φωτογραφίες: Βίκτωρ Μαλκίεβιτς
Ο
Κωνσταντίνος Ζέρβας ανέλαβε την
αντιδημαρχία Πρασίνου σε μια πόλη που
είχε ξεχάσει, ή μάλλον δεν είχε μάθει
ποτέ, να αξιοποιεί τους ελεύθερους
χώρους που δικαιούται. Τον συναντούμε
συχνά σε κάποιο πάρκο, σε κάποιο έργο
κι έτσι είναι αναπόφευκτο να του
πιάσουμε την κουβέντα!
«Είμαι
ένας άνθρωπος που θέλει να βλέπει
αποτελέσματα και νομίζω κι ο κόσμος
αυτό θέλει, να βελτιώνεται έστω και λίγο
η γειτονιά του. Παρεμβήκαμε σε συγκεκριμένα
σημεία με σκοπό να κάνουμε μικρά και
ουσιαστικά βήματα. Ένα από αυτά είναι
το πάρκο κοντά στο γήπεδο του ΠΑΟΚ στην
Τούμπα, μια παραμελημένη περιοχή και
με το λιγότερο πράσινο στο δήμο
Θεσσαλονίκης. Εξασφαλίσαμε χρηματοδότηση
από το Πράσινο Ταμείο και εφαρμόσαμε
μια μελέτη για την ανάπλαση της λεγόμενης
αλάνας την Τούμπας, της πλατείας
Μικρασιάτικου Ελληνισμού, όπως λέγεται
τυπικά. Προχωρήσαμε στην ανάπλαση πέντε
θεματικών πάρκων που βρίσκονται σε όλες
τις κοινότητες του δήμου μας, και
ολοκληρώνεται το πάρκο που βρίσκεται
στην οδό Λαγκαδά, το οποίο έχει ξεχωριστό
ενδιαφέρον, αυτό του «Του αέρα, της γης
και του νερού» που ουσιαστικά περιέχει
τα τρία αυτά στοιχεία.»
Την
εποχή που χρειαζόμαστε την προσωπική
βούληση και την ατομική πρωτοβουλία, ο
Δήμος έχει να δώσει άλλη μια μεγάλη
μάχη
.
«Ο
εθελοντισμός είναι ίσως κάτι ξένο για
τον Θεσσαλονικιό, σε επίπεδο ατομικό.
Σε επίπεδο οργανωμένων ομάδων μπορώ να
πω ότι είχαμε εκπληκτικές συνεργασίες.
Πιστεύαμε ότι υπήρχε
εθελοντική
κουλτούρα, αλλά πέσαμε έξω. Δεν παύουμε
όμως ν' αγωνιζόμαστε να δημιουργήσουμε
μια κοινωνία που θα ευαισθητοποιείται
στα κοινά.
Ήρθαμε
μετά από μια μακρά διαχείριση με ένα
συγκεκριμένο τρόπο αντίληψης, του οποίου
ένα μέρος βαρύνεται με κατηγορίες και
καταδίκες. Από την άλλη πλευρά πέσαμε
πάνω σε μια συγκυρία που δεν έχει να
κάνει μόνο με τα οικονομικά, νομίζω και
στο παρελθόν υπήρχαν αντίστοιχες, ίσως
και χειρότερες οικονομικές δυσπραγίες
και δυσκολίες στη διοίκηση. Νομίζω ότι
ο περισσότερος κόσμος μέσα από αυτήν
τη δυσκολία με κάποιο τρόπο αποστασιοποιείται
και στέκεται κριτικά απέναντι στα θέματα
της καθημερινότητας. Επίσης η γραφειοκρατία
αντί να έχει μειωθεί γιγαντώθηκε και
θεσμικά μέσω του Καλλικράτη.»
Πως
μπορεί το αύριο να γίνει καλύτερο
αναρωτιόμαστε κάθε μέρα, καθώς τα
προβλήματα μεγαλώνουν κι εμείς
εξακολουθούμε να ζούμε, να προσπαθούμε
για το κάτι άλλο σ' αυτήν την πόλη.
«Στη
Θεσσαλονίκη δεν έχουμε ενιαίο
προσανατολισμό, είμαστε πολυδιασπασμένοι,
οπότε θα πρέπει επειγόντως να θέσουμε
μία ατζέντα για το πως θέλουμε την πόλη
μας σε βασικούς τομείς.
Πρέπει
να ωριμάσουμε όσο το δυνατόν σε επίπεδο
υψηλότερης κοινωνικής, πολιτικής
συμμαχίας και συναίνεσης και να
προχωρήσουμε με βάση μια ατζέντα βασικών
σημείων, στην οποία θα ρίξουμε όλο μας
το βάρος και την προσοχή.
Είναι
εξαιρετικά σημαντικό να έχουμε ένα
σύνθημα, ένα μότο που θα εμπνεύσει, μία
καθοδηγητήρια οραματική κατάσταση.
Π.χ. Η Θεσσαλονίκη 2020, πώς θα θέλαμε
την πόλη μας το '20. Στόχους όπως, να έχει
τελειώσει το μετρό, να λειτουργεί η
παράκτια συγκοινωνία, να έχουμε ένα
μητροπολιτικό πάρκο, να δούμε τι θα
γίνει με το περιαστικό δάσος, με το
αεροδρόμιό, με το θαλάσσιο μέτωπο, πως
θα αναπτύξουμε τον τουρισμό μας, πως θα
κινείται η πόλη, με βάση ποιούς στόχους.
Ακόμη να φροντίσουμε ώστε να έχουμε
πρωταγωνίστριες ομάδες σε ποδόσφαιρο
και μπάσκετ, όπως παλιότερα.
Αλλιώς
θα είμαστε σε μια διαρκή αίσθηση του
δεύτερου και καταϊδρωμένου πίσω από
την Αθήνα. Θα πρέπει να δουλέψουμε πάνω
στο πολιτιστικό πρόσωπο της πόλης, να
την προβάλουμε στο εξωτερικό, για να
αρχίσει επιτέλους η πόλη μας να δέχεται
επενδύσεις και να χαίρει εκτίμησης. Από
την άλλη, και οι πολίτες οφείλουν να
αντιληφθούν πως η ποιότητα ζωής μας
αναβαθμίζεται, όταν δημιουργείται ένα
καλό πάρκο, όταν τα κολυμβητήρια είναι
σε λειτουργία, όταν συμβαίνουν διοργανώσεις
που προκαλούν εξωστρέφεια και φέρνουν
επισκέπτες και προβολή και να επαινούν
και να στηρίζουν τέτοιες πρωτοβουλίες
του Δήμου. Να αντιληφθούν ότι για κάθε
αλλαγή της πόλης πρέπει να συμμετέχουμε
εποικοδομητικά όλοι.»
Σημαντικό
ρόλο στο πολιτιστικό προφίλ της
Θεσσαλονίκης παίζει η Κρατική Ορχήστρα
καθώς έχει καταφέρει μέσα σε ένα μόλις
χρόνο να διευρύνει το κοινό της σε
ηλικίες κάτω των 25 χρόνων και να γίνει
αγαπητή στο ευρύτερο κοινό των συμπολιτών
μας.
«Η
Κ.Ο.Θ ταξίδεψε φέτος σε πολλά φεστιβάλ
της περιφέρειας, στο φεστιβάλ Ολύμπου,
στο
SaniFestival,
πήγε στους Φιλίππους, στις Σέρρες, στην
Κοζάνη. Έδωσε ένα πολύ μεγάλο αριθμό
συναυλιών παράγοντας το υψηλό πολιτιστικό
προϊόν που πάντα παρήγαγε. Έφερε όμως
διαφορετικό κόσμο να το ακούσει. Ο
καλλιτεχνικός προγραμματισμός στοχεύει
και σε διαφορετικά είδη μουσικής που
θα είναι ίσως πιο δημοφιλή, που θα κόψουν
εισιτήρια και θα φέρουν κόσμο και σε
διαφορετικούς χώρους. Θα παίξουμε το
«
StarTrek»
στο
Noesis,
την «
Fantasia»
του
Disney
στο Μέγαρο, και τώρα προχωρούμε στην
ψηφιοποίηση όλου του αρχείου της Κρατικής
Ορχήστρας και τα εισιτήρια θα μπορεί
να τα παίρνει κανείς σύντομα μέσω
Internet.
Είχαμε 33% αύξηση του κόσμου που
παρακολούθησε την Κρατική Ορχήστρα σε
σχέση με πέρσι και σε δύσκολες εποχές!
Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό και
βέβαια κάτι που για μένα ήταν σημαντικό,
ίσως ένα στοίχημα, και νιώθω περήφανος
που έγινε επί της δικής μου θητείας
είναι το γεγονός ότι πλέον είμαστε σε
συνέργειες με σχεδόν όλους τους φορείς
πολιτισμού της πόλης μας.»
Όταν
καταγίνεσαι με τα κοινά και έχεις στο
πλευρό σου τον Γιάννη Μπουτάρη, σίγουρα
έχεις την περιέργεια να μάθεις πως είναι
να συμπορεύεσαι μαζί του.
«Είμαστε
δύο άνθρωποι με μάλλον διαφορετικό
χαρακτήρα, και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον
η συνεργασία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους
που ο μεν ένας λειτουργεί βάσει
προγράμματος, ο δε άλλος είναι περισσότερο
αυθόρμητος. Από την άλλη πλευρά, το κοινό
μας στοιχείο είναι η αστική κουλτούρα
και η προσέγγιση της πόλης με το ίδιο
πάθος. Νομίζω είμαστε και οι δύο το ίδιο
πεισματάρηδες, όταν βάλει κάτι στο μυαλό
του ο Μπουτάρης κάποια στιγμή γίνεται.
Έτσι και εγώ, απλά ο Μπουτάρης έχει
υπομονή να περιμένει να γίνει αυτό σε
βάθος χρόνου, ενώ εγώ θέλω όλα να
τελειώνουν εδώ και τώρα. Νομίζω πως
μέχρι στιγμής συνυπάρχουμε καλά, έχει
δείξει ότι με εμπιστεύεται. Εξάλλου
είναι ένας άνθρωπος που σου δίνει πεδίο
να κινηθείς, θα σε ελέγξει με δημιουργικό
και διακριτικό τρόπο και ποτέ δε θα σε
επιτιμήσει. Νιώθουμε όλοι οι συνεργάτες
του ότι έχει μία χαλαρή επίβλεψη, παρότι
πάντα ξέρει ό,τι γίνεται σε σημείο
ανησυχητικό (γέλια!), γνωρίζει όλες τις
λεπτομέρειες, αλλά είναι ένας άνθρωπος
που ποτέ δεν θα σηκώσει το τηλέφωνο να
πει γιατί το έκανες αυτό, ή θα μπορούσες
να το κάνεις διαφορετικά, ακόμα και όταν
κάνεις λάθος. Νιώθεις ότι δεν είναι ο
άνθρωπος, ο οποίος σου ανέθεσε κάτι για
να γίνει με τον τρόπο που είχε αυτός στο
μυαλό του και αυτό είναι εξαιρετικά
δημιουργικό.»
«Όσο
δύσκολη και αν είναι η καθημερινότητα,
όσο απαισιόδοξα τα μηνύματα πιστεύω
ότι η δική μας γενιά μπορεί και πρέπει
να αφήσει το στίγμα της, να σχεδιάσει
και να αλλάξει τη Θεσσαλονίκη. Να γράψει
τη δική της θετική ιστορία»
