Εξω.στης πόλης τα στενά
γράφει η Όλγα Κυριακίδου
Διαβάζετε ακούγωντας: Το Κύμα- Κων/νος Βήτα
Περπατάς στην πόλη. Στους μεγάλους δρόμους, στα στενά. Η φασαρία σου πέρνει το κεφάλι. Φοράς ακουστικά και ξεκινάς. Παρατηρείς, σκέφτεσαι, αντιδράς. Ζεις το δικό σου videoclip.
Ουφ βαθύς αναστεναγμός και συνεχίζεις να περπατάς. Και ξανά ουφ μόνο που αυτή τη φορά δεν αναστέναξες εσύ αλλά η κυρία που σε προσπέρασε βιαστικά, πριν προλάβεις να βάλεις τα ακουστικά. Στέκεσαι στο φανάρι και περιμένεις το Λευτέρη να πάρει τη θέση του Σταμάτη και νοιώθεις δίπλα σου ένα βαθύ αναστεναγμό, σαν κύμα έρχεται πάνω σου!
Είναι ίσως ότι ακούς και νοιώθεις πιο συχνά στους δρόμους, σε ένα replay και σε μιξάρισμα με τα κορναρίσματα, τις εξατμίσεις και τον κουλουρτζή στη γωνία. Όλοι αναστενάζουν. Δεν είναι από το βάρος που έχεις στα χέρια σου κουβαλώντας τα ψώνια για το σπίτι, ούτε από τη βαριά σου τσάντα που έχεις στη πλάτη.Είναι ένα βάρος στο στήθος, το οποίο όσο προχωράς τόσο πιο πολύ σε πλακώνει. Βιάζεσαι να πας σπίτι να ξαπλώσεις μπας και φύγει. Όσο όμως επιταχύνεις το βήμα, ανεβάζεις σφυγμούς και τώρα το βάρος έχει ανέβει στα πνευμόνια και σε πνίγει. Ουφφφφ και βγάζει ς λίγο από τα κιλά που σε βαραίνουν στον αέρα της πόλης, χωρίς όμως να αναπληρώσεις με οξυγόνο.
Βρέθηκες μετά στο στρατόπεδο Κόδρα, γιατί άκουσες για τη Μέρα με τα χρώματα. Τη στιγμή που όλοι πέταξαν τα χρώματα ψηλά ήσουν στο κέντρο. Και πάλι δεν μπορούσες να αναπνεύσεις, πάλι πνιγόσουν. Η χρωματιστή σκόνη έκανε ντου στα ρουθούνια σου. Βγαίνωντας όμως από το πλήθος, χαμογελούσες, δε σε βάραινε πλέον κάτι στο στήθος, δεν αναστέναζες βαριά κοιτώντας κάτω. Ανάσανες κοιτώντας ψηλά, μέχρι εκεί που φτάναν τα χρώματα. Ανάσα και χαμόγελο και πάλι μέσα στο πληθος, μέσα στο σύνεφο από χρωματιστή σκόνη, γιατί δεν πήρες αρκετή δόση και θέλεις κι άλλο. Εξαγνίστηκες και το Καλό νίκησε το Κακό, εξαγνίστηκες μαζί με άλλους, σαν κι εσένα, που πετούν με μανία ο ένας στον άλλον χρώμα. Πάλι καλά, σκέφτεσαι, πάλι καλά στο τσακ ήμουν να μοιράζω μπουνιές τις μέρες που πέρασαν, «πάρε κι εσύ λίγο μπλε στη μάπα για να μάθεις να ανασαίνεις σωστά». Και ανασαίνεις, αναπνέεις και ξανά στο πλήθος.
Δευτέρα και καλό μήνα. Βγαίνεις στους δρόμους, στα στενά, ουφ και η εβδομάδα ξεκινά. Τώρα έχεις αποθέματα, έχεις μαζέψει πολύχρωμο οξυγόνο. Θα αντέξεις.
