Το 1944 μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας ξεκινά μια περίεργη περίοδος της ελληνικής ιστορίας. Για το επίσημο κράτος ήταν μια ανάπαυλα ειρήνης μεταξύ των δεκεμβριανών και του εμφυλίου που θα ξεκινούσε επίσημα λίγα χρόνια αργότερα. Για τον λαό, ειδικά αυτούς που είχαν πολεμήσει τους γερμανούς μέσα από τις τάξεις του ε.α.μ. / ε.λ.α.ς, ήταν μια περίοδος ενός εμφυλίου χαμηλής έντασης. Βασανισμοί, συλλήψεις, δολοφονίες, βιασμοί από κρατικούς και παρακρατικούς “αγωνιστές”, συνέθεταν το σκηνικό στην ελληνική ύπαιθρο. Αυτά ήταν τα γεγονότα τα οποία έβαλαν τα πιο γερά θεμέλια του μίσους.
Ένα φαινόμενο το οποίο είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις εκείνα τα χρόνια ήταν η επίδειξη κομμένων κεφαλιών οι οποίες συνοδεύονταν από ζουρνάδες και νταούλια. Μάλιστα το 1944 ο ίδιος ο Αμερικάνος πρόξενος στην Ελλάδα, μετά από εικόνες που δημοσιεύτηκαν στις ΗΠΑ, με κομμένα γυναικεία κεφάλια, προέβη σε διάβημα. Η ελληνική απάντηση ήταν η παρακάτω: Οι κομμένες κεφαλές και η δημόσια επίδειξή τους αποτελούν ελληνικό έθιμο.
Το 2013, έχουμε εκσυγχρονιστεί. Πλέον οι “αντίπαλοι της δημοκρατίας” όπως χαρακτηρίζουν όποιον δε γουστάρουν αυτοί που τη ξεφτιλίζουν καθημερινά και τη προσαρμόζουν στις επιταγές των αφεντικών τους, δεν αποκεφαλίζονται. Μπορεί ο συγκυβερνώντας Βορίδης να εκφράζεται υπέρ της θανατικής ποινής, εντούτοις ο “πολιτισμός” μας, έχει βρει άλλους τρόπους δημόσιας διαπόμπευσης και γενικευμένης τρομοκράτησης. Αναφέρομαι φυσικά στις φωτογραφίες των “ληστών του Βελβεντού”, οι οποίοι αφού βασανίστηκαν, γιατί πρέπει να θεωρείται βασανιστήριο η κακοποίηση ενός κρατουμένου σε μια δημοκρατία, εκτέθηκαν σε κοινή θέα έχοντας υποστεί μια άθλια επεξεργασία photoshop, η οποία φυσικά δεν είχε σκοπό να κρύψει το τι συνέβη σε αυτά τα παιδιά, αλλά να αναδείξει την εκδικητική μανία του κράτους το οποίο φαίνεται να έχει ασπαστεί πλήρως τις μεθόδους του παρακράτους απέναντι σε όσους τολμήσουν έστω να σκεφτούν να το αμφισβητήσουν.
Η μοναδική διαφορά με το 1944 είναι ότι κανείς πρέσβης δεν θα διαμαρτυρηθεί. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, δεν θα αναδείξει το θέμα μιας και το επικοινωνιακό επιτελείο της Νέας Δημοκρατίας καραδοκεί να τους χρεώσει μέχρι και τη δολοφονία Πόλκ, το Κ.Κ.Ε. θα μιλήσει και πάλι για προβοκάτσιες, η Δημ.Αρ. καλύτερα να σιωπήσει, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου έχει χάσει από καιρό εκείνα τα δημοκρατικά ή έστω ανθρώπινα αντανακλαστικά που θα έμπαιναν εμπόδιο στην επανάληψη τέτοιων φαινομένων. Όμως ακόμα και αν κατά τύχη αναδεικνύονταν ένα τέτοιο θέμα, όπως για παράδειγμα έγινε από την εφημερίδα “Guardian” και αφορούσε στον βασανισμό των συλληφθέντων αντιφασιστών μέσα στη Γ.Α.Δ.Α. πριν κάποιους μήνες, σίγουρα θα βρίσκονταν κάποιος Άδωνις Γεωργιάδης να πετάξει την αντίστοιχη μαλακία με αυτή που παρουσίαζε το κόψιμο των κεφαλιών σαν έθιμο…
Αποχαιρέτα λοιπόν νεοέλληνα την ανθρωπιά που χάνεις και άνοιξε τη πόρτα στο μίσος… σου χτυπάει ώρα!!!
Υγ: Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του Κ.Κ.Ε. και παρουσιάζουν βασανισμένα παιδιά της Ε.Π.Ο.Ν. από χωροφύλακες κατά το έτος 1944.
