Η Πρόταση της εβδομάδας
Δεν θα μπορούσα να πω ότι είναι και από τους πιο εμπνευσμένους τίτλους που θα μπορούσαν να σκεφτούν στην εταιρία διανομής, μιας και πιάνει από παντελώς επιφανειακή λογική την ουσία της ταινίας, ψαρεύοντας στα ρηχά. Ο μεταφρασμένος γαλλικός τίτλος «Οι μαχητές» δίνει καλύτερα το στίγμα του έργου και είναι εν τέλει και ο τίτλος που έδωσε ο καλλιτέχνης στο έργο του. Οφείλουμε να τον κρατήσουμε.
Ένας νεαρός εργάζεται με τον αδελφό του το καλοκαίρι στην μικρή τους εταιρία μερεμετιών. Εκεί γνωρίζει μια όμορφη και γλυκιά κοπέλα, μα και παράλληλα δυναμική που δεν βρίσκει κανένα μέλλον στην ζωή της, αφού θεωρεί ιδεολογικά αλλά και πρακτικά ότι ο κόσμος βαίνει προς την καταστροφή. Ψάχνοντας και οι δυο τους, να βρουν ένα σκοπό στην ζωή τους, μιας και οι δρόμοι της επιτυχίας στην σύγχρονη Γαλλία είναι όλοι κλειστοί, κατατάσσονται στον … Γαλλικό Στρατό προσδοκώντας ο καθένας από την πλευρά του να βγει από την αδιέξοδη κατάσταση της μοναξιάς, της ανεργίας και της ανίας. Μέσα από την σκληρή εκπαίδευση, εξ ανάγκης και εκ φυσικού «εκπαιδεύονται» απλά στον έρωτα.
Η ταινία είναι ένα ειρωνικό σχόλιο, πάνω στις χαμηλές και μειωμένες προσδοκίες που έχει η «χαμένη» γενιά των νέων που δεν νιώθουν και τόσο χρήσιμοι, σε ένα κόσμο που είναι προς κατάρρευση. Ανεργία, οικολογική καταστροφή, πόλεμοι, θάνατος. Για να επιβεβαιώσουν την αδιέξοδη ύπαρξη τους, την χρησιμότητα στον κόσμο, μάχονται. Τι πιο έξυπνο για να δούμε τούτη την μάχη μέσα από το σχήμα του στρατού. Αλλά αν μοιάζει ότι η ταινία είναι ένα βαθύ κοινωνικό κατηγορώ ή μια εσωτερική δραματική τραγωδία, πέφτουμε έξω, γιατί στο Combattants η όλη κοινωνική κριτική απλά λειτουργεί λεπτά και υπόγεια, πλαισιώνοντας την όλη σεναριακή ιδέα και την εξέλιξη της που είναι ένα γλυκό, ανεπιτήδευτο ρομαντικό παραμύθι. Γιατί; Γιατί έχει ως κυρίαρχο θέμα τον έρωτα ως βασικό ένστικτο του ανθρώπου. Και για την μάχη που δίνουμε για αυτή του την ικανοποίηση. Το αγόρι μάχεται για το κορίτσι που προσπαθεί και μάχεται για την κοινωνική και θηλυκή της υπόσταση. Μια μάχη και ένας πόλεμος δίχως νεκρούς, ένας πόλεμος για να παραμείνεις ερωτευμένος, αξιοπρεπής και ανθρώπινος.
Οι δυο πρωταγωνιστές συντηρούνται καθ' όλη την διάρκεια στον ρόλο που τους έχει δοθεί. Είναι ενδιαφέροντες, είναι πλήρως συμπαθητικοί, είναι φυσιογνωμικά ωραίοι, είναι νέοι γεμάτοι ενέργεια, είναι γεμάτοι γλυκές αντιθέσεις και ασυμφωνίες, γεμάτοι νεανικό ερωτισμό, που την κατάλληλη στιγμή ξεπετάγεται αγέρωχος, έντονος, δυνατός, φυσικός, γήινος σε σκηνές θαυμάσιας ρεαλιστικής ομορφιάς και με μικρές δόσεις σκληρότητας.
Έξυπνη ιδέα, έξυπνη υλοποίηση, κινηματογραφικός μεζές αλλά γευστικότατος.
