O Διονύσης Μαρίνος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Εργάζεται ως
δημοσιογράφος (στη θέση αρχισυντάκτη) στην εφημερίδα Goalnewsκαι
είναι ραδιοφωνικός παραγωγός στον Sentra 103,3. Έχει εκδώσει το μυθιστόρημα ‘’Χαμένα
Κορμιά’’(Τετράγωνο 2011) και τη ‘’Τελευταία Πόλη’’, (εκδόσεις Γαβριηλίδης)
Office at Night by Edward Hopper, 1940.
Oil on canvas.
Για το καλοκαίρι μας προτείνει μερικές επιλογές βιβλίων με
το δικό του μυθιστορηματικό τρόπο.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Ο γραφιάς (Homo
Scriptor), (Γαβριηλίδης) – Πάνος Σταθόγιαννης
Μεταξύ πεζογραφίας και
ποίησης, ανάμεσα στην πραγματική πραγματικότητα (sic) και στην ονειρική
μετάπλασή της. Ιστορίες για ανθρώπους γήινους, αλλά και αιθέρια βαλμένους σε
τούτο τον κόσμο. Ο έρωτας, ο θάνατος, η περιφορά της ζωής στις σκιές των μικρών
πραγμάτων. Ένα καθημερινό πείραμα που μόνο ο γραφιάς μπορεί να αποτυπώσει.
Έχουμε όλοι κακούς
σκοπούς (Μεταίχμιο) – Χίλντα Παπαδημητρίου
Ο αστυνόμος Χάρης
Νικολόπουλος («Για μια χούφτα βινύλια») επιστρέφει. Ένας δολοφόνος, μια
σφριγηλή αστυνομική πλοκή, αρκετή δόση μουσικοφιλίας, πρόσωπα που πάνε και έρχονται,
η Αθήνα και η Κρήτη, κοινωνική κριτική, γλώσσα που τρέχει και δεν ασθμαίνει.
Στο τέλος παρασύρεσαι και δεν σε νοιάζει ποιος ήταν ο κακός της ιστορίας.
ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Τρίτο Ράιχ (Άγρα) –
Ρομπέρτο Μπολάνιο
Γραμμένο το 1989, από
τον συγγραφέα του «2666», με στυλ γοητευτικά παιγνιώδες. Άλλωστε, όλα ξεκινούν
από την εμμονή του 25χρονου Ούντο Μπέργκερ με ένα παιχνίδι στρατηγικής που
φέρει το δυσώδες όνομα «Τρίτο Ράιχ». Η σχέση της κουλτούρας με την πραγματικότητα
και στο βάθος η τρέλα και ο φόβος καιροφυλακτούν.
Η θεία Χούλια και ο
γραφιάς (Καστανιώτης) – Μάριο Βάργκας Λιόσα
Ο παράνομος έρωτας του
νεαρού Μάριο με την θεία του Χούλια, στην Λίμα της δεκαετίας του ’50. Ένας
σεναριογράφος σε τοπικό ραδιόφωνο, του οποίου οι μελοδραματικές ιστορίες,
«καταναλώνονται» με ζέση από το κοινό. Πραγματικότητα και επινόηση
συλλειτουργούν και συμπλέουν. Όπως συμβαίνει και στην καθημερινότητα: εντέλει,
που τελειώνει ένα σίριαλ και που αρχίζει η ζωή;
ΠΟΙΗΣΗ
Πλαστική άνοιξη (Εκάτη)
– Στέργια Κάββαλου
Αστικός υπερρεαλισμός,
συνυφασμένος με μια παιδικότητα αιχμηρή και καίρια λαβωμένη. Ποίηση κλειστών
δωματίων, πλεγμένων τοίχων, σισύφειας προσπάθειας για λύτρωση. Στίχοι που
ιχνηλατούν και ιδεάζονται. Η πρώτη ποιητική συλλογή της Κάββαλου, είναι μια
στέρεα ψυχοδομή.
