Από το Γιώργο Καρακασίδη
Τέτοιες μέρες, πριν από 23 χρόνια, προβλήθηκε το πρώτο επεισόδιο του The Wire, της σειράς που συνήθως κονταροχτυπιέται με το Sopranos για την πρώτη θέση στις λίστες με τις καλύτερες όλων των εποχών. Αμφότερες, γυρισμένες στα early 00s, υπήρξαν προπομποί της χρυσής εποχής της τηλεόρασης.
Κλασικό “παιδί” του HBO, το Wire είναι λιγότερο εύπεπτο από το μέσο αστυνομικό — μακριά από τη συμβατική δράση του είδους με πιστολίδια ή ξέφρενα κυνηγητά, και χωρίς να εστιάζει σε έναν συγκεκριμένο «ήρωα-πρωταγωνιστή». Αντιθέτως, μια πλειάδα ετερόκλητων χαρακτήρων, αποτυπωμένων με τέτοια αυθεντικότητα (σε σημείο που ξεχνάς ότι παρακολουθείς μυθοπλασία), επιδίδεται σε διαλόγους που δεν τα δίνουν όλα στο πιάτο, αλλά καλούν τον θεατή να συμπληρώσει τα κενά μέσα από τα συμφραζόμενα και τα υπονοούμενα. Η σειρά μπορεί αρχικά να φανεί αργή και απαιτητική — είναι όμως ακριβώς αυτό που την καθιστά ξεχωριστή και τελικά σε ανταμείβει, καθώς αντιλαμβάνεσαι ότι βλέπεις κάτι βαθύτερο, και όχι απλώς κάτι για να περάσει η ώρα.
Γυρισμένο στη Βαλτιμόρη, μια πόλη όπου οι Αφροαμερικανοί υπερτερούν αριθμητικά των λευκών (απόρροια της μαζικής φυγής από τον ρατσιστικό Νότο τις δεκαετίες του ’30 και του ’40), το Wire αποτελεί μια πολιτικοκοινωνική σπουδή στο δίπολο οργανωμένου εγκλήματος / αστυνομίας — και στους θεσμούς που διαπλέκονται με αυτό, όπως η πολιτική, ο συνδικαλισμός, η εκπαίδευση και ο Τύπος. Καθεμιά από τις πέντε σεζόν εστιάζει σε έναν από αυτούς τους τομείς:
– Σεζόν 1
Το εμπόριο ναρκωτικών στα δυτικά projects της Βαλτιμόρης και οι χρόνιες παθογένειες της αστυνομίας. Η ομάδα του ντετέκτιβ Jimmy McNulty (Dominic West), επιδιώκει μια σοβαρή έρευνα με χρήση παρακολουθήσεων, την ώρα που τα υψηλότερα κλιμάκια της αστυνομίας προτιμούν «εύκολες» συλλήψεις. Στην απέναντι πλευρά, η εγκληματική αυτοκρατορία του Avon Barksdale (Wood Harris), με τον πιο ήρεμο Stringer Bell (Idris Elba) να χειρίζεται τις επιχειρησιακές ισορροπίες. Παράλληλα, κάνει την εμφάνισή του ο Omar Little (Michael K. Williams) — ένας ομοφυλόφιλος, ληστής εμπόρων ναρκωτικών, με κώδικα τιμής και εμβληματική παρουσία, που λειτουργεί ως απρόβλεπτη δύναμη μέσα στο σύστημα του δρόμου.
– Σεζόν 2
Η δράση μετατοπίζεται στο λιμάνι της πόλης, φέρνοντας στο προσκήνιο τους λιμενεργάτες και την πτώση της άλλοτε ισχυρής εργατικής τάξης. Ο συνδικαλιστής Frank Sobotka (Chris Bauer) παλεύει για την επιβίωση του συνδικάτου του, μπλέκοντας άθελά του με το διεθνές κύκλωμα λαθρεμπορίου. Η σεζόν διευρύνει το σύμπαν της σειράς, δείχνοντας ότι η εγκληματικότητα δεν είναι φυλετικά ή ταξικά μονοσήμαντη.
– Σεζόν 3
Η επιστροφή στον «πόλεμο των ναρκωτικών» φέρνει αντιπαραθέσεις όχι μόνο στον δρόμο αλλά και μέσα στα γραφεία. Η εισαγωγή του πειράματος «Hamsterdam» — μιας ανεπίσημης ζώνης για ελεύθερη διακίνηση ναρκωτικών — φανερώνει την εμμονή με τους δείκτες «αποτελεσματικότητας», κρύβοντας το βαθύτερο πρόβλημα κάτω από το χαλί. Παράλληλα, ο Avon προσπαθεί να επανέλθει μετά τη φυλάκιση, ενώ ο Stringer στρέφεται στο επιχειρείν και τις σχέσεις με πολιτικούς, προκειμένου να αρχίζει να ξεπλένει τις παράνομες δραστηριότητες και να μεταβεί σταδιακά στο χώρο των επενδύσεων.
– Σεζόν 4
Ο φακός στρέφεται στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα. Μέσα από την ιστορία τεσσάρων 13χρονων μαθητών — Namond, Michael, Randy και Dukie — αποκαλύπτεται πώς είναι το σύστημα αυτό που ωθεί συχνά τα παιδιά στα corners. Ο πρώην αστυνομικός Pryzbylewski (Jim True-Frost) ξεκινά ως δάσκαλος και συνειδητοποιεί από πρώτο χέρι το αδιέξοδο. Ίσως η πιο ανθρώπινη και σπαρακτική σεζόν της σειράς.
– Σεζόν 5
Τα μέσα ενημέρωσης και ο ρόλος τους στη διαμόρφωση — αλλά και παραμόρφωση — της πραγματικότητας. Ο McNulty σκηνοθετεί έναν ανύπαρκτο serial killer για να τραβήξει χρηματοδότηση και προσοχή. Ταυτόχρονα, ένας νεαρός δημοσιογράφος της Baltimore Sun, ο Templeton, παραποιεί ρεπορτάζ — κάτι που έρχεται σε σύγκρουση με τον ηθικά ακέραιο Gus Haynes. Η σειρά ολοκληρώνεται με την αίσθηση ότι οι θεσμοί ανακυκλώνουν τους ίδιους μηχανισμούς εξουσίας και διαφθοράς.
Ο ρεαλισμός της σειράς οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι ο δημιουργός της, David Simon, υπήρξε αστυνομικός ρεπόρτερ της εφημερίδας Baltimore Sun. Το πολιτιστικό της αποτύπωμα επιβεβαιώθηκε το 2015, όταν ο Barack Obama κάλεσε τον Simon για συζήτηση και τον συνεχάρη για τη διεισδυτική απεικόνιση του φαινομένου του “πολέμου κατά των ναρκωτικών”.
Από τα σύντομα quotes που προλογίζουν κάθε επεισόδιο, ίσως το πιο αξιομνημόνευτο είναι μια φράση που συνοψίζει με απλότητα μια μεγάλη αλήθεια — και που συχνά ξεχνάμε πως χαρακτηρίζει, αναπόφευκτα, τη ζωή μας: “It’s all in the game.”
