Είμαι μέσα
κι έξω. Αδέσποτη και δεσποζόμενη.. φριχτές λέξεις. Και οι δύο.
Η μία γιατί προχθές παραλίγο κόντεψε
να με σκοτώσει και η άλλη γιατί είναι αφόρητα βαρετή.
Έχω κάνει και τα δύο. Κάποτε είχα σπίτι. Τώρα δεν έχω. Μη με ρωτάτε
γιατί δεν ξέρω.
Η ζωή στη πόλη είναι δύσκολη. Όλη
μέρα να ψάχνεις να φας και το βράδυ να ψάχνεις μέρος να κοιμηθείς. Βέβαια ζουν
και μερικοί άνθρωποι έτσι, αλλά δεν βλέπω γιατί πρέπει να με παρηγορεί αυτό!
Κουλουριάστηκα να ζεσταθώ κάτω από
ένα αυτοκίνητο. Το φαγητό σήμερα λίγο και κακής ποιότητας. Δεν παραπονιέμαι.
Εδώ πιο κάτω στην ‘Ιωνος Δραγούμη έχει κάτι ταβέρνες που όλο και κάτι μου
ρίχνουν οι πελάτες τους.
Πριν λίγες μέρες έφαγα και κατσικάκι
στη γάστρα.. κρίμα το κατσικάκι…
Μια κυρία στην Εθνικής Αμύνης προχθές,
καθόταν σε ένα καφέ με το παιδάκι της στο καροτσάκι και μου έκανε ξουτ να φύγω
από κοντά.. αμέσως μετά είπε στο παιδάκι κοίτα, κοίτα ένα γατάκι.. όμορφο δεν
είναι;
Μυστήριοι άνθρωποι.
Άκουσα κι άλλα ξουτ αυτές τις μέρες
και η αλήθεια είναι, πως καμιά από μας τις γάτες δεν καταλαβαίνουμε τι
σημαίνει.. Χθες με τα άλλα γατιά στους σκουπιδοντενεκέδες την ώρα που
μασουλούσαμε μέχρι και αναγραμματισμό κάναμε της λέξης ξουτ και τίποτα δεν μας
ήρθε.. Να ξέρετε. Από τον θόρυβο φεύγουμε…
Η κυρία Ελένη στην Στουρνάρα εκεί στα
κάστρα μας ταϊζει ψάρια κάθε Πέμπτη. Εντάξει δεν είναι και το καλύτερο μου
γιατί είμαι αιλουροειδές αλλά ήταν νόστιμα. Αλήθεια ποιος διέδωσε τη φήμη πως
τα αιλουροειδή τρελαίνονται για ψάρια; Κρέας τρώμε. Κρέας…
Πιο πολύ φοβάμαι τα παιδάκια. Έχω
ακούσει φριχτές ιστορίες. Στα χωριά όμως ακούμε τα χειρότερα. Για κυνηγούς, για
τσουβάλια μέσα στο νερό, για κρέμασμα από τα δέντρα, για γενοκτονίες…
Γιατί είστε έτσι; Τι σας συμβαίνει;
Ευτυχώς ζω στην πόλη.
Ξάπλωνα πάνω στο ασημένιο renultclio την Τρίτη και ένας νεαρός ήρθε κοντά
μου με την κοπέλα του. Κοίτα την πόσο νυστάζει είπε.. Φυσικά και νυστάζω
αγαπητέ μου. Όλη νύχτα έτρεχα να σωθώ από τα σκυλιά. Πάντα φοβόμουν τις αγέλες.
Και των σκυλιών και των ανθρώπων. Ευτυχώς αυτοί ήταν μόνο δύο.
Τους είχα…
Ευτυχώς δεν μου έκαναν τίποτα. Με
χαϊδεψαν λίγο και προχώρησαν παρακάτω.
Ζήσαμε και σήμερα σκέφτηκα…
Και πήραμε και χάδι.
