Δράμα, 2013,
Ελλάδα, 161 λεπτά
Σκηνοθεσία: Παντελής
Βούλγαρης
Πρωταγωνιστούν: Πηνελόπη
Τσιλίκα, Σοφία Κόκκαλη, Ανδρέας
Κωνσταντίνου, Μάξιμος Μουμούρης, Αννέζα
Παπαδοπούλου
Αίθουσες: Κολοσσαίον,
Μακεδονικόν, Φαργκάνη, Odeon Πλατεία 1-5,
Village Cosmos 3-8-10, Ster Μακεδονία 1-2-9-10
Ένα σπίτι, ένα μυστικό,
ένας άνδρας, δύο αδελφές.
Η 20χρονη Όρσα
είναι παράφορα ερωτευμένη με τον
υποπλοίαρχο Σπύρο Μαλταμπέ. Κλειστός
χαρακτήρας δεν αποκαλύπτει το μυστικό
της σε κανέναν. Η μικρότερη αδελφή της,
Μόσχα, δυναμική και γεμάτη όνειρα θέλει
να φύγει από την Άνδρο, να αποδράσει από
τη μοίρα των γυναικών του νησιού να
παντρεύονται ναυτικούς που όλο λείπουν
ή θαλασσοπνίγονται.
Για τη μητέρα τους,
Μίνα, σύζυγο καπετάνιου, ο έρωτας είναι
κακός μπελάς και πόνος. Παρακάμπτοντας
τα αισθήματα των κοριτσιών της, συνωμοτεί,
αξιοποιεί γνωριμίες και τις παντρεύει
με γνώμονα το συμφέρον. Άθελά της
ναρκοθετεί το ίδιο της το σπιτικό…
Στα μισά του Μεσοπολέμου
η Άνδρος είναι μπαρκότοπος, μια νησίδα
γης που οι άνδρες μπαρκάρουν κι οι
γυναίκες υπομένουν μια άνανδρη
καθημερινότητα λαμβάνοντας αποφάσεις
που μπορεί να διασφαλίζουν την συνέχεια
της κοινωνίας της Άνδρου αλλά όχι και
την ψυχική ισορροπία των ανθρώπων της.
Η ταινία του Παντελή
Βούλγαρη, βασισμένη στο ευπώλυτο βιβλίο
της (συζύγου του) Ιωάννας Καρυστιάνη,
είναι κατασκευαστικά άρτια, όπως κάθε
δουλειά του σκηνοθέτη, βαθιά Ελληνική
στην παρουσίαση του τόπου και του
αισθήματος της. Διαθέτει μια συγκλονιστική
στιγμή που περιέχει κάτι τόσο ανθρώπινο
κι ελληνικά αναγνωρίσιμο που λίγοι θα
προσπεράσουν (και είναι λόγος να την
δεις) και στηρίζεται σε άξιες ερμηνείες
και μια σχεδόν εντυπωσιακή (της Σοφίας
Κόκκαλη).
Το πρόβλημα
είναι πως είναι ένα σινεμά παλαιϊκό,
μια σχολή που αντιλαμβάνεται το
ψυχογράφημα μανιακά μέσα απ’ το κοντινό
πλάνο, ένα σινεμά που συνειδητά αρνείται
να προσαρμόσει την λογοτεχνικότητα σε
κινηματογραφική γλώσσα, χάνοντας όχι
σε ρεαλισμό αλλά σε φυσικότητα. Σ’ αυτό,
προσωπικά, ψέγω την επιλογή της συγγραφέως
ως σεναριογράφου. Mπορούσε
να παραμείνει η υψηλή επιβλέπουσα.
Δραματουργικών ανισοτήτων
εξαιρουμένων, η Μικρά Αγγλία
εστιάζει προοδευτικά στην σημαδιακή
ερωτική ιστορία, εκτοπίζει προσεκτικά
την ντοπιολαλιά και την κοινωνική
καταγραφή του βιβλίου και παραδίδει
μια ακαδημαϊκή μεν, αλλά ολοφάνερα
καίρια για τους δημιουργούς της, ταινία.
* Το κείμενο αποτελεί
αναδημοσίευση απο το κινηματογραφικό
περιοδικό http://nostromopresents.blogspot.gr/
