση. Σπίτια από
παγκάκι. Άνθρωπος εξαϋλωμένος. Η ψυχή
του Γύζη αφήνει τα φτερά στην αυτοχειρία του κενού της. Πέπλον. Χρώματος;
Θάνατος δια λιθοβολισμού. Μαντίλες. Από
μετάξι. Ματωμένα κεφάλια. Πέπλα; Κόκκινα της σκουριάς.
Και λοιπά. Και λοιπά.
***
Λυπάμαι, μα ο άνθρωπος δε γονατίζει πάντοτε μπρος
στη μεγαλοσύνη της τέχνης του.
Αυτή τη φορά μια τέχνη τον γονάτισε.
Δε έχει κριτικές, λογοτεχνίες κι αναλύσεις.
Λυπάμαι.
Η πρέπουσα συμπεριφορά, να σωπάσει, μετά από
λίγο. Εκούσα άκουσα.
Μαύρο πέπλο
Κάτι αστυνομικαρέοι στην Αμέρικα πυροβολήσανε
έναν αράπη, γιατί είχε τα χέρια στις τσέπες. Ο ληστής είθισται να ‘ναι μαύρος.
Πριν λιγοστό καιρό.
Ικμπάλ Μασίχ. Παιδιά σκλάβοι. Εγώ σκλάβα,
γιατί οραματίζομαι την ελευθερία. Πως
θα’ναι σαν ένα χορευτό πουλί. Γουστάρουμε και τη σκλαβιά. Κυρίως του εαυτού μας,
στον εαυτό μας. Εκείνος ο Ικμπάλ, σκλάβος με τα μάτια της ψυχής φυλακισμένα σ’
ένα σωματάκι. Όλοι τους είναι εκείνος. Σχεδόν κάθε μέρα.
Πόρνες, ετών 12, από ‘δω κι από ‘κει. Ανάμεσα
μας. Αλλά μου χαλάνε την αισθητική κάθε φορά. Θα ‘πρεπε να την τρατάρω ενα
τσιγαριλίκι, να σκεφθεί καθαρά και ξάστερα. Μα τζάμπα το κέρασμα. Τώρα που
μιλάμε. Αν ανασκουμπωθώ, θα την προλάβω; (Ίσως τη σώσει κάνα πρεζάκι, βέβαια,
προτού βγω.)
Ματωμένα διαμάντια της Αφρικής. Ο πολιτισμένος
μεταλλάσσεται, ζωώδες ενστικτωδώς. Ο δυτικός υποκοσμικός παράδεισος του φράγκου.Ο ιθαγενής δεν
καταφέρνει να τον μάθει πολιτισμό. Δεν τον προφταίνει. Και τώρα.
Πριν καιρό, λίγοστός θά ‘τανε, ένα παιδάκι στα
μέσα της Ανατολής πέθανε από αιμορραγία. Μαύρη μαντίλα ελληνική. Μαύρο πέπλο
παλαιστινιακό. Η τελευταία του εικόνα, το χέρι του. Στο ένα μέτρο. Στα μετρό;
Κι εκεί πεθαίνουν. Κι εκεί, ξέρεις, δεν είναι καν αριθμός. Είναι ο καρκίνος που
σε πρασίνισε και χαρήκαμε που πέθανες. Υπήρξες βρωμερό ψοφίμι. Λευκό σάβανο.
Τελευταία περισσότερα, είχε λίγη ηρεμία. Όχι πια.
Μια τήνε λούσανε με οξύ και γίνηκε σώμα
απρόσωπο. Τάφος ξηρασίας. Δεν κλαίει κοιτώντας το απολίθωμά της στον καθρέπτη. Κάθε
μέρα.
Και λοιπά. Και λοιπά.
Λευκό σάβανο
Διστάζω ν’ αντικρίσω κατάματα τον
ήλιο και απομακρύνεται. Συννέφιασε. Περπάτησα τότες, μιαν ημέρα, με μια
αγαπημένη στην παραλία. Καθίσαμε σε ένα παγκάκι και αγναντέψαμε σιωπηλές ό, τι
ξεπερνούσε το μάτι του γαλάζιου. Ένα γυάλινο μπλε και συναισθήματα διάχυτα. Σαν
να τα είχαμε ξεδιπλώσει ευλαβικά μπρος μας, πάνω στο κενό της θάλασσας και του
αέρα. Πλήγωναν μονάχα εμάς και τους γλάρους. Κι όμως, ήταν ο ήλιος κ’ ήταν η
θάλασσα. Μια στιγμή χωρίς χρονικό περιορισμό. Ο χρόνος είναι στο μυαλό.
Διχασμένες σκέψεις ολόγυρα. Γελάσαμε
και δακρύσαμε. Από μπροστά μας πέρασαν τυφλοί με συνοδεία και κάτι
αντιαισθητικά μπαστούνια που τα κοπάναγαν στις άβολες ρίγες της πολεοδομίας του
περπατήματος. Η μεγαλύτερη αδικία του θεού, του ανώτατου όντος, του Βούδα, του
Μωάμεθ, και δεν φαντάζομαι εν προκειμένω κάποιου άλλου
παρόμοιου, είναι η τύφλωση στα μάτια. Γιατί τυφλός μπορεί να θεωρηθεί κανείς
ποικιλοτρόπως.
Γλιστράει η ευτυχία μέσα από τα
χέρια και βουτά θορυβωδώς στη θάλασσα.
Κι όμως ακούν το κύμα οι τυφλοί στα
μάτια και μυρίζουν την αρμύρα. Αποδίδουν στο θαυμάσιο και παντοδύναμο στοιχείο
της φύσης την ιερότητα του ανθρώπου στον βωμό των αισθήσεων.
Κι εγώ
άγγιξα την μικρή μου λιγοστή ευτυχία με τα μάτια. Και κανείς δεν μου παίρνει
αυτήν την ευτυχισμένη στιγμή. Εννέα λεφτά αγωνία. Και κάτι ώρες χαμογελάτες.
Χορευτό μου πουλί, ο χαρταετός
περιμένει ακόμη, εκεί πέρα, την ομπρέλα σου. Να δεις, θα ήταν του μικρού,
ανέμελου αφελούς παιδιού σε σώμα γεράκου που τον «ξεσκόνιζε» μια μέρα με ήλιο
και κρύσταλλα, εκεί, στη θάλασσα από πάνω και δίπλα στους τυφλούς. Εκείνος ο
παλιόγερος, ο ευτυχής, με το χαρταετό του που με πλησίασε, μόλις πρόφτασα να κλείσω
τα μάτια, μια μέρα μου. Ο άτιμος.. πάντα με βρίσκει.
Βάνει στς σκέψεις του: «Γιατί το σωστό
φαντάζει, ώρες, τόσο λάθος»;
«Μα, οι χαρταετοί είναι για τα
παιδιά που τους μισούν», του απήντησα.
«Λογικόν». Η λογική του το λέει.
Πήρε να φοράει το σάβανο. Στη βιάση του.
Ατέρμονα εμμονικά μοτίβα άκαιρων
μανιχαϊστικών τάσεων
(Διευκρινιστικά, το μοτίβο
ευτυχία-δυστυχία δεν παρουσιάζει σχεδόν ουδεμία αντιστοιχία με το εξής
εδώ, χαρά-λύπη. Τουναντίον.)
Ο Αλμπέρ Καμύ ανέφερε, κάποτε, πως «για να είμαστε ευτυχισμένοι, πρέπει να μη μας
απασχολούν πολύ οι άλλοι». Ωστόσο, «δεν
έχουμε δικαίωμα να καταναλώνουμε την ευτυχία, όταν δεν την παράγουμε», ο Τζώρτζ
Μπέρναρντ Σω επισημαίνει. Ο Ogden Nash, πιθανολογικά, εφευρίσκει τις
εξισορροπιστικές δυνάμεις:
«Υπάρχει
μόνον ένας τρόπος να βρεις την ευτυχία σ’ αυτήν τη ζωή κι αυτός είναι είτε να
έχεις καθαρή συνείδηση είτε να μην έχεις καθόλου συνείδηση».
***
Λυπηρό
πέπλο. Χαρμόσυνο σάβανο.
Ελάχιστες φορές τον άνθρωπο τον γονατίζεις.
Τέχνη, τώρα που κρύβεις το έλεος σου;
(Το Πεδίο Δράσης Κόδρα 2014 με τη θεματική «I NEED A
HERO-Πολύτιμες Ύλες σε Σπουδαίους Καιρούς» (Κεντρική Επιμέλεια: Δημήτρης Μιχάλαρος,
Ανθή Αργυρίου, Παναγής Κουτσοκώστας), που παρουσιάζεται στο πλαίσιο του Παρά
Θιν’ Αλός του Δήμου Καλαμαριάς, οργανώνει στο Παράλληλο Πρόγραμμά του σε
συνεργασία με το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης την έκθεση του
εικαστικού διδύμου Kalos&Klio «Βίαιο Μετάξι: Πένθιμα Πέπλα ως
Αντικείμενα Μνήμης», που παρουσιάζεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο
Θεσσαλονίκης, σε επιμέλεια του Παναγή Κουτσοκώστα.)
Πληροφορίες
έκθεσης
Έκθεση: Βίαιο Μετάξι: Πένθιμα Πέπλα ως Αντικείμενα Μνήμης
Χώρος: Αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων, Αρχαιολογικό Μουσείο
Θεσσαλονίκης
Διεύθυνση: Μανόλη Ανδρόνικου 6, Θεσσαλονίκη
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2313 310200 -1
Fax: 2310 861306
Ηλεκτρονική διεύθυνση: [email protected]
Ιστότοπος: http://www.amth.gr/
Διάρκεια έκθεσης: Από τις 30 Ιανουαρίου
έως τις 31 Μάρτη
Ημέρες και ώρες λειτουργίας: Από Δευτ΄ρα έω Κυριακή, 9:00-16:00
Τιμή εσοδου: ελεύθερη
είσοδος
Αναλυτικότερα,
περί της έκθεσης
Επιμελητής: Παναγής
Κουτσοκώστας
Κείμενα & έρευνα αρχείου: Kalos&Klio, Παναγής Κουτσοκώστας
Παραγωγή έκθεσης: Πεδίο Δράσης Κόδρα , Αρχαιολογικό Μουσείο
Θεσσαλονίκης
Τεχνική υποστήριξη: Στέλιος Καραμπίκας, αρχιτεχνίτης Α.Μ.Θ., Xρήστος Πλιάκος, αρχιτεχνίτης, Α.Μ.Θ., Χαράλαμπος
Παπάζογλου, τεχνίτης, Α.Μ.Θ.
Οπτική ταυτότητα Πεδίου Δράσης Κόδρα: Δημιουργικό: katArt-e
Γραφιστικά: Κατερίνα Σταφυλίδου
Οπτική ταυτότητα έκθεσης: Violent Silk
Σχεδιασμός &
τυπογραφική επιμέλεια λευκώματος: «Kalos&Klio: Violent Silk», Νικολέττα
Αντωνοπούλου
Επικοινωνία: pSari visual productions, Αγνή Αποστολίδου, Α.Μ.Θ.
Μεταφράσεις: Φαίη Μαγκούτη (Interpretit)
Σχετικά με το Πεδίο Δράσης Κόδρα
Διεύθυνση: Πρώην Κτήριο
Πολιτιστικού Οργανισμού, Κομνηνών 60, Τ.Κ. 55 132, Καλαμαριά
Τηλέφωνο επικοινωνίας:
2313.314.579
e-mail: [email protected]
Ιστότοπος: www.actionfieldkodra.gr
