Ντοκιμαντέρ, 2013, Ελλάδα,
71 λεπτά
Σκηνοθεσία: Αντρέας
Σιαδήμας
Σημείωση: Η ταινία
θα προβάλλεται απο 9 Μαϊου στον
κινηματογράφο Ολύμπιον
Όσοι
πιθανόν να μην το γνωρίζετε το Μουσικό
Χωριό
είναι μια σειρά θερινών σεμιναρίων για
μουσικούς, που γίνεται κάθε καλοκαίρι
στην μαγευτική τοποθεσία του Αγ.
Λαυρεντίου, στο Πήλιο. Η ιδέα
που είχαν πριν οκτώ χρόνια οι μουσικοί
Θύμιος Ατζακάς, Κώστας Μακρυγιαννάκης
και Γιώργος – Εμμανουήλ Λαζαρίδης
αποτελεί σήμερα μια ιδιαίτερη περίπτωση
συγκεντρώνοντας πλήθος καλλιτεχνών
απο την Ελλάδα και το εξωτερικό αλλά
και ξεχωριστό παράδειγμα πολιτισμικού
τουρισμού.
Η υπέροχη ατμόσφαιρα
που συναντάει κανείς στα εργαστήρια, η
μαγική τοποθεσία του Αγ. Λαυρέντιου
αλλά και η θετική διάθεση απο τους
καλλιτέχνες συνεπήραν τον Αντρέα Σιαδήμα
και έτσι αποφάσισε να κάνει το μεγάλο
βήμα να καταθέσει στο κοινό την πρώτη
μεγαλού μήκους ταινία του (μέχρι στιγμής
μας έχει δώσει μια σειρά απο εξαιρετικές
μικρού μήκους fiction): ένα ντοκιμαντέρ για
το Μουσικό Χωριό. Θα αρκούσε να
μεταφέρει απλώς με την κάμερα του στην
μεγάλη οθόνη όλα αυτά τα στοιχεία που
τον ενθουσίασαν και τον ώθησαν σε αυτή
την ταινία. Το αποτέλεσμα θα ήταν και
πάλι καλό και θα φεύγαμε όλοι απο την
αίθουσα με την ικανοποίηση μιας καλής
απεικόνισης και καταγραφής μιας υπέροχης
μουσικής κοινότητας που στήνεται κάθε
καλοκαίρι σε μια ευχάριστη φυσική
τοποθεσία της Ελλάδας.
Ο Αντρέας Σιαδήμας όμως
καταφέρνει κάτι πολύ περισσότερο, κάτι
πολύ πιο σημαντικό, κάτι που κάνει αυτό
το ντοκιμαντέρ ξεχωριστό (και χωρίς
αμφιβολία μια απο τις καλύτερες που
είδαμε στο πρόσφατο 15ο Φεστιβάλ
Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης). Έχοντας
αφήσει την απόλυτη ελευθερία στους
καλλιτέχνες και τους κατοίκους του
χωριού να εκφραστούν αυθόρμητα on camera
δημιουργεί ένα απολαυστικό σπιράλ
εικόνας, λόγου, μουσικής και ήχου που
συμπυκνώνουν μέσα σε 70 λεπτά όλο το παζλ
των θερινών μουσικών συναντήσεων αλλά
και της καθημερινότητας του Αγ. Λαυρεντίου
τόσο το καλοκαίρι όσο και το χειμώνα.
Ακολουθώντας στο μοντάζ τα γοητευτικά
πλάνα που κινηματογράφισε και έντεχνα
όλη αυτή την αφηγηματική αταξία, το
μικρό χάος που ουσιαστικά επικρατεί
στο Μουσικό Χωριό, καταφέρνει
όχι απλά να αποτυπώσει το γεγονός αλλά
να μεταδώσει την μοναδική εμπειρία που
και ο ίδιος έζησε όντας ταυτόχρονα ο
πολύτιμος καταγραφέας όλων αυτών των
μουσικοθεατρικών δρώμενων. Και όλα αυτά
με απίστευτη πειθαρχία και οικονομία,
αφού συμμάζεψε μέσα σε 70 λεπτά υλικό
150 ωρών που είχε κινηματογραφήσει μέσα
σε τρία χρόνια.
Το Μουσικό Χωριό
δεν είναι απλά μια ταινία τεκμηρίωσης,
είναι μια παλέτα κινηματογραφικών
αισθήσεων και παραισθήσεων που καταφέρνει
να σε συνεπάρει απο τα πρώτα κιόλας
λεπτά με τα κάδρα και τις μουσικές του.
