H
Ιλιάδα Κοθρά με το http://www.living-postcards.com/,
αποδεικνύει περίτρανα ότι αυτό που
μπορούμε να κρατήσουμε από την Ελλάδα,
δεν είναι μια άψυχη καρτ-ποστάλ αλλά
ότι πιο ζωντανό έχει να επιδείξει αυτή
η χώρα. Δημιουργούς, αυθεντικά προϊόντα,
σχεδιαστές, ανθρώπους με ιδέες και
μεράκι που δε περιχαρακώνονται σε
αλλοτινά μεγαλεία αλλά δουλεύουν πολύ
για ένα περήφανο αύριο. Άλλωστε, παρά
την καθημερινότητα που έχει ασχήμια,
κάπου εκεί κρυμμένη είναι και η ομορφιά.
Living–postcards,
τίτλος. Τι «ζωντανό» επιλέγετε να
μεταδώσετε στους επισκέπτες του site
Έλληνες και ξένους;
Σέβομαι
την ιστορία, αντιπαθώ όμως την
παρελθοντολαγνεία και τα ''ένδοξα παλαιά
μεγαλεία''.Το όνομα σημαίνει ακριβώς
αυτό. Το ότι δεν είμαστε μια καρτ-ποστάλ,
που ξεθώριασε, αλλά μια ''ζωντανή'' χώρα
με ''ζωντανά τοπία, γεύσεις, ανθρώπους
,μουσική και τέχνη''.
Χρησιμοποιείτε
την αγγλική γλώσσα αλλά διατηρείτε
έντονο τον ελληνικό χαρακτήρα. Σκοπός
η προβολή πέρα από τα ελληνικά σύνορα;
Απόλυτα.
Έτσι ήταν το concept και έτσι θα παραμείνει.
Αλλά ο σκοπός είναι να υπάρξουν
συνεργασίες. Πρόσφατα 2 κοπέλες δέχτηκαν
να μπουν τα προϊόντα τους σε ξενοδοχεία
στην Γερμανία κι μια μικρή εταιρεία
στην Κόρινθο με λάδι, έκανε μια εξαγωγή
Λονδίνο. Αυτά είναι που μας κάνουν να
συνεχίζουμε, αλλά πλέον πιο δυναμικά
και με μια ''επιθετική'' πολιτική θα έλεγα
βάσει συνεργασιών με τις πρεσβείες,
δυνατά blogs και ταξιδιωτικά γραφεία.
Είμαστε 100% σίγουροι ότι έχουμε ''καλό
υλικό'' και πως αυτό πρέπει να φανεί έξω.
Ταξιδεύετε,
ανακαλύπτετε ελληνικά προϊόντα, ανθρώπους
με μεράκι. Η Ελλάδα που τελειώνει;
Η
Ελλάδα -όπως και κάθε πατρίδα δεν
τελειώνει πουθενά. Υπάρχει στις μνήμες
μας κι σε ό,τι κουβαλάμε. Καλό και κακό.
Κι ξεπερνά τα σύνορα, υπάρχουν άνθρωποι
που ''κάνουν πράγματα '' παντού.
Η
ιδέα του site πώς
προέκυψε; Το προσωπικό σας στίγμα είναι
έντονο, ωστόσο μιλήστε μας για τους
συνεργάτες σας.
Προέκυψε
σε ένα ταξίδι μου στο εξωτερικό και μου
άρεσε το πόσο πούλαγε το ελληνικό προϊόν-
συγκεκριμένα λάδι-και με πόσο σεβασμό
το αντιμετώπιζαν. Σκέφτηκα ότι δεν είναι
μόνο τα εξαιρετικά τοπικά προϊόντα
,αλλά κι πολλά άλλα, όπως μικρές εταιρείες
με καλλυντικά, αγγλόφωνες μουσικές
μπάντες ή σχεδιαστές που θα ήθελα να τα
ξέρουν έξω. Υπάρχουν συνεργάτες που
στέλνουν κείμενα -κυρίως δημοσιογράφοι
ή συγγραφείς φιλέλληνες – και υλικό που
εκείνοι πιστεύουν ότι αξίζει, αλλά οι
βασικοί συνεργάτες είναι bloggers με δύναμη
στο εξωτερικό, οπότε το να γράψουν κάτι
για έναν νέο σχεδιαστή είναι το ζητούμενο,
stylists εντύπων που στέλνουμε δείγματα
για να τα φωτογραφίσουν στα editorials μόδας,
μαγαζάτορες deli με ελληνικά είδη, όπου
στέλνουμε πάλι δείγματα με στόχο την
τοποθέτηση των προϊόντων μέσα σε αυτά.
Ευτυχώς δεν είμαι πλέον μόνη μου σε όλο
αυτό κι έχω εξαιρετικά άτομα που
''τρέχουν'' και εδώ. Παράδειγμα δε μιλώ
ρωσικά…οπότε καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο
είναι να πείσεις έναν υπάλληλο της
πρεσβείας να σου υποδείξει τα καλά
''πολυκαταστήματα'' στη Μόσχα για να
επικοινωνήσεις με αυτά, να τους πεις τι
κάνεις και γιατί.
Τι πρέπει να
διαθέτει μια προσωπικότητα για να την
επιλέξετε;
Μεράκι
για αυτό που κάνει και φιλότιμο ώστε να
είναι συνεπής και καλός επαγγελματίας.
Δυο ελληνικές λέξεις που τα λένε όλα.
Τα μέρη, τα
προϊόντα, οι start–up
επιχειρήσεις, οι άνθρωποι, η συνεχής
προσπάθεια είναι ό,τι πιο δυνατό έχει
να επιδείξει η Ελλάδα του σήμερα;
Ναι.
Δυστυχώς όμως σε θέματα όπως ο χειμωνιάτικος
τουρισμός δεν φτάνουν μόνο οι καλές
προθέσεις των ανθρώπων που χτίζουν ένα
καλαίσθητο boutique hotel σε ένα βουνό. Δεν
φτάνει να πεις ''γυρνώ πίσω για να
καλλιεργήσω ένα χωράφι και να πουλήσω
λάδι' και να γίνω πλούσιος'' Δεν φτάνει
να πεις ''σχεδιάζω τέλεια ρούχα''. Θέλει
παραπάνω δουλειά, service, καλό marketing και
επιμονή. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι
έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές
που βασιζόμασταν στο ''κράτος'' η στον
''μπάρμπα από την Κορώνη'' για να βολευτούμε
ή να πουλήσουμε. Θέλει προσπάθεια από
όλους να πεισθούμε ότι έχουμε ένα
εξαιρετικό προϊόν στα χέρια μας, κι αυτό
μπορεί να μας καλυτερεύσει τη ζωή. Αλλά
δεν μπορούμε να βασιζόμαστε στην
''τύχη''.
Τι περιμένουμε
κάθε φορά από τo site, με τι γεύση
και εικόνα θα μένει κάποιος μετά από
την περιήγησή του σ’ αυτό;
Το
πόσο όμορφη είναι η χώρα. Ακόμα. Παρά
την καθημερινότητα που έχει ασχήμια,
κάπου εκεί κρυμμένη είναι και η ομορφιά.
