Τη Κυριακή 25 Μαρτίου 2012, στις 7:00 το πρωί καθώς έβγαινα από το σπίτι μου για να πάω στη δουλειά μου, με πλησίασαν τρεις αστυνομικοί της ασφάλειας Θεσσαλονίκης, οι οποίοι αφού με πληροφόρησαν ότι απλά εκτελούν διαταγές και ότι και οι ίδιοι βρίσκουν λάθος αυτό που κάνουν, με «απήγαγαν» και με οδήγησαν με ένα συμβατικό αυτοκίνητο της ασφάλειας στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης. Κατεβήκαμε σε ένα από τα υπόγεια του αστυνομικού μεγάρου το οποίο είχε διαμορφωθεί κατάλληλα για να «φιλοξενήσει» τους προσαχθέντες εκείνης της ημέρας. Αφού πέρασα από την «επιτροπή υποδοχής», παρέμεινα στο χώρο μέχρι τις 11:30, όταν και τέλειωσε η παρέλαση και προφανώς πλέον δεν αποτελούσα απειλή για την τόσο πολυδιαφημισμένη φιέστα τους.
Σε αυτές τις ώρες παραμονής μου στη Γ.Α.Δ.Θ. απήλαυσα τη ποιότητα της ελληνικής δημοκρατίας συντροφιά με μεσήλικες οι οποίοι τόλμησαν να κάνουν τζόκινγκ κοντά στο χώρο της παρέλασης, συντροφιά με νεαρούς οι οποίοι επέστρεφαν στο σπίτι τους μετά από τη νυχτερινή τους έξοδο και είχαν την ατυχία να μένουν κάπου κοντά στη παραλιακή λεωφόρο και με πολλούς άλλους, μεταξύ των οποίων και άλλοι οπαδοί του Ηρακλή, οι οποίοι προφανώς δεν συγκαταλέγονται στους επίλεκτους πολίτες του Παπαδήμου και των συγκυβερνούντων
Χαίρομαι που φοβάστε, αυτό είναι το συναίσθημα που σας πρέπει. Νιώθω περήφανος που με θεωρείτε εχθρό της δημοκρατίας σας. Απλά σας το δηλώνω δημόσια ότι την επόμενη φορά που θα έρθετε στο σπίτι μου για να μου πείτε πόσο λυπάστε που είστε αναγκασμένοι να υπακούσετε σε διαταγές, η συμπεριφορά μου θα είναι αυτή που θα είχε οποιοσδήποτε απειλείται με απαγωγή από αγνώστους!
Αλέξανδρος Γκάτσης
