Για εμάς τους μουσικόφιλους, η σημασία του να έρθει ένα
αμιγώς μουσικό φεστιβάλ ταινιών στην πόλη μας ήταν θέμα υψίστης σημασίας εδώ
και χρόνια! Δε σου κρύβω, ότι είχα βαρεθεί τους κουλτουριάρηδες του φεστιβάλ
τόσα χρόνια με τις «ψαγμενιές» και τις «δηθενιές» τους. Όχι «ασιατικό
αριστούργημα», όχι «κομψοτέχνημα των Βαλκανίων» κι άλλες τέτοιες βαρύγδουπες
δηλώσεις, για ταινίες τουλάχιστον βαρετές κι ανούσιες. Που και που, σ’ εποχές που
μάλλον οι υπεύθυνοι την έψαχναν λίγο…περισσότερο, θυμάμαι κάτι ξέμπαρκα μουσικά
ντοκιμαντέρ στον κινηματογράφο Ναυαρίνο, με τις ηλεκτρικές κιθάρες του Neil
Young να σκίζουν κυριολεκτικά (!) και μεταφορικά το πανί.
Τα πράγματα άλλαξαν. Οι καιροί είναι σίγουρα πιο δύσκολοι,
αλλά συνάμα συναρπαστικοί. Ειδικά αν είσαι νέος και προσπαθείς να φτιάξεις τα
πράγματα, κάτω απ’ το δικό σου πρίσμα αντίληψης των πραγμάτων. Η ομάδα
Parenthesis ) έκανε πραγματικότητα το όνειρό μας. Κατάφερε να φέρει για πρώτη
φορά στην Ελλάδα το IΝ-EDIT International Music Documentary Film Festival, το
μεγαλύτερο φεστιβάλ μουσικού ντοκιμαντέρ στον κόσμο.
Το γεγονός που συνδέει τα δύο ισχυρότερα κομμάτια της
πολιτιστικής βιομηχανίας παγκοσμίως, τη μουσική και τον κινηματογράφο, ξεκίνησε
στη Βαρκελώνη το 2003 με στόχο τη διασύνδεση παραγωγών μουσικών ντοκιμαντέρ.
Μετά από 11 χρόνια παρουσίας, το IN-EDIT έχει εξελιχθεί πλέον σε έναν παγκόσμιο
θεσμό που στοχεύει στην ανταλλαγή μουσικών και εικόνων ανάμεσα στις πόλεις που
διοργανώνεται ανά τον κόσμο.
Καλύπτοντας γεωγραφικά δύο ηπείρους, το IN-EDIT
πραγματοποιείται σήμερα στο Βερολίνο, τη Βαρκελώνη, το Σάο Πάολο, το Σαντιάγκο
και τη Μπογκοτά ενώ έχει πραγματοποιηθεί επίσης στο Μπουένος Άιρες και στην
Πόλη του Μεξικού. Κομμάτι αυτού του διαρκώς διευρυνόμενου δικτύου γίνεται πλέον
και η Ελλάδα, με αφετηρία τη Θεσσαλονίκη.
Εμείς θα είμαστε εκεί. Υποστηρίζοντας αυτό που έλειπε τόσα
χρόνια. Εσείς;
