HomeCinemaΕξώστης ΘΜε λένε Ερνέστο (Infancia Clandestina)

Με λένε Ερνέστο (Infancia Clandestina)

Δράμα, 2012,
Αργεντινή/Βραζιλία/Ισπανία,112 λεπτά
Σκηνοθεσία:
Μπέντζαμιν Αβίλα
Παίζουν: Ναταλία
Ορέιρο, Τεό Γκουτιέρες Ρομέρο, Ερνέστο
Αλτέιρο, Μαγιάνα Νέιβα

 

Αργεντινή,
1979. Έπειτα από χρόνια εξορίας από τη
Χούντα ως μέλη της Αντίστασης, ο
δωδεκάχρονος Χουάν και η οικογένειά
του επιστρέφουν στο Μπουένος Άιρες με
καινούργιες, πλαστές ταυτότητες. Ο Χουάν
ονομάζεται πλέον Ερνέστο – ένα όνομα
που δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσει, καθώς
διακυβεύεται η ασφάλεια της οικογένειάς
του. Η γνωριμία του με την συμμαθήτριά
του Μαρία θα αποτελέσει την αρχή για
μια ιδιότυπη, δυνατή σχέση μεταξύ τους.

Η
φεστιβαλική πρεμιέρα στις Κάννες ήταν
απλά η αρχή μίας λαμπρής πορείας του
φίλμ του πρωτοεμφανιζόμενου Μπέντζαμιν
Αβίλα με θέμα το φάσμα της παιδικής
αθωότητας στην Αργεντινή του 1979.

Ο
Αβίλα μας καλεί να αγαπήσουμε τους ήρωες
του δίνοντας στο θεατή σημαντικά
περιθώρια ταύτισης. Η εσωτερική ομορφιά
της νέας γενιάς, η παιδική αφέλεια, το
ψυχικό φορτίο που τονώνει την αφήγηση,
το στοιχείο της επανάστασης αλλά και
οι πολιτικές σκέψεις, φαίνεται να
κατέχουν σημαιολογική θέση στην ταινία.
H ερωτική πτυχή της ιστορίας
κρύβει ενδιαφέρουσες σεκάνς. Ο σκηνοθέτης
επιμένει στην τρυφερότητα των στιγμών
και αποφεύγει την εσωτερική προσέγγιση
που θα μπορούσε να προσδώσει δραματουργικές
εξάρσεις. Η εκφραστικότητα του μικρού
πρωταγωνιστή συμπληρώνει ένα αξιοπρόσεχτο
καστ με τους ρόλους της γιαγιάς και του
θείου να λειτουργούν καλύτερα υποκριτικά.

Ο
σκληρός ρεαλισμός εναλλάσεται με
ποιητικές συνθέσεις των κάδρων. Αλλά
και το στοιχείο του
animation
συμπληρώνει τις βίαιες πινελιές των
χαρακτηριστικών σκηνών. Κλισέ υπάρχουν,
σε μια ιστορία ενηλικίωσης, που παρά
τον εύστοχα διάχυτο ρομαντισμό δεν
καταφέρνει να ξεφύγει από μελοδραματικές
παγίδες. Ο ψυχικός κόσμος του μικρού
Χουάν φαντάζει υποβλητικός κάνοντας
μας να συμπαθήσουμε από τα πρώτα λεπτά
τη σκηνοθετική προσέγγιση ενός
χαρισματικού νέου δημιουργού που
επιλέγει να καθρεφτίσει τα ιστορικά
πλαίσια μιας ταραγμένης πολιτικής
περιόδου.

Διαβάστε και την κριτική του Τάσου Μελεμενίδη για το Με λένε Ερνέστο

Related stories

Γιατί το Studio Ghibli Θεωρείται η ‘Disney’ της Ιαπωνίας

Studio Ghibli: Το μαγεμένο βασίλειο της Ιαπωνικής κινηματογραφίας Όταν μιλάμε...

«Πες το Ψέματα»: Ακυρώθηκαν οι παραστάσεις – Τι ανακοίνωσαν οι διοργανωτές

Ακυρώθηκαν οι παραστάσεις του κωμικού show «Πες το Ψέματα»...

Ο Αντώνης είναι ο φωτογράφος που αποτυπώνει την ομορφιά της Ίριδας

Στον κόσμο της φωτογραφίας, η δημιουργικότητα δεν έχει όρια,...