50 shades of grey
Η 47χρονη SamTaylor-Johnson σκηνοθετεί
την πρώτη της χολιγουντιανή ταινία, τη μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου Οι Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι, και
σπάει κάθε ρεκόρ, καθώς τα προπληρωμένα εισιτήρια πουλήθηκαν γρηγορότερα, από
οποιαδήποτε άλλη ακατάλληλη για ανηλίκους ταινία στην ιστορία του box office.
Όταν η Sam Taylor-Johnson πήγε στα γραφεία των Focus Features και Universal, που πάλευαν καιρό για
τα δικαιώματα της ταινίας, και επιχειρηματολόγησε για τη δική της version της
ταινίας, η απάντηση ήταν σχεδόν άμεση. «Αφού πήγα στη συνάντηση, σκέφτηκα ότι
τους άρεσε η οπτική και η προσέγγισή μου», παραδέχεται η ίδια, «αλλά το
τηλέφωνο χτύπησε στις 8.00 το επόμενο πρωί: «Είμαστε σύμφωνοι, την πήρες τη
δουλειά. Θα το ανακοινώσουμε μέχρι το μεσημέρι». Ήταν σα να έχω πηδήξει πάνω σε
ένα τρένο ταχείας και οι πόρτες πίσω μου να είναι όλες κλειδωμένες. Και εγώ να είμαι
ακόμα στην αρχή… Δεν είμαι τόσο ώριμη σκηνοθέτιδα και πότε σκεφτόμουν ότι αυτό
είναι πολύ μεγαλύτερο από όσο εγώ μπορώ να χειριστώ, πότε σκεφτόμουν ότι δεν
είμαι άτομο που τα παρατάει».
Η μυστικότητα είναι
τέτοια που απαγορεύεται σε οποιονδήποτε δημοσιογράφο να δει την ταινία πριν την
επίσημη πρεμιέρα στο Βερολίνο στις 11 Φεβρουαρίου. Για την Taylor-Johnson αυτή
η μυστικότητα είναι πηγή απογοήτευσης. «Δεν μπορούσα να τη δείξω σε κανέναν»,
λέει. «Είναι το πιο απογοητευτικό πράγμα να μην μπορείς να πάρεις σχόλια για τη
δουλειά σου». Ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που την είδαν ήταν ο σύζυγός
της και ηθοποιός Aaron Taylor-Johnson: «Ο Aaron την
είδε χιλιάδες φορές. Δούλεψε πάνω σε αυτήν ήδη από τότε που η μορφή της ήταν
μόνο το σενάριο. Χρειαζόμουν κάποιον που εμπιστεύομαι, ώστε να πειραματιστώ με
τις ιδέες».
Οι οπαδοί του βιβλίου
μπορούν να καθησυχαστούν με την ιδέα ότι η πλοκή του Οι Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι έχει μείνει ανέγγιχτη. Ο Jamie Dornan παίζει
τον Κρίστιαν Γκρι, ένα μεγιστάνα επιχειρηματία με σαδομαζοχιστικές τάσεις, ενώ
η Dakota Johnson είναι
η ανυποψίαστη Αναστάζια Στιλ, το αντικείμενο του πόθου του. Φυσικά κάποιες
γλαφυρές σεξουαλικές λεπτομέρειες αναγκαστικά αφαιρέθηκαν από την ταινία. Ο Dornan είπε
πρόσφατα σε δημοσιογράφο ότι το «μόριό» του έμεινε σύμφωνα με το συμβόλαιο μακριά
από τις κάμερες, ενώ ένα λιγότερο γνωστό κεφάλαιο του βιβλίου, αυτό με τη σκηνή
του ταμπόν, δε θα μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη. «Αυτές οι σκηνές έπρεπε να είναι
γεμάτες σεξουαλικότητα και αισθησιασμό αλλά δε μπορείς να τις κινηματογραφείς
ακριβώς όπως είναι αποτυπωμένες στο χαρτί», παραδέχεται η σκηνοθέτιδα, «παρόλο
που οι Focus και
Universal με
άφησαν ελεύθερη λέγοντας: «τράβηξέ τες, όπως θέλεις και αν χρειαστεί θα τις
επεξεργαστούμε».
Το να δουλεύει μέσα σε
στούντιο του Χόλιγουντ ήταν πρωτοφανής εμπειρία για την Taylor-Johnson που
η μέχρι τώρα καριέρα της επικεντρωνόταν περισσότερο στην υποκριτική. Η πρώτη
της διάκριση, ωστόσο, σαν φωτογράφος και σαν βιντεοπαραγωγός υπήρξε τη δεκαετία
του 1990, όταν τιμήθηκε μαζί με άλλους Νέους Βρετανούς Καλλιτέχνες, ενώ το 1998
απέκτησε το βραβείο Turner,
αμέσως μετά τη θεραπεία της από τον καρκίνο στο έντερο και δυο χρόνια μετά τη
μάχη της με τον καρκίνο του μαστού.
Η πρώτη κινηματογραφική
απόπειρα της Λονδρέζας σκηνοθέτιδας ήταν η ταινία μικρού μήκους Love You More με
πρωταγωνιστές τους Andrea Riseborough και
Harry Treadaway,
η οποία έκανε ντεμπούτο στο φεστιβάλ των Καννών ταυτόχρονα με το Hunger του Steve Mc Queen. Ενώ είχαμε διακριθεί
την ίδια χρονιά ως Νέοι Βρετανοί Καλλιτέχνες, όταν εξέφρασα τον ενθουσιασμό μου
στον Steve,
εκείνος με κοιτούσε με οίκτο σα να ήμουν ένα χαζό σχολιαρόπαιδο. Ο ίδιος,
αντίθετα, ήταν σίγουρα γεννημένος για να γίνει ένας σπουδαίος σκηνοθέτης.
Εξομολογείται η ίδια.
Την επόμενη χρονιά
σκηνοθέτησε ένα μιούζικαλ εποχής, το υπέροχο δραματικό έργο Nowhere Boy,
με πρωταγωνιστή τον Aaron Taylor-Johnson που
υποδυόταν το μικρό John Lehnon.
Η σκηνοθέτιδα και ο ηθοποιός, που ήταν τότε 19 χρονών, ερωτεύτηκαν και
ανακοίνωσαν τη σχέση τους στην πρεμιέρα το 2009. Απέκτησαν μαζί δύο παιδιά, ενώ
η Taylor Johnson είχε
επίσης δυο ακόμα παιδιά από τον πρώτο της γάμο με τον έμπορων έργων τέχνης Jay Jopling.
Όταν θέλησε να
επιστρέψει στη δουλειά, τη ρωτούσαν τι έκανε μετά το Nowhere Boy
και ως εκ τούτου έβρισκε τη μια κλειστή πόρτα πίσω από την άλλη. Βρισκόταν
πάντα έβδομη ή όγδοη στις λίστες του εκάστοτε ατζέντη μετά από ονόματα όπως ο David Fincher και
ο Alejandro
González Iñárritu.
Το να σκηνοθετήσω το Οι πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι ήταν μια
«Μακιαβελική» τεχνική, λέει η ίδια, «ώστε να ανέλθω πιο ψηλά στη λίστα και να
μπορώ να κάνω τις ταινίες που θέλω». Πρέπει να σημειωθεί ότι, ενώ το βιβλίο αποτέλεσε μια εμπορική
επιτυχία, δεν εντυπωσίασε και τους κριτές. Η Taylor, από την πλευρά της, ενώ θέλει να
ικανοποιήσει τις προσδοκίες του κοινού, ελπίζει και στο ότι οι κριτικοί «θα
θεωρήσουν ότι έκαν[ε] μια καλή δουλειά».
Με την προβολή της
ταινίας Άννα Καρένινα, όπου πρωταγωνιστούσε ο άντρας της, η Taylor έμαθε
ότι η εταιρία πήρε τα δικαιώματα για το γύρισμα της ταινίας. Κι ενώ δεν είχε
διαβάσει το βιβλίο παρά μόνο ήξερε για το φαινόμενο Οι Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι, «Ουάου, αυτή είναι μια πρόκληση για
αυτόν που θα τη σκηνοθετήσει», σκέφτηκε, «Θα ήταν ενδιαφέρον να το βγάλει εις
πέρας κινηματογραφικά και να το κάνει εμπορικό αλλά ταυτόχρονα σκοτεινό,
ρομαντικό αλλά και ερωτικό».
Η επιλογή του άνδρα
πρωταγωνιστή ήταν δύσκολη υπόθεση. Αφού η Taylor είδε
«εκατοντάδες τρομακτικά γοητευτικούς άνδρες», ο ρόλος ανατέθηκε εν τέλει στο Βρετανό
ηθοποιό Charlie Hunnam.
Κάποιες εβδομάδες αργότερα, όμως, ο Hunnam, έκανε πίσω λέγοντας ότι ο ρόλος
είναι πολύ καυτός για να συμβαδίσει με αυτόν στο Sons of Anarchy. «Οι Πενήντα
Αποχρώσεις του Γκρι πρόκειται να έχουν τεράστια απήχηση», λέει στη US Weekly. «Δε θέλω να αποτύχω σε κάτι τόσο
μεγάλο». Η απογοήτευση της Taylor ήταν
προφανής αλλά «όσο προχωρούσε η διαδικασία, άρχισα να καταλαβαίνω το φόβο του»,
λέει, «κι έπειτα, πραγματικά πιστεύω ότι ο Jamie ήταν
για να γίνει ο Κρίστιαν Γκρι, άρα όλα γίνονται για κάποιο λόγο».
Το να βρούμε το σωστό
Κρίστιαν δεν ήταν απλά μια επιλογή ηθοποιού, προσθέτει, αλλά κάποιου «που θα
μπορούσε να κουβαλήσει το βάρος αυτού που θα επακολουθούσε…Ο Jamie έχει
τόσο χιούμορ και τίποτα δε φαίνεται να τον νοιάζει ή να εισβάλει πολύ βαθιά
στην ψυχή του. Φαίνεται να αναλαμβάνει τα πάντα και να αφήνεται σε αυτά, για να
το πούμε λίγο αλλιώς».
Για να προετοιμάσει τις
σαδομαζοχιστικές σκηνές της ταινίας, η Taylor-Johnson συμβουλεύτηκε
μια επαγγελματία, που εξειδικεύεται σε τέτοιου είδους δραστηριότητα για να
ικανοποιήσει πολλούς εκατομμυριούχους επιχειρηματίες, όπως ο Κρίστιαν Γκρι.
«Έμαθα πολλά από αυτήν», λέει. «Ειδικά ότι ο κόσμος του σαδομαζοχιστικού έρωτα
είναι απίστευτα αυστηρός και περιορισμένος. Υπάρχουν λίστες από πράγματα που μπορείς
να κάνεις κι άλλες με αυτά που δεν μπορείς, ακόμη και συμβόλαιο που υπογράφεις.
Με το που υπογράφεις το συμβόλαιο, ξέρεις τις παραμέτρους. Αυτό σε τοποθετεί σε
μία έντονη αίσθηση εμπιστοσύνης και ένα απίστευτο δέσιμο, που μπορεί να
μετατραπεί σε ένα ιδιαίτερα δυνατό έρωτα».
«Οι σκηνές σεξ στην
ταινία είναι αρκετά έντονες, οπότε είμαι σίγουρη ότι πολλοί άνθρωποι θα νιώσουν
να διεγείρονται αλλά εγώ τις έχω δει τόσες φορές που τείνω να το ξεχνάω», λέει
η Taylor-Johnson. «Πρόσφατα έπρεπε να
πάω στο σπίτι της Beyoncé για την έγκρισή της στο να χρησιμοποιηθεί το τραγούδι
της σε μια σκηνή σεξ και απλά την άνοιξα για να τη δούμε χωρίς να το σκεφτώ.
Και τότε ξαφνικά συνειδητοποίησα, βλέποντας τη με πιο «φρέσκα» μάτια, ότι ήταν αρκετά
«τραβηγμένη» και αποκαλυπτική κι εγώ καθόμουν με κάποια που δεν έχω
ξανασυναντήσει στη ζωή μου και της οποίας υπήρξα ανέκαθεν θαυμάστρια και
ζητούσα την έγκρισή της. Σκέφτηκα «Θεέ μου πόσο αμήχανο» και με έλουζε κρύος
ιδρώτας, όσο αυτή έπαιζε. Υπήρξε απόλυτη σιγή και τότε η Beyoncé γύρισε και μου είπε: «Αυτό ήταν
καυτό».
Στο τέλος η Taylor παραδέχεται
ότι ένιωσε πολύ δημιουργική γυρνώντας αυτήν την ταινία. «Το πιο υπέροχο ήταν ότι
δεν υπήρχε κανένας να μας επιβλέπει, ήμασταν μόνο εγώ κι αυτός [ο σύζυγός μου]
μαζί και κάναμε ένα βίντεο. Είχε πολλή πλάκα και με έκανε να νιώσω καλλιτέχνιδα
ξανά».
