Guy Gavriel Kay «Τό ὑφαντό τῆς Φιόναβαρ». Τίτλοι τῶν τριῶν τόμων: «Τό δέντρο τοῦ καλοκαιριοῦ», «Ἡ περιπλανώμενη φλόγα» καί «Ὁ πιό σκοτεινός δρόμος». Μετάφραση Αὐγουστῖνος Τσιριμῶκος. Ἐκδόσεις Anubis 2018.
Πανεπιστήμιο τοῦ Τορόντο. Σήμερα, ἀπόγευμα κάποιας Παρασκευῆς τοῦ Μαΐου. Βρίσκεται σέ ἐξέλιξη τό Β' Διεθνές Συνέδριο Κέλτικων Σπουδών. Ὅλοι περιμένουν νά ἔρθει ἡ ὥρα γιά τήν ὁμιλία τοῦ φημισμένου Λορέντσο Μάρκους. Ἐμεῖς παρακολουθοῦμε τόν σχηματισμό μιᾶς παρέας πέντε νεαρῶν, τοῦ Κέβιν, τῆς Τζένιφερ, τοῦ Ντέιβ, τοῦ Πόλ καί τῆς Κίμπερλι. (Ἀκολουθῶ τήν ὀρθογραφία τοῦ ἐπιμελητῆ). Αὐτούς ὅμως παρακολουθεῖ καί ὁ Μάρκους μέ τόν νάνο ἀκόλουθό του Μάτ. Κι ὅταν ἀργότερα οἱ πέντε βρεθοῦν στή σουίτα τοῦ Μάρκους, θά μάθουν ἀπό τόν ἴδιο πώς «Ὑπάρχουν πολλοί κόσμοι, πιασμένοι στό στημόνι καί τό ὑφάδι τοῦ χρόνου». Ὁ Μάρκους εἶναι ἕνας μάγος ἀπό τή Φιόναβαρ, τόν πρῶτο κόσμο πού πλάστηκε, καί χρειάζεται καί τούς πέντε στόν κόσμο του, γιά νά τόν βοηθήσουν νά ἀποτραπεῖ ἡ καταστροφή τῆς Φιόναβαρ καί ὅλων τῶν ἄλλων κόσμων.
Καί κάπως ἔτσι ξεκινᾷ τό ἔπος τῆς Φιόναβαρ. Τά βιβλία κυκλοφόρησαν περίπου μιά δεκαετία μετά τήν πρόσκληση τοῦ Κέυ στό ἵδρυμα J. R. R. Tolkien ἀπό τόν ἴδιο τόν γιό τοῦ Τόλκιν, ὅπου ἐργάστηκε στήν ἐπιμέλεια τοῦ Σιλμαρίλλιον. Ἡ ἐπίδραση τῶν ἔργων τοῦ Τόλκιν, καί εἰδικά τοῦ Ἄρχοντα τῶν Δαχτυλιδιῶν, εἶναι παραπάνω ἀπό ἐμφανής. Ὅμως πόσοι καί πόσοι μετά τόν Τόλκιν δέν ἐπηρεάστηκαν ἀπό αὐτό τό μνημιῶδες ἔργο; Ὁ Κέυ δέν ἀντιγράφει τόν Τόλκιν.
Πατάει πάνω στή βάση τού ἔργου του καί μέ σεβασμό στήνει τόν δικό του κόσμο, τούς δικούς του κόσμους, γιά τήν ἀκρίβεια. Ἐδῶ ἔχουμε τόν Μάρκους/Λορίν Ἀσημόχλαινο, ὁ ὁποῖος παραπέμπει εὐθέως στόν Γκάνταλφ τούς λίος ἄλφαρ μέ τά σαγηνευτικά τραγούδια, οἱ ὁποῖοι θυμίζουν τά ξωτικάτόν φυλακισμένο καί παντοδύναμο Μάουγκριμ, ὁ ὁποῖος μαζεύει στρατό ἀπό ἰσχυρά καί κακάσχημα πλάσματα, ὅπως ὁ Σάουρον μέ τά ὄρκ. Ὅμως ὁ Κέυ ἔχει ἐμπλουτίσει τόν κόσμο τῆς Φιόναβαρ μέ πολλούς ἀρχαίους θεούς, οἱ ὁποῖοι κατά περίπτωση στέκονται μέ τή μία μάχιμη πλευρά ἤ τήν ἄλλη. Ἔχει ἔντονη τήν παρουσία τῆς θάλασσας καί τῶν δυνάμεών της. Καί πάνω ἀπ' ὅλους εἶναι ὁ Ὑφαντής τοῦ Ἀργαλειοῦ, κάτι σάν τόν δημιουργό τῶν κόσμων, ὄχι ὅμως παντοδύναμος καί στήν ἱστορία μας ἀπών.
Στόν κόσμο αὐτό οἱ πέντε φίλοι θά γίνουν δεκτοί ἀπό ἄλλους μέ χαρά, ἀπό κάποιους μέ ἀνακούφιση καί ἀπό ἀρκετούς μέ ἐπιφυλακτικότητα. Θά χρειαστοῦν πολλές προσπάθειες γιά νά πειστοῦν διάφορες φυλές νά συμμαχήσουν ἀπέναντι στόν ἀνίκητο ἐχθρό. Στήν πορεία θά ἀποκαλυφθοῦν οἱ ἰδιαίτεροι ρόλοι καθενός ἀπό τούς πέντε, ὅλοι πολύ σημαντικοί. Ἰσχυρές δυνάμεις, φίλιες καί ἐχθρικές, θά προστίθενται διαρκῶς. Οἱ ἀπώλειες, κυρίως στό φίλιο στρατόπεδο, θά εἶναι πολλές. Ἡ ἐμφάνιση δύο ἱστορικῶν προσώπων, τοῦ βασιλιᾶ Ἀρθούρου καί τοῦ ἱππότη Λάνσελοτ, τώρα σέ διαφορετικούς ρόλους, ἀμφοτέρων στό φίλιο στρατόπεδο, θά εἶναι σημαντική ἐνίσχυση, ὄχι ὅμως ἀρκετή. Ἕνας ἀπρόσμενος, ὅσο καί ἀστάθμητος παράγοντας, καί μία λεπτομέρεια, ἡ ὁποία θά καταδείξει τήν ἀξία ἀλλά καί τή δύναμη τῆς ἀγάπης, θά κρίνει ὁριστικά τόν πόλεμο. Κάποιοι ἀπό τούς ἐπιζήσαντες φίλους θά ἐπιλέξουν νά μείνουν στή Φιόναβαρ μέ τή θέση καί τή δύναμη πού ἔχουν ἐκεῖ, κάποιοι θά ἐπιστρέψουν στό Τορόντο μέ τήν προηγούμενη μορφή τους. Καί οἱ κόσμοι, μετά τήν ἐξολόθρευση τοῦ Μάουγκριμ τοῦ Ξηλωτῆ, θά συνεχίσουν νά γεμίζουν τόν Ἀργαλειό μέ τό Ὑφαντό τῆς ζωῆς, τώρα πιά ὑφασμένο μέ χρώματα χαρᾶς καί εἰρήνης.
Εἶναι ἑνα μεγαλειῶδες ἔργο, μέ πολλούς χαρακτῆρες, κάποιους πολύ στιβαρά στημένους, μέ πλούσιο ὑπόβαθρο τῶν κόσμων καί τῶν ἱστοριῶν τους καί μέ ἐξαιρετική πλοκή. Εἶναι γραμμένο μέ μαεστρία, μέ τήν ἀγωνία συνεχῶς κλιμακούμενη, μέ πολλές ἀνατροπές, λυρικό ὅποτε χρειάζεται, συναισθηματικά φορτισμένο σέ σωστές δόσεις καί σέ καίριες φάσεις. Ἕνα ἔπος πού διαβάζεται μέ ξεχωριστή ἀπόλαυση.
Πολύ καλή ἡ ἔκδοση, μέ ἐντυπωσιακά ἐξώφυλλα καί ἐξαιρετική μετάφραση.
