Από τις απαρχές του, ο κινηματογράφος αφηγούνταν ιστορίες. Η φύση του μέσου είναι τέτοια ώστε να επιτρέπει την εξιστόρηση αφηγήσεων μεταφέροντας το κοινό σε ποικίλους κόσμους, όμως, παράλληλα αναγκάζει τον δημιουργό να χρησιμοποιεί τριτοπρόσωπη αφήγηση σε αυτή την εξιστόρηση. Οι θεατές βλέπουν τα γεγονότα από τα μάτια ενός τρίτου χαρακτήρα, αυτού της κάμερας.
Βέβαια, ο κινηματογράφος έχει ανακαλύψει κάποια τεχνάσματα στο να χρησιμοποιεί έστω και λίγο πρωτοπρόσωπη αφήγηση και να «αναγκάζει» το κοινό σε μεγαλύτερη ταύτιση με τους πρωταγωνιστές. Δύο τέτοια παραδείγματα που χρησιμοποιούνται συχνά είναι το voice over, κατά το οποίο ακούμε τις ενδόμυχες σκέψεις των χαρακτήρων, και το Point-of-View πλάνο ή αλλιώς το υποκειμενικό πλάνο ενός χαρακτήρα κατά το οποίο βλέπουμε μέσα από τα μάτια του. Βέβαια, αυτές οι εξαιρέσεις πρωτοπρόσωπης αφήγησης έχουν μικρό ποσοστό μέσα στις φιλμικές αφηγήσεις και το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας εξιστορείται σε τριτοπρόσωπη αφήγηση.
Η ταινία που επέφερε σημαντική αλλαγή στον τρόπο αφήγησης ήταν το The Blair Witch Project (1999), το οποίο γυρίσθηκε εξολοκλήρου σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Έπειτα, δημιουργήθηκε ένα ολόκληρο υποείδος του horror, το λεγόμενο found-footage film, που ακολούθησε αυτή τη σύμβαση και άφησε πίσω του την τριτοπρόσωπη αφήγηση.
Αυτή την περίοδο, ζούμε μία νέα μετεξέλιξη της πρωτοπρόσωπης αφήγησης στον κινηματογράφο, καθώς τα social media έχουν γίνει μέρος της αφήγησης κάποιον ταινιών. Αυτή η νέα τάση ξεκίνησε από την ταινία μικρού μήκους Noah, που έκανε πρεμιέρα στο Toronto International Film Festival το 2013. Η ταινία είναι 17 λεπτά και η αφήγησή της είναι εξολοκλήρου επάνω σε δύο οθόνες – του υπολογιστή και του κινητού του πρωταγωνιστή. Αν και η ιστορία δεν είναι πρωτότυπη (ένας έφηβος χωρίζει με την κοπέλα του και προσπαθεί να αντεπεξέλθει), παρόλα αυτά η αφήγηση είναι ένα πείραμα που πετυχαίνει και αποδεικνύει ότι ο κινηματογράφος θα μετεξελίσσεται παράλληλα με την τεχνολογία.
Ολόκληρη η ταινία Noah
εδώ
Και μιας και το horror είναι πρωτοπόρο ως κινηματογραφικό είδος, ήδη έχει γυρισθεί η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους που ακολουθεί αυτό το format αφήγησης με τίτλο Unfriended (2014). Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα online chat room, όπου μια παρέα φίλων στοιχειώνονται από μία υπερφυσική δύναμη μέσω των διαδικτυακών λογαριασμών μίας νεκρής φίλης τους. Και εδώ βλέπουμε μία εξολοκλήρου πρωτοπρόσωπη αφήγηση, αλλά αυτή τη φορά μέσα από οθόνες υπολογιστή, κάνοντας τους κριτικούς να μιλούν για τη γέννηση ενός νέου υποείδους.
Τα social media είναι πια μέρος της ζωής μας και ο κινηματογράφος προσπαθεί να τα ενσωματώσει στις αφηγήσεις του. Η νέα τάση των ταινιών πρωτοπρόσωπης αφήγησης μέσω οθονών υπολογιστή είναι η αρτιότερη ενσωμάτωσή τους, καθώς αποδεικνύει ότι μία ιστορία μπορεί να αφηγηθεί με πολλούς περίεργους τρόπους, αλλά και πάλι να καθηλώνει το κοινό.
