Το Rude Boy Story είναι το φιλμ του Kamir Meridja για το συγκρότημα των Dub Inc και θα προβληθεί το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου στο δεύτερο stage του Block 33 στις 20.00 (πριν από τη συναυλία των Dub Inc που θα ακολουθήσει)
Γιατί αποφάσισες να κάνεις αυτό το φιλμ για τους Dub Inc;
Αποφάσισα να κάνω αυτό το φιλμ για δύο λόγους:
Πρώτον, γιατί ήταν έκπληξη για μένα το γεγονός ότι αυτό το συγκρότημα ήταν πολύ δημοφιλές στη Γαλλία αλλά και σε όλο τον κόσμο, χωρίς καμία συμμετοχή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (τηλεόραση, ράδιο…). Πως ήταν δυνατόν αυτό; Οι Dub Inc είναι ένα τελείως ανεξάρτητο συγκρότημα, χωρίς καμία μεγάλη εταιρία να τους υποστηρίζει. Και νομίζω για αυτό το λόγο τα media δεν ενδιαφέρονταν για αυτούς. Ήθελα λοιπόν να κάνω μία ταινία για αυτό το παράδοξο.
Κατά δεύτερον, ήθελα να κάνω μία ταινία για την αδελφοσύνη και την αλληλεγγύη. Και οι Dub Inc είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα. Η φιλία είναι ένα σημαντικό μέσο για να πετύχεις το πάθος σου.
Ποια είναι τα κύρια πράγματα που θα ανακαλύψουν οι θεατές της ταινίας για το συγκρότημα;
Αυτή η ταινία δεν είναι μόνο για τους fans, μέσα της θα ανακαλύψουμε μια παρέα φίλων, που δημιουργούν και παίζουν μουσική, με απλότητα και γενναιοδωρία. Φυσικά θα δείτε το συγκρότημα να παίζει σε διάφορα μέρη του κόσμου ή στα πρόβες. Αλλά για μένα το πιο σημαντικό είναι ότι η αναζήτηση για ελευθερία από τα μέλη της μπάντας συνεχίζεται. Το Rude Boy Story μιλάει για αυτή την ελευθερία.
Ακολούθησες το συγκρότημα για 3 χρόνια. Το υλικό που μάζεψες πρέπει να ήταν πολύ μεγάλο σε μέγεθος αλλά και να περιέχει πολλές σημαντικές στιγμές της μπάντας. Πως έκανες το τελικό μοντάζ; Ήταν δύσκολο να διαλέξεις ποιο υλικό θα χρησιμοποιήσεις;
Μαγνητοσκόπησα 200 ώρες υλικού!
Πάντως είχα προετοιμαστεί αρκετά πριν αρχίσω να δουλεύω την ταινία. Δεν ήξερα τι καταστάσεις θα συναντούσα βέβαια, αλλά ήξερα ποια ιστορία ήθελα να πω. Διάλεξα τις κατάλληλες εικόνες για να πω την ιστορία της ταινίας μου. Ήταν σημαντικό για μένα να μιλήσω σε όλο τον κόσμο και όχι μόνο στους φανατικούς φίλους των Dub Inc.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να αποτυπώσεις στην κάμερα την ενέργεια και την δυναμική των live εμφανίσεων;
Ξεκίνησα να δουλεύω για την ταινία μου μαγνητοσκοπώντας εικόνες πάνω στη σκηνή κατά τη διάρκεια συναυλιών. Ήταν ο καλύτερος τρόπος για να με δεχτούν στο συγκρότημα. Μετά από λίγο καιρό, είχα μάθει το show τέλεια. Μαγνητοσκοπούσα όλες τις συναυλίες μόνος μου με μία κάμερα μόνο. Δεν ήθελα να τραβήξω πλάνα από τα live σαν να είναι ένα τηλεοπτικό show με πολλές κάμερες και απρόσωπο στυλ. Και μπορούσα να είμαι παντού: πάνω στη σκηνή, ανάμεσα στο κοινό, πολύ κοντά στους μουσικούς… Έτσι ο θεατής της ταινίας είναι μαζί πάνω στη σκηνή με το συγκρότημα και μέσα στο κοινό. Κατά τη διάρκεια του μοντάζ αργότερα, ακολούθησα τη μουσική και το ρυθμό για να μεταδώσω την ενέργεια του live.
Πως έγινε η επιλογή των κομματιών που ακούγονται στην ταινία;
Διάλεξα τη μουσική για να μεταφράσω μια ιδέα ή ένα συναίσθημα. Για παράδειγμα το τραγούδι ‘Bang Bang’ μιλάει γα την ανεξαρτησία και την ελευθερία απέναντι στα media και τις μεγάλες εταιρίες. Αυτό το τραγούδι κλείνει το πρώτο μέρος της ταινίας, που λέγεται ‘day after day’. Το συγκρότημα δεν καταλαβαίνει γιατί τα media δεν μιλάνε για αυτούς. Αυτό το τραγούδι είναι μία απάντηση!
Μερικές φορές δεν διάλεγα τη μουσική, γιατί η μουσική επέβαλλε την παρουσία της. Για παράδειγμα, το τραγούδι ‘Dub Hors controle’ ήταν τέλειο για το ταξίδι στη Νέα Υόρκη. Κατά τη διάρκεια του γυρίσματος στη Νέα Υόρκη, άκουγα πολύ αυτό το κομμάτι. Βρήκα ότι εξέφραζε τέλεια το αίσθημα του ταξιδιού και της ελευθερίας.
Χρησιμοποίησα πολύ μουσική για κάνω το editing και να δείξω την ενέργεια αυτού του συγκροτήματος.
Το τελικό αποτέλεσμα σε ικανοποίησε; Κατάφερες να δείξεις όλα όσα είχες σχεδιάσει για το συγκρότημα ή υπάρχουν πράγματα που δεν συμπεριλήφθηκαν;
Ειλικρινά, είμαι πολύ ευχαριστημένος από το τελικό αποτέλεσμα. Γιατί δούλεψα πολύ σκληρά για να κάνω αυτή την ταινία και μου πήρε αρκετό χρόνο. Το πιο σημαντικό για μένα ήταν να δείξω την απίστευτη δημοφιλία της μπάντας και την εκπληκτική ιστορία φιλίας που υπάρχει. Έχω τύψεις για ένα μόνο πράγμα! Γνώρισα τον Manu Chao σε ένα φεστιβάλ. Ένα πολύ καλό άνθρωπο. Νομίζω ότι είναι το τέλειο σύμβολο της ανεξαρτησίας στη μουσική, γιατί είναι απίστευτα διάσημος χωρίς καμία ανάμειξη των media. Δέχτηκε να μιλήσει στο ντοκιμαντέρ μου αλλά δυστυχώς δεν μπορέσαμε να βρούμε το χρόνο να κάνουμε αυτή τη συνέντευξη.
Ποιο μέρος της διαδικασίας σου άρεσε πιο πολύ; Τα γυρίσματα ή το post-production;
Έκανα αυτή την ταινία μόνος μου, οπότε εκτίμησα κάθε μέρος της διαδικασίας. Το μέρος των γυρισμάτων ήταν πολύ δύσκολο, γιατί δεν είχα καθόλου budget για να το κάνω, αλλά ήταν πολύ ενδιαφέρον επίσης. Για την ακρίβεια, είχα την ευκαιρία να ακολουθήσω τους Dub Inc σε όλο τον κόσμο και εκτίμησα τις μαγικές στιγμές που περασα με άλλους καλλιτέχνες και με τους διαφορετικούς ανθρώπους που γνώριζα.
Το post-production ήταν ειδικά πολύ δύσκολο γιατί ήμουν και εκεί τελείως μόνος! Δούλεψα σχεδόν ένα χρόνο για να τελειώσω την ταινία, συγχρόνως με τα άλλα μου projects…
Ποια είναι τα πράγματα που κάνουν αυτό το συγκρότημα μοναδικό κατά την άποψή σου και έρχονται στο φως με αυτό το φιλμ;
Στην πραγματικότητα το Rude Boy Story δεν είναι μια ταινία μόνο για μουσική, αλλά ένα ντοκιμαντέρ για την φιλία και την αλληλεγγύη. Προσπάθησα να δείξω τον κάθε μουσικό σαν έναν απλό άνθρωπο και όχι σαν να είναι κάποιος σταρ. Έδειξα την ανθρώπινη διάσταση των μελών των Dub Inc. Και πιστεύω για αυτό αυτή η μπάντα είναι τόσο μοναδική (για τον ανθρώπινο χαρακτήρα των μελών της).
Πως έγινε δεκτό το φιλμ όπου προβλήθηκε;
Είμαι πολύ ικανοποιημένος γιατί το φιλμ έγινε δεκτό με πολύ ενθουσιασμό όπου προβλήθηκε, και από τους φανατικούς φίλους αλλά και από ανθρώπους που δεν ήξεραν τους Dub Inc.
